Σχολιάζει ο Κλεισθένης.
Πριν μερικές δεκαετίες συνεργαζόμουνα με μία εφημερίδα. Το ποια και που δεν έχει σημασία.
Λίγο πριν οι δυτικοί επιβάλουν τον Λεχ Βαλέσα στην Πολωνία.
Είχα γράψει τότε ένα άρθρο όπου υποστήριζα ότι αν στην Πολωνία είναι ο λαός και οι εργάτες στην εξουσία τότε όσοι απεργούσαν, εργάτες κυρίως στα ναυπηγεία του Γκντάσκ, εστρέφοντο κατά της δικής τους εξουσίας.
Υποστήριζα τότε ότι κάτι άλλο συνέβαινε.
Φυσικά το άρθρο δεν δημοσιεύτηκε ποτέ.
Σήμερα μαθαίνουμε ότι στην Βολιβία γίνεται πραξικόπημα ενάντια στον Μοράλες.
Συνήθως τα πραξικοπήματα γίνονται ακαριαία από τον στρατό με συνεπικουρία της αστυνομίας.
Εδώ έχουμε ένα "πραξικόπημα" διαρκείας όπου, άκουσον άκουσον οι εκπρόσωποι του στρατού και της αστυνομίας ζητούν "ον κάμερα" να παραιτηθεί ο Μοράλες.
Τι σόι πραξικόπημα είναι αυτό δεν μπορώ να καταλάβω.
Μην περιμένετε φυσικά να το εξηγήσουν οι δημοσιοκάφροι και οι κάθε λογής δημοσιολογούντες.
Θα ακούσουμε τόσες βλακείες που δεν αντέχονται.
Αν υποθέσουμε ότι ο Μοράλες έχει την στήριξη του λαού του τότε γιατί δέχτηκε να παραιτηθεί;
Αν οι εκλογές που έγιναν πριν λίγο καιρό ήσαν δημοκρατικές τότε γιατί ακυρώνονται;
Θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο Μοράλες δεν έχει λαϊκή υποστήριξη.
Θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι επί Μοράλες ο λαός δεν καλοπέρναγε.
Θα πρέπει να παραδεχτούμε ότι ο Μοράλες δεν είχε ερείσματα στον στρατό και την αστυνομία.
Τότε θα πρέπει ταυτόχρονα να παραδεχτούμε ότι το "σύστημα" Μοράλες απέτυχε.
Το τι θα επακολουθήσει κανείς δεν το ξέρει.
Αλίμονο στους απλούς ανθρώπους που θα πληρώσουν ακόμη και με αίμα τις εξελίξεις.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι δεν είναι μόνο η Βολιβία στο μάτι του κυκλώνα αλλά σχεδόν όλη η λατινική Αμερική.
