Βοήθεια καιγόμαστε...


Σχολιάζει ο "Κλεισθένης"... 

Σχεδόν κάθε χρόνο έχουμε στην Ελλάδα καταστροφικές πυρκαγιές. Ενίοτε

καίγονται σπίτια και το χειρότερο καίγονται άνθρωποι.

Τα αίτια πολλά και πολύπλοκα.

Το να αποφύγουμε τις δασικές πυρκαγιές φαντάζει αδύνατο.

Μπορούμε όμως να αποφύγουμε τις καταστροφές σε κτίρια και την απώλεια ανθρώπινων ζωών.

Όταν ένα τμήμα δάσους καίγεται, ανακηρύσσεται αναδασωτέο.

Η αναδάσωση γίνεται σχεδόν αποκλειστικά με πεύκα. Λες και δεν υπάρχουν άλλα δένδρα, επιμένουμε στα πεύκα που καίγονται εύκολα (ρετσίνι) και το χειρότερο μεταδίδουν την πυρκαγιά με μεγάλη ταχύτητα (κουκουνάρια).

Αναρωτιέμαι πως γίνεται σπίτια να είναι χτισμένα σε απόσταση αναπνοής από τα πεύκα του δάσους.

Εδώ εκτός απ' την πολεοδομία, τεράστια ευθύνη έχει και η δασική υπηρεσία. Η εν λόγω υπηρεσία έχει υπερεξουσίες. Αν τύχει και κόψεις ένα δένδρο που εφάπτεται του σπιτιού σου, "κάηκες". Θα σου επιβληθεί υπέρογκο πρόστιμο απ' την δασική υπηρεσία.

Η λύση για να μην καταστρέφονται περιουσίες αλλά και να μην έχουμε ανθρώπινες απώλειες, είναι απλή. 

Να δραστηριοποιείται άμεσα η πολεοδομία για κτίσματα που εφάπτονται του δάσους και αν το κτίσμα είναι νόμιμο, να αποδεχτεί η δασική υπηρεσία την κοπή δέντρων σε ικανή απόσταση από τα κτίσματα έτσι ώστε και σε περίπτωση πυρκαγιάς να μην κινδυνέψουν οικήματα και άνθρωποι.

Παλιότερα υπήρχαν ζώνες πυροπροστασίας γύρω από τα χωριά και ο χωροφύλακας επέβλεπε τον καθαρισμό των οικοπέδων από ξερά χόρτα. Αν κάποιος αδιαφορούσε, ο χωροφύλακας του έκανε μήνυση και καταδικαζόταν στο δικαστήριο. Σήμερα;;;;

Τα γράφουμε, τα ξαναγράφουμε αλλά "φωνή βοώντος εν τη ερήμω"..

Διαβιούμε αναμένοντας τις επόμενες καταστροφές και τα επόμενα θύματα των πυρκαγιών. Κουράγιο.-