Hurriyet.
Γράφει συγκεκριμένα ο Μουράτ Γετκίν, διευθυντής της Hurriyet Daily News της αγγλόφωνης έκδοσης της εφημερίδας Hurriyet:
«Γνώριζα τον Αντρέι Καρλόφ προσωπικά. Ο Ρώσος πρεσβευτής στην Άγκυρα ήταν της παλιάς σχολής, ένας μαχητής της ψυχροπολεμικής περιόδου, που είχε υπηρετήσει ακόμη και στη Βόρεια Κορέα. Στη χειρότερη φάση της τουρκο-ρωσικής κρίσης, μετά την κατάρριψη από την Αγκυρα ρωσικού αεροσκάφους στη συριακή μεθόριο, ο Καρλόφ δεν έχασε την ψυχραιμία του.
Οι τελευταίες του δηλώσεις στα εγκαίνια μίας τουρκο-ρωσικής έκθεσης φωτογραφίας στην Άγκυρα αργά το βράδυ της 19ης Δεκεμβρίου, προτού πέσει νεκρός από τις σφαίρες του Τούρκου αξιωματικού της αστυνομίας Μεβλούτ Μερτ Αλτιντάς, ο οποίος τον πυροβόλησε πισώπλατα, ήταν: «Είναι πάντα εύκολο να καταστρέψεις, αλλά δύσκολο να χτίσεις».
Προτού τον πυροβολήσει, ο δράστης φώναζε συνθήματα για παιδιά που δολοφονούνται στο Χαλέπι εξαιτίας της Ρωσίας στα τουρκικά και σε σπασμένα αραβικά (που έμοιαζαν με τη ρητορική της οργάνωσης Αλ Νούσρα, αλλά δεν ήταν και ίδια, σύμφωνα με κάποιους αναλυτές ασφαλείας) και του είπε: «Κανένας από τους δυο μας δεν θα φύγει από εδώ ζωντανός».
Η αστυνομία σφράγισε αμέσως το κτίριο, όπου στεγάζεται το Κέντρο Τεχνών και Πολιτισμού το οποίο ανήκει στον δήμο της περιοχής της Αγκυρας Τσάνγκαγια και απομάκρυνε τους κατοίκους. Αυτή θεωρείται μία από τις καλύτερα φυλασσόμενες περιοχές στην Τουρκία. Σε ακτίνα 5 μέτρων βρίσκονται οι πρεσβείες των ΗΠΑ, της Γερμανίας και της Αυστρίας, το Βιομηχανικό Επιμελητήριο της Άγκυρας, η τραπεζική εποπτική αρχή (BDDK), η Εισαγγελία Εφετών και το ρωσικό εμπορικό επιμελητήριο. Είναι κοντά στο Ataturk Boulevard, απ” όπου περνάει καθημερινά ο πρωθυπουργός -συχνά και περισσότερες από μία φορές- για να πάει στο γραφείο του.
Αλλά αν έχεις πάνω σου το σήμα της αστυνομίας, όπως αυτός ο νεαρός αστυνομικός, δεν έχεις καμία δυσκολία να περάσεις από τα μέτρα ασφαλείας. Υπάρχουν πληροφορίες ότι ενδεχομένως να ήταν μέλος του μυστικού δικτύου του Φετουλάχ Γκιουλέν, του ιμάμη που ζει μόνιμα στις ΗΠΑ και κατηγορείται ότι σχεδίασε το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, αλλά πάλι πώς στο καλό κατάφερε να γλιτώσει από τις μαζικές αποπομπές στον απόηχό του;
Όταν ο δράστης πυροβόλησε και σκότωσε τον Ρώσο πρεσβευτή, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου βρισκόταν σε πτήση καθ” οδόν προς τη Μόσχα για να συμμετάσχει στη συνάντηση ανάμεσα στους ΥΠΕΞ Ρωσίας, Τουρκίας και Ιράν με αντικείμενο την κατάσταση στη Συρία. Η επίθεση πραγματοποιήθηκε αμέσως πριν από τη συνάντηση, αλλά η Ρωσία είπε ότι θα πραγματοποιηθεί όπως ήταν προγραμματισμένο.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν και ο Ρώσος ομόλογός του Βλαντίμιρ Πούτιν έκαναν δημόσιες δηλώσεις σχεδόν ταυτόχρονα και καταδίκασαν την επίθεση, λέγοντας ότι είχε στόχο τη βελτίωση των σχέσεων ανάμεσα στις δύο χώρες. Ο Ερντογάν είπε ακόμη ότι δέχτηκε την πρόταση του Πούτιν να συσταθεί μία ομάδα ασφαλείας για να ερευνήσει τις συνθήκες τις δολοφονίας. Στην ανακοίνωσή του ο Πούτιν αναφέρει ότι η Ρωσία θέλει να πληροφορηθεί ποιος βρίσκεται πίσω από την επίθεση.
Αν ο δράστης είχε συλληφθεί ζωντανός ή έστω τραυματισμένος, θα ήταν πολύ ευκολότερο να του αποσπάσει κάποιος πληροφορίες κατά την ανάκριση και την προσαγωγή του στη δικαιοσύνη. Μέσα σε ένα μικρό κτίριο, έχοντας απέναντί της έναν ένοπλο, η αστυνομία δεν χρησιμοποίησε μεθόδους όπως δακρυγόνα ή να τον πυροβολήσει στα πόδια ή απλώς να τον υποχρεώσει με τα λόγια να παραδοθεί, αλλά «τον εξουδετέρωσε στη διάρκεια συμπλοκής», όπως ανέφερε σε ανακοίνωσή του σχεδόν τρεις ώρες μετά το συμβάν ο υπουργός Εσωτερικών Σουλεϊμάν Σοϊλού, κάτι το οποίο θα πρέπει επίσης να διερευνηθεί μαζί με τις συνθήκες της δολοφονίας.
Η δολοφονία του Καρλόφ δεν έχει μόνο αναβαθμίσει το επίπεδο της τρομοκρατίας στην Τουρκία, αλλά ενδεχομένως να έχει επιπτώσεις και στις διεθνείς σχέσεις της Τουρκίας και στις πολιτικές ισορροπίες στη Μέση Ανατολή, ειδικά αν οι δράστες του εγκλήματος δεν ταυτοποιηθούν -όσο νωρίτερα, τόσο καλύτερα- και αυτό γίνει αποδεκτό από τους Ρώσους.
Η Τουρκία απέτυχε να προστατεύσει τη ζωή ενός διπλωμάτη, η οποία ήταν υπ” ευθύνη της. Ο Καρλόφ είναι ο πρώτος πρεσβευτής που δολοφονείται στην Τουρκία. Είναι ντροπή για την Τουρκία. Είναι ευθύνη της κυβέρνησης να πάρει αυτό το βάρος από τις πλάτες της χώρας και του τουρκικού λαού».
Τα ερωτήματα του Τούρκου δημοσιογράφου είναι απόλυτα αληθινά. Με το δράστη νεκρό μπορούν να καλλιεργηθούν και να κυκλοφορήσουν διάφορες θεωρίες για τα κίνητρα και για το αν ο δολοφόνος ήταν τζιχαντιστής, οπαδός του Γκιουλέν ή κάτι άλλο. Οι νεκροί δεν μιλούν. Γι” αυτό και ο θάνατος του μπορεί να χρησιμοποιηθεί από πολλούς και με διαφορετικό τρόπο.
crashonline
Βοηθείστε την "Ιδεοπηγή", διαδώστε τις αναρτήσεις...
