Τα ιδανικά δέντρα για τις πυκνοκατοικημένες πόλεις

Cupressus arizonica
Ο Στέφανος Τσίρας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ο Θάνος Σαμάρας του Ινστιτούτου Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης, μελέτησαν ποια δέντρα είναι τα καταλληλότερα για να απορροφούν τα τοξικά βαρέα μέταλλα από το αστικό περιβάλλον.
Η ομάδα ασχολείται με τις απαιτήσεις του αστικού περιβάλλοντος όσον αφορά την καλλιέργεια δενδρόφυτων φυτών στην «International Journal of Sustainable Agricultural Management and Informatics».

Η ομάδα αξιολόγησε πέντε από τα πιο συνηθισμένα είδη δέντρων που βρέθηκαν σε πράσινους χώρους στην Ελλάδα και συγκεκριμένα μελέτησαν τα:
  • Cupressus arizonica (κυπαρίσσια Αριζόνας),
  • Albizia julibrissin (Ακακία Κωνσταντινουπόλεως)
  • Platanus orientalis, (Ανατολίτικος Πλάτανος)
  • Celtis australis (Κέλτιδα Αυστραλίας), και
  • Ligustrum japonicum (Ιαπωνικό Λιγούστρο).
Χρησιμοποίησαν τη μέθοδο PROMETHEE (Preference Ranking Organization METHod for Enrichment Evaluation) για να λάβουν υπόψη διάφορα κριτήρια και ειδικότερα την απομόνωση επτά βαρέων μετάλλων: κάδμιο, χρώμιο, χαλκό, μόλυβδο, μαγγάνιο, νικέλιο και ψευδάργυρο.
«Η καλύτερη επιλογή ανάμεσα στις εναλλακτικές λύσεις είναι το Cupressus arizonica», αναφέρει η ομάδα. Επισημαίνουν πως μόνο ένα ακόμα είδος έχει θετική επίδραση στο αστικό περιβάλλον και αυτό είναι το Albizia julibrissin.
Albizia julibrissin
Η ομάδα τονίζει πως τα αποτελέσματα είναι λογικά καθώς «το κυπαρίσσι είναι ένα αειθαλές είδος και απορροφά βαρέα μέταλλα καθ ‘όλη τη διάρκεια του έτους, σε αντίθεση με τα φυλλοβόλα είδη δέντρων».
Η επιλογή των ευεργετικών ειδών θα μπορούσε να έχει σημαντικές συνέπειες για το «πράσινο» μιας πυκνοκατοικημένης πόλης. «Ο προγραμματισμός της δασικής πολιτικής για το αστικό πράσινο είναι απαραίτητος», σημειώνουν οι επιστήμονες.
Σε πολλά μέρη του κόσμου με μεγάλο όγκο κυκλοφορίας, σε περιοχές με ελαφρά και βαριά βιομηχανία και λίγους χώρους πράσινου, τα κατάλληλα δέντρα έχουν τη δυνατότητα να βελτιώνουν το περιβάλλον και την υγεία των πολιτών που ζουν και εργάζονται εκεί.

Επιμέλεια: Κατερίνα Καλτσά
Πηγή: Inderscience
Πηγή: