σταθερές αξίες της γραφειοκρατίας και του παραλογισμού της δημόσιας διοίκησης ήρθε να προστεθεί η έλλειψη χρηματοδότησης και η δυσπιστία προμηθευτών και επενδυτών. Οι επιχειρήσεις παρά ταύτα βρίσκουν πάντα έναν τρόπο. Όμως πλέον οι λύσεις που δίδονται, αν και αποτελεσματικές αγγίζουν τα όρια του σουρεαλισμού.
Την Άνοιξη του 2017, σύμφωνα με τον αρμόδιο Υπουργό Χρ. Σπίρτζη, θα παραδοθούν οι “φαραωνικών διαστάσεων” (όπως τους χαρακτήριζαν στελέχη της κυβέρνησης όσο ήταν στην αντιπολίτευση) οδικοί άξονες που σχεδιάστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 2000 και έπρεπε να έχουν ολοκληρωθεί το 2012.
Δεν θα ολοκληρώνονταν ούτε το 2017, ούτε αργότερα καθώς παρά τις καλές προθέσεις, η διαδικασία απαλλοτριώσεων, δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη και σήμερα. Άρα οι εργολάβοι δεν μπορούν να κατασκευάσουν τίποτε. Τουλάχιστον όχι ολοκληρωμένο καθώς υπήρχαν χωράφια, στάνες και βουστάσια που ανήκουν ακόμη σε ιδιώτες. Πρόκειται ουσιαστικά για δημοσία έργα με τη μορφή της παραχώρησης. Ήτοι, το δημόσιο έπρεπε να αποζημιώσει τους ιδιώτες που θα διέθεταν τη γη για να γίνουν οι δρόμοι.
Οι ιδιοκτήτες, έχουν συμφωνήσει στην απαλλοτρίωση εδώ και χρόνια. Είναι το ελληνικό δημόσιο που καθυστερεί. Όπως και η ελληνική δικαιοσύνη. Η απαλλοτρίωση απαιτεί δικαστική απόφαση (ακόμη και αν συμφωνούν αμφότερες οι πλευρές) και η ταχύτητα των δικαστηρίων δεν αποτελεί αντικείμενο που προκαλεί εθνική υπερηφάνεια. Αν προσθέσει κανείς και τις αποχές των δικηγόρων, αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι δρόμοι θα έμεναν μακέτες επί μακρόν. Ακόμη χειρότερα, θα έμεναν ημιτελείς. Κάτι σαν μουσείο σπατάλης, για να μπορούν να βλέπουν οι φορολογούμενοι, πως η “ελληνική ιδιαιτερότητα”, ξοδεύει ανούσια τα λεφτά τους. Οι εργολάβοι από την πλευρά τους πιέζονται να ολοκληρώσουν τα έργα καθώς οι καθυστερήσεις είναι ιδιαίτερα κοστοβόρες και για τους ίδιους.
Αποφάσισαν λοιπόν να …νοικιάσουν τα χωράφια από τα οποία θα περνάνε οι δρόμοι και να συνεχίσουν να τα νοικιάζουν μέχρι να ολοκληρωθεί η απαλλοτρίωση. Το κόστος φυσικά είναι μεγάλο αλλά σίγουρα μικρότερο από την αδράνεια και τη μη ολοκλήρωση του έργου.
Σημειωτέον ότι η Κυβέρνηση της αριστεράς, επανέφερε τον προολυμπιακό νόμο για τις απαλλοτριώσεις ακινήτων. Κάτι σαν το fast track των απαλλοτριώσεων, προκειμένου να λύσει το πρόβλημα. Εις ματην όμως. Το τέρας της Ελληνικής γραφειοκρατίας, δεν νικιέται με τίποτε. Οι απαλλοτριώσεις παρέμεναν παγωμένες.
Η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, η εταιρεία που υλοποιεί τα έργα, λέγεται ότι έχει νοικιάσει περισσότερα από 1000 στρέμματα στην κεντρική και δυτική Ελλάδα προκειμένου να προλάβει την Άνοιξη η Κυβέρνηση να κόψει τις κορδέλες. Πρόκειται για δρόμους, οι οποίοι κατασκευάζονται κυριολεκτικά διά πυρός και σιδήρου.
Οι εργολάβοι που κάνουν δουλειές στην Ελλάδα, θα πρέπει προφανώς να υπολογίζουν τέτοια έξοδα ως έκτακτα και τα εντάσσουν στο business plan. Για τους ξένους βέβαια (επενδυτές ή στελέχη) αυτά είναι ανήκουστα πράγματα.
Το βασανιστικό ερώτημα ωστόσο παραμένει. Τι θα συμβεί αν στο μέλλον (όταν και δεν θα έχουν εννοείται ολοκληρωθεί οι απαλλοτριώσεις) εις εκ των ιδιοκτητών θελήσει να πάρει πίσω το ακίνητο για να το ξανακάνει βουστάσιο; Δυνητικά μπορεί να το κάνει, όπως επίσης και να ζητήσει όποιο μίσθωμα θέλει, ακόμη και αν ήδη περνάει ο δρόμος μέσα από το χωράφι του.
news247.gr
Βοηθείστε την "Ιδεοπηγή", διαδώστε τις αναρτήσεις...
