Milton Parc: μια δημοκρατική γειτονιά στην καρδιά της πόλης του Μόντρεαλ
Του Dimitri Roussopoulos
Αυτή είναι η γειτονιά μου -το Milton Parc- όπου αποφασίσαμε να έρθουμε σε αντιπαράθεση με έναν μεγάλο κερδοσκόπο που αγόρασε, εδώ και πολλά χρόνια, μια περιοχή έξι τετραγώνων στο κέντρο της πόλης.
Ήθελαν να επεκτείνουν το κέντρο της πόλης προς τα βόρεια, να κατεδαφίσουν ολόκληρη τη γειτονιά, να καταστρέψουν εντελώς ολόκληρη την περιοχή και να χτίσουν τη λεγόμενη «πόλη του 21ου αιώνα».
Σώσαμε όλη τη γειτονιά λέγοντας ΟΧΙ. Και πώς είπαμε όχι: για πάνω από έντεκα χρόνια, κάναμε καταλήψεις, είχαμε διαδηλώσεις, δημιουργήσαμε δημόσια κέντρα πληροφόρησης, καταλάβαμε τα γραφεία του εργολάβου, συλληφθήκαμε. Ήμουν ένας από τους 59 ανθρώπους που συνελήφθησαν. Μπήκαμε στη φυλακή. Είχαμε μια θαυμάσια δίκη όπου φέραμε τεράστιους ειδικούς και δεν βρέθηκαμε ένοχοι. Δεν κριθήκαμε ένοχοι επειδή το δικαστήριο αποφάσισε ότι είχαμε το απόλυτο δικαίωμα να αγωνιστούμε για να σώσουμε τη γειτονιά μας.
Δημιουργήσαμε το μεγαλύτερο μη κερδοσκοπικό συνεταιριστικό σχέδιο στέγασης στη βόρεια Αμερική, αποτελούμενο από 642 οικιστικές μονάδες, με περισσότερους από χίλιους κατοίκους δημοκρατικά συμμετέχοντες στο έργο.
Αυτό που είναι επίσης σημαντικό γι’ αυτό το έργο είναι ότι κατέχουμε τη γη από κοινού. Δεν υπάρχει ατομική ιδιοκτησία και επομένως δεν υπάρχει καμία κερδοσκοπία. Δεν είναι δυνατό να αγοραστούν και να πουληθούν ακίνητα εντός της περιοχής των έξι αυτών τετραγώνων.
Δίνουμε ένα παράδειγμα στο Μόντρεαλ, στον Καναδά και στη βόρεια Αμερική για το τι μπορεί να κάνει η δύναμη των ανθρώπων που είναι αναγνωρισμένο ως ένα σημαντικό επίτευγμα, επειδή εμπεριέχει τη δημοκρατική ευαισθησία της συμμετοχής των πολιτών. Μπορείτε να φανταστείτε να έχετε συνελεύσεις πολλών εκατοντάδων ανθρώπων που συμμετέχουν στον αστικό σχεδιασμό του περιβάλλοντός τους, στη χρήση των χώρων πρασίνου, σε θέματα κυκλοφορίας, ποιότητας στέγασης και ούτω καθεξής; Όλα αυτά έγιναν δυνατά χάρη στην ανάπτυξη ενός αισθήματος δημοκρατικής ιδιότητας του πολίτη και συμμετοχής.
Καθώς εξελίσσονταν αυτές οι ιδέες, αρχίσαμε να επηρεάζουμε τη διοίκηση της πόλης μας. Ιδρύσαμε τον πολύ σημαντικό θεσμό, το Κέντρο Αστικής Οικολογίας, στο κέντρο της περιοχής του Milton Parc.
Επηρεάσαμε την πόλη στο να υιοθετήσει το Καταστατικό Δικαιωμάτων και Υποχρεώσεων του Μόντρεαλ, το οποίο αναγνωρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα που έχουμε μέσα στην πόλη μας: ποια είναι τα δικαιώματά μας στον τομέα της στέγασης, της μεταφοράς, της δημοκρατικής συμμετοχής, του ύδατος, του πολιτισμού, των κοινωνικών δραστηριοτήτων, των περιβαλλοντικών πολιτικών. Όλα αυτά αποτελούν έναν νόμο και τώρα εκθειάζεται από την UNESCO. Έχει αντιγραφεί στην πόλη του Μεξικού, στην Γκουανγκζού, και σε άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν τώρα παγκόσμιες σύνοδοι κορυφής που λαμβάνουν χώρα γύρω από την όλη ιδέα των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων στην πόλη.
Όλα αυτά είναι πολύ ενδεικτικά του γεγονότος ότι το Μόντρεαλ έχει δώσει ένα παράδειγμα που τώρα αντιγράφεται αλλού και επηρεάζει την κοινωνία εν γένει. Ακτινοβολεί προς τα έξω τη δημοκρατική επιθυμία των ανθρώπων να παίρνουν τη τύχη τους στα χέρια τους.
Για περαιτέρω ανάγνωση πάνω στο θέμα προτείνεται το βιβλίο Villages in Cities: Community Land Ownership, Cooperative Housing, and the Milton Parc Story (Dimitrios Roussopoulos & Josh Hawley, Black Rose Books 2019).
Μετάφραση: Σπύρος Γαρουνιάτης
http://trise.org/2019/05/05/the-democratic-project-of-milton-parc/
Αυτή είναι η γειτονιά μου -το Milton Parc- όπου αποφασίσαμε να έρθουμε σε αντιπαράθεση με έναν μεγάλο κερδοσκόπο που αγόρασε, εδώ και πολλά χρόνια, μια περιοχή έξι τετραγώνων στο κέντρο της πόλης.
Ήθελαν να επεκτείνουν το κέντρο της πόλης προς τα βόρεια, να κατεδαφίσουν ολόκληρη τη γειτονιά, να καταστρέψουν εντελώς ολόκληρη την περιοχή και να χτίσουν τη λεγόμενη «πόλη του 21ου αιώνα».
Σώσαμε όλη τη γειτονιά λέγοντας ΟΧΙ. Και πώς είπαμε όχι: για πάνω από έντεκα χρόνια, κάναμε καταλήψεις, είχαμε διαδηλώσεις, δημιουργήσαμε δημόσια κέντρα πληροφόρησης, καταλάβαμε τα γραφεία του εργολάβου, συλληφθήκαμε. Ήμουν ένας από τους 59 ανθρώπους που συνελήφθησαν. Μπήκαμε στη φυλακή. Είχαμε μια θαυμάσια δίκη όπου φέραμε τεράστιους ειδικούς και δεν βρέθηκαμε ένοχοι. Δεν κριθήκαμε ένοχοι επειδή το δικαστήριο αποφάσισε ότι είχαμε το απόλυτο δικαίωμα να αγωνιστούμε για να σώσουμε τη γειτονιά μας.
Δημιουργήσαμε το μεγαλύτερο μη κερδοσκοπικό συνεταιριστικό σχέδιο στέγασης στη βόρεια Αμερική, αποτελούμενο από 642 οικιστικές μονάδες, με περισσότερους από χίλιους κατοίκους δημοκρατικά συμμετέχοντες στο έργο.
Αυτό που είναι επίσης σημαντικό γι’ αυτό το έργο είναι ότι κατέχουμε τη γη από κοινού. Δεν υπάρχει ατομική ιδιοκτησία και επομένως δεν υπάρχει καμία κερδοσκοπία. Δεν είναι δυνατό να αγοραστούν και να πουληθούν ακίνητα εντός της περιοχής των έξι αυτών τετραγώνων.
Δίνουμε ένα παράδειγμα στο Μόντρεαλ, στον Καναδά και στη βόρεια Αμερική για το τι μπορεί να κάνει η δύναμη των ανθρώπων που είναι αναγνωρισμένο ως ένα σημαντικό επίτευγμα, επειδή εμπεριέχει τη δημοκρατική ευαισθησία της συμμετοχής των πολιτών. Μπορείτε να φανταστείτε να έχετε συνελεύσεις πολλών εκατοντάδων ανθρώπων που συμμετέχουν στον αστικό σχεδιασμό του περιβάλλοντός τους, στη χρήση των χώρων πρασίνου, σε θέματα κυκλοφορίας, ποιότητας στέγασης και ούτω καθεξής; Όλα αυτά έγιναν δυνατά χάρη στην ανάπτυξη ενός αισθήματος δημοκρατικής ιδιότητας του πολίτη και συμμετοχής.
Καθώς εξελίσσονταν αυτές οι ιδέες, αρχίσαμε να επηρεάζουμε τη διοίκηση της πόλης μας. Ιδρύσαμε τον πολύ σημαντικό θεσμό, το Κέντρο Αστικής Οικολογίας, στο κέντρο της περιοχής του Milton Parc.
Επηρεάσαμε την πόλη στο να υιοθετήσει το Καταστατικό Δικαιωμάτων και Υποχρεώσεων του Μόντρεαλ, το οποίο αναγνωρίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα που έχουμε μέσα στην πόλη μας: ποια είναι τα δικαιώματά μας στον τομέα της στέγασης, της μεταφοράς, της δημοκρατικής συμμετοχής, του ύδατος, του πολιτισμού, των κοινωνικών δραστηριοτήτων, των περιβαλλοντικών πολιτικών. Όλα αυτά αποτελούν έναν νόμο και τώρα εκθειάζεται από την UNESCO. Έχει αντιγραφεί στην πόλη του Μεξικού, στην Γκουανγκζού, και σε άλλες πόλεις σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν τώρα παγκόσμιες σύνοδοι κορυφής που λαμβάνουν χώρα γύρω από την όλη ιδέα των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων στην πόλη.
Όλα αυτά είναι πολύ ενδεικτικά του γεγονότος ότι το Μόντρεαλ έχει δώσει ένα παράδειγμα που τώρα αντιγράφεται αλλού και επηρεάζει την κοινωνία εν γένει. Ακτινοβολεί προς τα έξω τη δημοκρατική επιθυμία των ανθρώπων να παίρνουν τη τύχη τους στα χέρια τους.
Για περαιτέρω ανάγνωση πάνω στο θέμα προτείνεται το βιβλίο Villages in Cities: Community Land Ownership, Cooperative Housing, and the Milton Parc Story (Dimitrios Roussopoulos & Josh Hawley, Black Rose Books 2019).
Μετάφραση: Σπύρος Γαρουνιάτης
http://trise.org/2019/05/05/the-democratic-project-of-milton-parc/
