Οι εργατοπατέρες συνηθίζουν να εστιάζονται συνήθως στην παγκοσμιοποίηση, στον αθέμιτο δηλαδή ανταγωνισμό κυρίως από την Κίνα, και στην κακοδιαχείριση των αφεντικών, ενώ τηρούν σιγήν ιχθύος για την τεχνολογική επανάσταση που επιτελείται μπροστά στα μάτια των αποσβολωμένων εργαζομένων όλου του πλανήτη, μη εξαιρουμένων των ίδιων των Κινέζων.
Ο θάνατος των βιομηχανικών εργατών
Ας δούμε εν συντομία τι απέγιναν οι βιομηχανικοί εργάτες, για παράδειγμα, στον κλάδο της χαλυβουργίας. Ποιος θυμάται, αλήθεια, την ιστορική απεργία της Χαλυβουργίας Ελλάδας το 2011-2012;
Οι αιτίες που προτάσσονταν από τη διοίκηση για το κλείσιμο της εταιρείας ήταν:
- η μειωμένη ζήτηση λόγω κατάρρευσης της οικοδομής και έλλειψης μεγάλων δημοσίων έργων
- οι υψηλές τιμές ρεύματος και φυσικού αερίου που καθιστούσαν το προϊόν μη ανταγωνιστικό για εξαγωγές
- η αδυναμία εξώφλησης των υπέρογκων δανείων
- ο αθέμιτος ανταγωνισμός από άλλες χώρες, οι κυβερνήσεις των οποίων επιδοτούσαν τα ενεργειακά κόστη.
Τελικά όχι απλώς τις μοιράστηκαν, αλλά και τις επωμίστηκαν εξ ολοκλήρου. Δεν είδαμε τελικά με πιο τρόπο οι εργατοπατέρες των συνδικάτων βοήθησαν τα μέλη τους να μη μοιραστούν τις ζημιές των αφεντικών τους…
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου πέντε χρόνια μετά τα γεγονότα της Χαλυβουργίας η ελληνική αγορά χάλυβα έχει συρρικνωθεί από 2,5 εκατ. τόνους προ κρίσης, σε λιγότερους από 300.000 τόνους, ενώ τα συνολικά χρέη των συναφών εταιρειών αγγίζουν το 1,2 δισ. ευρώ.
Από το 2008 ως το 2017 στην Ελλάδα έκλεισαν 40 χαλυβουργικές εταιρείες, ενώ σχεδόν όλες οι εναπομείνασες χαλυβουργικές βιομηχανίες είναι καταχρεωμένες και αναζητούν επενδυτές για να επιβιώσουν.
Υπερσύγχρονη
πλήρως αυτοματοποιημένη μονάδα χαλυβουργίας του εξωτερικού.
Να γιατί
δεν πρόκειται να βρουν δουλειά οι παραδοσιακοί χειρώνακτες εργάτες στον
τομέα του χάλυβα, ούτε όταν ανακάμψει ο κλάδος στην Ελλάδα
Ναι μεν στην Ελλάδα ισχύουν όντως οι ανασταλτικοί παράγοντες που ισχυρίστηκε η διοίκηση αλλά και τα συνδικάτα, θα στοιχηματίσουμε όμως τι θα γίνει τα επόμενα χρόνια (εφ’ όσον όλος της ο πλούτος θα έχει φύγει από τα χέρια του κράτους και των πολιτών και θα ανήκει πλέον στα νέα της «αφεντικά»), όταν ο κλάδος και η χώρα θα έχει ανακάμψει από την κρίση: η χαλυβουργία θα απασχολεί ελάχιστους εργαζόμενους, αλλά η παραγωγή της θα αυξάνεται.
Πώς θα γίνει αυτό; Μα φυσικά μέσω αυτοματοποίησης της εργασίας. Ιδού μερικά παραδείγματα:
Το 2013 η Aρσελόρ Μιτάλ (Arcelor Mittal), η μεγαλύτερη επιχείρηση χαλυβουργίας σε παγκόσμιο επίπεδο, απέλυσε 1300 εργαζόμενους στη Λιέγη του Βελγίου (στην Ελλάδα το εργοστάσιο του ομίλου στο Βελεστίνο είχε ήδη κλείσει από το 2011) επικαλούμενη τον ανταγωνισμό της Κίνας, προκαλώντας και αυτοκτονίες μεσήλικων εργαζομένων της που έμεναν άνεργοι.
Αφού επωφελήθηκε από γερές κρατικές ενισχύσεις (σας θυμίζει τίποτε;) προκειμένου να διατηρήσει θέσεις εργασίας χωρίς να κρατήσει τις υποσχέσεις της, ουσιαστικά σε όσες επιχειρήσεις χάλυβα αγόρασε ανά τον κόσμο, απέλυσε το σύνολο σχεδόν του προσωπικού τους, με τελευταίο θύμα 4000 εργαζόμενους της ιταλικής Ilve την οποία εξαγόρασε.
Είναι προφανές ότι η εταιρεία αγόραζε τα εργοστάσια ως κτίρια και τοποθεσίες παραγωγής, ενώ γνώριζε ότι θα πέταγε στα σκουπίδια τους εργαζόμενους.
Όπως δηλώνει σήμερα περήφανα στην ιστοσελίδα της, μετά το 2013 η παραγωγή της έχει αυτοματοποιηθεί σχεδόν εξ ολοκλήρου, ενώ ανοίγονται «νέες προοπτικές» στην παραγωγή χάλυβα για αυτοκίνητα και έπιπλα.
Το 2014 ο χαλυβουργικός όμιλος Duferco, με έδρα στην Ελβετία, έκλεισε το εργοστάσιο χαλυβουργίας στο Σαρλερουά του Βελγίου και 1.000 εργαζόμενοι έμειναν άνεργοι.
H παραγωγή όμως και αυτού του ομίλου συνέχισε να αυξάνεται ακάθεκτα, γιατί στο μεταξύ έχουν τεθεί σε εφαρμογή λογισμικά και βιομηχανικά ρομπότ που έχουν αντικαταστήσει τα ανθρώπινα εργατικά χέρια.
Η ρομποτοποίηση, την οποία και σ’ αυτές τις χώρες τα συνδικάτα –που απεδείχθησαν ανίκανα να διαφυλάξουν τις θέσεις εργασίας ή να εξασφαλίσουν αξιοπρεπή διαβίωση για τα μέλη τους– αποκρύπτουν επιμελώς, έχει αποδεκατίσει τους βιομηχανικούς εργάτες.
Η «Απεροπία» θα χαρεί πολύ να πληροφορηθεί τι θα κάνουν εφεξής οι επαγγελματίες συνδικαλιστές όλων των χωρών για να πιέσουν τις κυβερνήσεις, οι οποίες δεν λαμβάνουν ως τώρα καμμία μέριμνα για τους εργαζόμενους που βάλονται από την αυτοματοποίηση.
Η «Απεροπία» αναμένει με ανυπομονησία τα επιχειρήματα των συνδικάτων σε ένα κόσμο στον οποίο οι μηχανές καταλαμβάνουν μέρα με τη μέρα τα περισσότερα πεδία της ανθρώπινης δραστηριότητας, μηχανές που δεν συνδικαλίζονται, δουλεύουν 24 ώρες το 24ωρο, δεν αρρωσταίνουν και δεν γερνούν, δεν χρειάζονται εισφορές για σύνταξη και δεν απεργούν ποτέ.
Μετά από ποταμούς εργατικού αίματος που χύθηκαν σε διαδηλώσεις, σε απεργίες και στους χώρους δουλειάς όλου του πλανήτη, έπειτα από την εξαιρετική βελτίωση των συνθηκών εργασίας για κάποιο χρονικό διάστημα ―κυρίως στις δυτικές κοινωνίες― έχουμε σαφή οπισθοχώρηση των θέσεων εργασίας λόγω αυτοματοποίησης και τεχνητής νοημοσύνης, και των εργατικών δικαιωμάτων λόγω «τουρμποκαπιταλισμού».
Με την εξάπλωση της αυτοματοποίησης βλέπουμε να επικρατεί ένας νέος εργασιακός μεσαίωνας τον οποίο τα απανταχού εργατικά συνδικάτα φαίνονται ανίκανα και απροετοίμαστα να ανατρέψουν, διότι το ίδιο το αντικείμενο της εργατικής πάλης, ο ανθρώπινος μόχθος, πλέον αντικαθίσταται από τις μηχανές, ενώ οι νέες θέσεις εργασίας είναι ελάχιστες.
Πλήρως αυτοματοποιημένη παραγωγή αυτοκινήτων. Οι εργαζόμενοι είναι ελάχιστοι.
Οι «πολιτικώς ορθοί» υπέρμαχοι της ρομποτοποίησης και του διανθρωπισμού, επιδιώκοντας να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, ώστε να μη συνειδητοποιήσουν γρήγορα την κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προτάσσουν διαρκώς το γνωστό επιχείρημα (της Πρώτης Βιομηχανικής Επανάστασης) ότι με την πάροδο του χρόνου, η αυτοματοποίηση και η τεχνητή νοημοσύνη όπως έχουν εκτοπίσει θέσεις εργασίας, άλλο τόσο θα πρέπει να δημιουργήσουν νέες.
Πολλοί όμως εμπειρογνώμονες έχουν αρχίσει να ανησυχούν ότι αυτή η φορά τα πράγματα είναι διαφορετικά, καθ’ ότι η τεχνολογική εξέλιξη είναι ταχύτερη από ποτέ, ενώ η ενσωμάτωση των εργαζομένων στα νέα επαγγέλματα, ανύπαρκτη.
Ο επικεφαλής της Παγκόσμιας Τράπεζας σήμανε συναγερμό εξ αιτίας της αυτοματοποίησης
«Ο κόσμος βρίσκεται σε μια πορεία σύγκρουσης, καθώς οι ελπίδες των ανθρώπων συγκρούονται με ένα μέλλον στο οποίο αυτοματοποιούνται εκατομμύρια θέσεις εργασίας», δήλωσε στις 5/10/2017 μεταξύ άλλων, ο δόκτωρ Τζιμ Γιονγκ Κιμ (Jim Yong Kim), πρόεδρος του Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Ο δόκτωρ Κιμ σε διάλεξη που έδωσε στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια σχετικά με την αλματώδη αυτοματοποίηση της εργασίας, τόνισε ότι οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής όλων των χωρών πρέπει να αναλάβουν δράση, επενδύοντας στην εκπαίδευση και στην υγεία. Είδατε εσείς να συμβαίνει κάτι τέτοιο και πού;
Οι παρατηρήσεις του ήλθαν εν μέσω ευρύτερων ανησυχιών σχετικά με τις πολιτικές απειλές που ελλοχεύουν αν δεν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη.
Ο
Πρόεδρος του Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας δρ Τζιμ Γιονγκ Κιμ, δήλωσε
στην ομιλία του με θέμα «Building new foundations on human solidarity»,
στο πανεπιστήμιο Κολούμπια, ότι «ο κόσμος βρίσκεται σε μια πορεία
σύγκρουσης»
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, καθώς τα ρομπότ εκτοπίζουν εκατομμύρια εργαζομένων με χαμηλή ειδίκευση, η Παγκόσμια Τράπεζα σκοπεύει να δημοσιεύσει μια κατάταξη των χωρών που μετρούν τις επενδύσεις σε «ανθρώπινο κεφάλαιο», όπως η εκπαίδευση (κάτι μας λέει ότι η Ελλάδα δεν θα είναι μέσα σ’ αυτές)…
«Το μόνο πράγμα που σίγουρα γνωρίζετε ότι θα χρειαστείτε σε οποιαδήποτε μελλοντική οικονομία είναι οι άνθρωποι που μπορούν να μάθουν», προσέθεσε.
Αναρωτιώμαστε λοιπόν αν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία (που δεν μπορούν να μάθουν και πολλά πράγματα), αλλά και οι νέοι που δεν έχουν πρόσβαση στις τεχνολογίες αιχμής ή έχουν κλίση προς τις ανθρωπιστικές επιστήμες, δεν θα πεταχτούν στον Καιάδα της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης…
Αναφορικά δε με την οικονομική ανάπτυξη, η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ, τον Ιούλιο του 2017 δήλωσε ότι οι προβλέψεις των ειδικών του Ταμείου αναμένουν αύξηση της παγκόσμιας οικονομίας κατά 3,6% για το 2018 (εννοώντας φυσικά ότι οι ελάχιστοι θα αυξήσουν πάλι τα κέρδη τους).
Ο δρ Κιμ έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου επ’ αυτού, επισημαίνοντας στο ΔΝΤ: «Εάν οι φιλοδοξίες σας για αύξηση της παγκόσμιας οικονομίας συνεχίσουν να αυξάνονται, αλλά δεν υπάρχουν ευκαιρίες για όλους, τότε θα οδηγηθούμε σε ένα εύθραυστο σκηνικό, σε συγκρούσεις και σε βία».
Eστιατόρια που απασχολούν αποκλειστικά ρομπότ
Στα πλαίσια της καλπάζουσας αυτοματοποίησης της εργασίας σε μια συνέντευξη στο αμερικανικό περιοδικό Business Insider τον περασμένο Μάρτιο, ο Άντριου Πούζντερ, διευθύνων σύμβουλος του ομίλου εστίασης CKE Restaurants και σύμβουλος του προέδρου Τραμπ σε εργασιακά θέματα, επισκεπτόμενος την αυτοματοποιημένη αλυσίδα εστίασης Eatsa προκειμένου να πάρει ιδέες για τον δικό του όμιλο, διαφήμισε τις αρετές των εργαζόμενων ρομπότ σε σχέση με αυτές των ανθρώπων, δηλώνοντας περήφανος:
«Τα ρομπότ είναι πάντα ευγενικά, δεν πάνε ποτέ διακοπές, κάθονται υπερωρίες μέχρι αργά χωρίς να πληρώνονται, δεν κουράζονται ποτέ, δεν γερνάνε και δεν επηρεάζονται από το φύλο ή τις φυλετικές διακρίσεις».
Στο ερώτημα που ετέθη στον Πούζντερ ότι με τέτοιου είδους πρακτικές στα εστιατόρια, δεν κοινωνικοποιούνται οι άνθρωποι, απάντησε ότι «έτσι κι αλλιώς στους μιλένιαλς [1] δεν αρέσει να βλέπουν κόσμο»…
Με τέτοιες δηλώσεις πρέπει όλοι να είμαστε προετοιμασμένοι και να θωρακιστούμε ανάλογα έναντι των των τεκτονικών αλλαγών που θα συμβούν τα επόμενα χρόνια στον χώρο της εργασίας.
Αυτοματοποιημένο
εστιατόριο της αμερικάνικης αλυσίδας Eatsa, στο οποίο οι πελάτες ποτέ
δεν αλληλεπιδρούν με άλλους ανθρώπους. Εφιαλτικό; Κάτι χειρότερο:
απάνθρωπο
Επιπλέον, τα συμπεράσματα της μεγάλης έρευνας του 2014 των οικονομολόγων του ΜΙΤ, Ντάρον
Ατσέμογλου και Ντέιβιντ Ότορ (για την Ελλάδα δυστυχώς δεν διατίθενται
αντίστοιχα στοιχεία), σχετικά με τις επιδράσεις των εισαγωγών από την
Κίνα και της αυτοματοποίησης στις ΗΠΑ, κατέδειξαν ότι κατά τη δεκαετία
του 2000 οι εισαγωγές προϊόντων από την Κίνα ήταν υπεύθυνες για τις
περισσότερες απώλειες θέσεων εργασίας.Παράλληλα, όμως, η έρευνα έδειξε ότι σήμερα πλέον (2017) οι περισσότερες θέσεις εργασίας χάνονται επειδή χρειάζονται πολύ λιγότεροι εργαζόμενοι για να παράξουν το ίδιο ποσό εργασίας, δηλαδή εξ αιτίας της αυτοματοποίησης.
Αυτόματος
πωλητής γρήγορου φαγητού που καταργεί θέσεις εργασίας. Οι ανειδίκευτοι
εργαζόμενοι δεν έχουν τη δυνατότητα να απορροφηθούν σε αντίστοιχες
θέσεις. Είναι θέμα χρόνου να δούμε και στην Ελλάδα αυτόματους τυλιχτές
…σουβλακιών. Προσαρμογή-μετάφραση: «Απεροπία»
Ό,τι συμβαίνει στον υπόλοιπο πλανήτη, συμβαίνει φυσικά και στη
χώρα μας και ακόμα χειρότερα, λόγω της υποδούλωσής της στους δανειστές,
στην ενδοτικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων και στην παραβίαση κάθε
κοινωνικής προστασίας.Η ίδια η Κίνα ήδη υφίσταται τις επιπτώσεις της ρομποτοποίησης. Σε λίγο οι άλλες χώρες δεν θα χρειάζεται να εισάγουν τα φθηνά κινεζικά προϊόντα, διότι θα τα παράγουν με το ίδιο ή και χαμηλότερο κόστος στις ίδιες τους τις χώρες χάρη στα ρομπότ και στους τρισδιάστατους εκτυπωτές.
Όσον δε αφορά τις υπηρεσίες, αν δεν υπάρξουν κρατικές δομές στήριξης της μεταστροφής των εργαζομένων προς τα νέα επαγγέλματα, ελάχιστες απ’ αυτές θα εξακολουθήσουν να παρέχονται από ανθρώπους, καθ’ ότι οι υπηρεσίες αποτελούν το πεδίο δράσης της τεχνητής νοημοσύνης.
Η τεχνολογική εξέλιξη αχρηστεύει και τους νέους
Αυτό που ίσως δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει οι νέοι εργαζόμενοι ηλικίας 25-30 ετών που απασχολούνται σε θέσεις ρουτίνας στον τομέα της πληροφορικής, είναι πώς αν δεν αλλάξουν 360ο οι πολιτικοί σχεδιασμοί για την εκπαίδευση, την κατάρτιση, τα κοινωνικά επιδόματα, καθώς και για τη φορολογία των αυτοματοποιημένων επιχειρήσεων και αυτοί δεν θα ξεφύγουν από τη γκιλοτίνα της τεχνοφεουδαρχίας όσο διαρκεί η μετάβαση στην εποχή του διανθρωπισμού.
Διότι ήδη υπερ-εξελιγμένα λογισμικά αντικαθιστούν μέρα με τη μέρα τις επαναληπτικές δουλειές τους.
Όσοι συνειδητοποιούν ότι δεν έχουν εξειδίκευση υψηλότατου τεχνολογικού επιπέδου και δεν μπορούν να την αποκτήσουν, καθώς βάλλονται από αθέμιτο ανταγωνισμό υπερ-εξειδικευμένων πληροφορικάριων που προέρχονται από όλον τον πλανήτη, κάνουν πλήρη στροφή σε τομείς που δεν θα μπορέσουν να υποκαταστήσουν τα ρομπότ τουλάχιστον στα επόμενα είκοσι χρόνια, όπως είναι η κηπουρική, η φροντίδα ηλικιωμένων, αναπήρων, κατοικίδιων ζώων κλπ.
Μέχρι
τώρα ξέραμε ότι η αυτοματοποίηση κατήργησε τη δουλειά των βιομηχανικών
εργατών. Τώρα πια η τεχνητή νοημοσύνη είναι εδώ για να ενταφιάσει σχεδόν
όλες τις θέσεις υπηρεσιών, δηλαδή τη μεσαία τάξη
Το μότο της «δια βίου μάθησης» που κυριάρχησε τις δύο
προηγούμενες δεκαετίες στην Ελλάδα δεν εξυπηρετούσε παρά μόνο
καιροσκοπικούς λόγους και απορρόφηση προγραμμάτων ΕΣΠΑ. Σήμερα έχει κάποια ισχύ μόνο για προσλήψεις στο Δημόσιο, γιατί επί της ουσίας στην Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση που βιώνουμε, οι περισσότεροι άνθρωποι «περισσεύουν» και δεν πρόκειται να σωθούν έχοντας πιστοποιητικά ECDL.
Τα πιστοποιητικά αυτά (βασικές γνώσεις στοιχειωδών προγραμμάτων επεξεργασίας κειμένου, υπολογιστικών φύλλων και παρουσιάσεων) δεν βοηθούν πλέον σε τίποτε, καθότι μόνο οι σχετικοί με τις N.B.I.C. επιστήμες, αλλά επίσης και όσοι είναι ειδικοί σε τομείς περίθαλψης και φροντίδας ανθρώπων ή ζώων, μπορούν να ελπίζουν σε αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας.
Τι θα γίνουν λοιπόν όλοι οι υπόλοιποι;
Επαγγέλματα
που κινδυνεύουν περισσότερο τα επόμενα χρόνια. Όσοι επικαλούνται ότι
επαγγελματικές ανακατατάξεις συνέβησαν και στις προηγούμενες
βιομηχανικές επαναστάσεις, αυτή τη φορά δεν έχουν επιχειρήματα.
Προσαρμογή-μετάφραση στα ελληνικά: «Απεροπία»
Όσο κι αν πάρουν όλοι οι πολίτες πιστοποίηση ECDL, δεν πρόκειται να βρουν εργασία, γιατί τέτοιου είδους πιστοποιήσεις αφορούν εργασίες ρουτίνας οι οποίες θα αντικατασταθούν εξ ολοκλήρου από αυτοματισμούς, κάτι που συμβαίνει ήδη σε πάρα πολλούς τομείς, όπως ο τουρισμός, η γραμματεία, αλλά και η νομική και η δημοσιογραφία.
Σχετικά με τις δύο τελευταίες, σήμερα υπάρχουν πλέον ηλεκτρονικές πλατφόρμες (ιστοσελίδες) και λογισμικά νομικού περιεχομένου που απαντούν με εξαιρετική ακρίβεια σε όλα τα νομικά ερωτήματα, ενώ επικαιροποιούνται συνεχώς με κάθε νέο νόμο που τίθεται σε εφαρμογή.
Για παράδειγμα, το λογισμικό E-discovery μπορεί, να αναζητήσει βουνά νομικών εγγράφων πολύ πιο γρήγορα από ό,τι μπορούν οι δικηγόροι.
Επίσης, ορισμένες μορφές δημοσιογραφίας ρουτίνας αυτοματοποιούνται, όπως η σύνταξη αναφορών αγοράς και οι περιλήψεις για αθλήματα και αγώνες.
Η αυτοματοποίηση σκοτώνει τα …άλογα πριν γεράσουν
Όσον αφορά τη δυνατότητα αφομοίωσης νέων τεχνολογιών από τις μεγαλύτερες ηλικίες, αυτή γίνεται πλέον όλο και πιο δύσκολη.
Οι μεσήλικες της εργατικής και της μεσαίας τάξης, τσακισμένοι ήδη από το βάρος της ζωής ―που σημειωτέον δεν βαραίνει τόσο τις πλάτες των νέων― (θάνατοι αγαπημένων προσώπων, ματαιώσεις ονείρων, διαζύγια, οικονομική ένδεια, ιλιγγιώδης εξέλιξη της αυτοματοποίησης, ανησυχία για τα παιδιά τους, προβλήματα υγείας κλπ), νιώθουν πλέον απελπισία γιατί δεν τα καταφέρνουν να αφομοιώσουν τις συνεχώς αυξανόμενες τεχνολογικές ανακαλύψεις.
Κανείς πολιτικός σε καμμία χώρα δεν λέει ποια μέριμνα θα ληφθεί για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που είχαν μια ειδίκευση και κέρδιζαν επάξια τη ζωή τους, η οποία αντικαταστάθηκε από ρομπότ και προγράμματα υπολογιστών, και δεν έχουν ακόμα την ηλικία ή τα ένσημα για να συνταξιοδοτηθούν.
Όπως και στις προηγούμενες βιομηχανικές επαναστάσεις, αναρίθμητες στρατιές μεσήλικων δυτικών ανθρώπων αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης εξ αιτίας των νέων τεχνολογιών.
Μόνο που αυτή τη φορά, όχι μόνο σκοτώνουν τα άλογα πριν γεράσουν, αλλά ακόμα κι όταν είναι νέα, γιατί αυτή τη φορά περισσεύει όλο το ανθρώπινο είδος!
Γράφημα
της έγκυρης διεθνούς εταιρείας αναλυτών και συμβούλων Frost &
Sullivan. Η τεχνητή νοημοσύνη θα καταργήσει εντελώς το 50% όλων των
θέσεων εργασίας του
Δυτικού κόσμου μέσα στα επόμενα 20 χρόνια.
Προσαρμογή και μετάφραση στα ελληνικά: «Απεροπία»
Όμως και ο δημόσιος τομέας που χρησιμοποιείται παγκοσμίως σαν χοάνη απορρόφησης ανέργων (στην
Ελλάδα σαν μέσο εξαγοράς ψηφοφόρων εδώ και δεκαετίες), κατά τις
εκτιμήσεις μας, το πιθανότερο είναι ότι θα γνωρίσει και αυτός σφαγή
εργαζομένων με απρόβλεπτα αποτελέσματα.Το πρόσκαιρο σωσίβιο της οικονομίας διαμοιρασμού σύντομα θα ξεφουσκώσει
Γνωρίζοντας πολύ καλά τα αποτελέσματα της ρομποτοποίησης, οι παγκοσμιοποιητές κατενθουσιάστηκαν με την οικονομία διαμοιρασμού και τις διάφορες πλατφόρμες τύπου Αirbnb, Homelidays, Uber κλπ,
Με τον τρόπο αυτό όλα τα ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία που κατέχουν οι πολίτες που έμειναν άνεργοι όπως είναι τα διαμερίσματα, οι εξοχικές κατοικίες, τα σκάφη αναψυχής, τα αυτοκίνητα κλπ τίθενται προς εμπορική εκμετάλλευση, προκειμένου να αποκτήσουν έσοδα για να επιβιώσουν και οι απανταχού …εφορίες πρόσθετους φόρους.
Όταν και αυτά τα μέσα βιοπορισμού δεν θα είναι πλέον αποτελεσματικά, οι παγκόσμιες υπερελίτ θα αναγκαστούν να υιοθετήσουν άλλες λύσεις προκειμένου να επιτευχθεί ο κατευνασμός των μαζών όπως το παγκόσμιο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.
Εν συνεχεία, επειδή το μέγεθος του πλανήτη Γη είναι περιορισμένο, και ο παγκόσμιος πληθυσμός δεν μπορεί να συνεχίσει να αυξάνεται επ’ άπειρον και να συντηρείται με επιδόματα μη παράγοντας τίποτε, νομοτελειακά θα εφαρμοστεί ένας Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος ή μια εξάπλωση θανατηφόρου ιού, ώστε να φτάσουμε στο ανεκτό όριο των 3,5 δισεκατομμυρίων κατοίκων που δεν θα θέτει σε κίνδυνο το γήινο οικοσύστημα.
Όπως πολύ σωστά άλλωστε δήλωσε πέρισυ ο Στήβεν Χόκινγ, διάσημος αστροφυσικός, «σήμερα ελάχιστα άτομα κερδίζουν υπέρογκα ποσά, ενώ δίνουν δουλειά σε ελάχιστους ανθρώπους. Η αυτοματοποίηση ήδη αποδεκάτισε όλες τις δουλειές στα εργοστάσια, η άνοδος της τεχνητής νοημοσύνης θα καταστρέψει ολοσχερώς τη μεσαία τάξη».
Τεχνοκρατική κοινωνία και πολιτικά ψεύδη στην Ελλάδα
Κοιτώντας τις ειδικότητες που αναζητούν διεθνείς επιχειρηματικοί όμιλοι σε παγκόσμιο επίπεδο, θα δούμε ότι οι περισσότερες αφορούν:
- αρχιτέκτονες συστημάτων
- μάνατζερ για μηχανικούς συστημάτων
- μηχανικούς λογισμικού
- μηχανικούς ασφαλείας βάσης δεδομένων
- επιστήμονες δεδομένων κλπ.
Πώς θα κερδίζουν τα προς το ζην οι υπόλοιποι;
Οι πολιτικοί όλου του κόσμου, μη εξαιρουμένων αυτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επειδή ακριβώς έχουν λάβει ελάχιστη ή καμμία μέριμνα για την απώλεια των θέσεων εργασίας, όχι απλώς δεν αναφέρονται στην αυτοματοποίηση (που είναι ο δήμιος των εργατών), αλλά αποφεύγουν επιμελώς να αναφερθούν και στην τεχνητή νοημοσύνη που είναι η γκιλοτίνα της μεσαίας τάξης, η οποία μέχρι τώρα απασχολείτο στον τομέα των εξειδικευμένων υπηρεσιών.
Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, η τεχνητή νοημοσύνη είναι το πιο θανατηφόρο όπλο στα χέρια των υπερεθνικών ελίτ που προσδοκούν με τον τρόπο αυτό να εξοντώσουν τη Μεσαία Τάξη η οποία θεωρούν πλέον άχρηστη.
Όσο για την Ελλάδα, κανένας αρχηγός πολιτικού κόμματος δεν έχει θίξει αυτό το ζήτημα. Κανείς δεν λέει με ποιο τρόπο όταν θα γίνει κυβέρνηση το κόμμα του θα ταΐσει αυτούς που χάνουν τη δουλειά τους από την αυτοματοποίηση και την τεχνητή νοημοσύνη.
Αντιθέτως, όλοι τους δηλώνουν σε όσες ηγετικές εταιρείες υπάρχουν στον τομέα της τεχνολογίας ότι «θα συνεχίσουμε την απόλυτη καινοτομία. Ό,τι μπορούμε να κάνουμε για να βοηθήσουμε, να είστε βέβαιοι ότι θα το κάνουμε».
Όταν όμως μια κυβέρνηση δείχνει αμέριστη υποστήριξη στην αυτοματοποίηση (που τη βαφτίζει καινοτομία), ενώ ταυτόχρονα δεν λαμβάνει κανένα μέτρο για όσους χάνουν τη δουλειά τους από αυτήν, η κοινωνική έκρηξη της χτυπάει την πόρτα.
Από την άλλη, η τεχνολογική εξέλιξη δεν είναι δυνατόν να οπισθοχωρήσει παρά μόνον αν περάσουμε σε ηθελημένη παγκόσμια αποανάπτυξη και βήματα προς την αναζήτηση της ευτυχίας εκτός τεχνολογίας, χαρακτηριστικά τα οποία δεν συνάδουν ούτε με το ρου της Ιστορίας, ούτε με την αρπακτική και κερδοσκοπική φύση των παγκοσμιοποιητών.
Το ερώτημα λοιπόν που εύλογα δημιουργείται είναι: μέχρι να γίνει η μετάβαση στη Νέα Εποχή του διανθρωπισμού, ποιος και με ποια εισοδήματα θα αγοράζει τα προϊόντα και τις υπηρεσίες που θα παράγονται από ρομπότ και από τεχνητές νοημοσύνες;
Προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου
Προκειμένου να αποφευχθούν παγκόσμιες ταραχές μεγάλου εύρους που αναπόφευκτα θα προκύψουν απ’ αυτές τις ανισότητες ―όπως ανέφερε και ο δρ Κιμ― και διάφορα σχέδια μονομερούς εξολόθρευσης πληθυσμού, θα πρέπει να προστατευτεί το θεμελιώδες δικαίωμα του ανθρώπου στην εργασία. Πώς θα γίνει αυτό;
Κατά την άποψή μας, αφενός μεν οι εταιρείες οφείλουν να διευκολύνουν τους εργαζόμενους να αποκτούν νέες δεξιότητες ή να τους τοποθετούν σε άλλες θέσεις, ενώ οι κυβερνήσεις μέσω ειδικής φορολογίας στις αυτοματοποιημένες επιχειρήσεις ―οι οποίες άλλωστε δεν είναι δίκαιο να γλυτώνουν τις εισφορές σύνταξης, ασθενείας και άλλα εργατικά κόστη και οι πολίτες να λιμοκτονούν― να επιδοτούν μέχρι την ηλικία πλήρους συνταξιοδότησης όσους είχαν αντικείμενο αδύνατον να παραχθεί πλέον με τις παλαιές μεθόδους και δεν μπορούν να απασχοληθούν αξιοπρεπώς αλλού.
Μ’ άλλα λόγια ομάδες πολιτών θα πρέπει να ασκήσουν ισχυρή πολιτική πίεση σε διεθνές επίπεδο, προς την κατεύθυνση της προστασίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου [2].
Σύμφωνα με τη Διεθνή Χάρτα Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που έχει υπογραφεί από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1948 και δεσμεύει τα κράτη-μέλη του, κάθε κράτος είναι υποχρεωμένο να διασφαλίζει το δικαίωμα των πολιτών του στην εργασία και στην αξιοπρεπή διαβίωση. Πιο συγκεκριμένα (επικαιροποιημένο ψήφισμα του 1966):
| Oικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα
Διεθνές Σύμφωνο για τα οικονομικά, κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα
Νέα Υόρκη, 19 Δεκεμβρίου 1966 ― Ηνωμένα Έθνη […] Άρθρον 6 Τα συμβαλλόμενα κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα της εργασίας, το οποίο περιλαμβάνει το δικαίωμα κάθε προσώπου να έχει τη δυνατότητα να κερδίζει τα απαραίτητα για τη ζωή του με εργασία την οποία διαλέγει ή δέχεται ελεύθερα και θα λάβουν τα κατάλληλα μέτρα για την εξασφάλιση του δικαιώματος αυτού. Τα μέτρα στα οποία θα προχωρήσει καθένα από τα συμβαλλόμενα Κράτη για την εξασφάλιση της πλήρους ασκήσεως αυτού του δικαιώματος πρέπει να περιλαμβάνουν και την κατάλληλη ενημέρωση και τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση, την εκπόνηση προγραμμάτων τακτικής και τεχνικής για την εξασφάλιση σταθερής οικονομικής, κοινωνικής και μορφωτικής ανάπτυξης και πλήρους αποδοτικής απασχόλησης, με όρους που να εξασφαλίζουν στα άτομα την απόλαυση των βασικών πολιτικών και οικονομικών ελευθεριών […] |
Επίσης και το Σύνταγμα της κάθε χώρας προστατεύει το δικαίωμα στην εργασία. Ιδού τι λέει το Σύνταγμα της Ελλάδος επ’ αυτού:
Σύνταγμα της Ελλάδος, αναθεώρηση 2008:
Άρθρo 22
|
Θα μπορούσε να μας πει κάποιος, εδώ στην Ελλάδα έχουμε τεράστια οικονομική καταστροφή και απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, κι εσείς μας λέτε ότι η αυτοματοποίηση και τελικά η τεχνητή νοημοσύνη είναι πολιτικό πρόβλημα;
Αναμφισβήτητα ναι εφ’ όσον η κακή διαχείρισή τους στερεί από τους πολίτες το δικαίωμα στην εργασία.
Η αυτοματοποίηση και η τεχνητή νοημοσύνη ενώ θα μπορούσαν κάλλιστα να απαλλάσσουν τον άνθρωπο από βαριές, ανθυγιεινές και επικίνδυνες εργασίες και να του απελευθερώνουν χρόνο ώστε να ασχοληθεί με την πνευματική του εξύψωση, με τον τρόπο που χρησιμοποιούνται, με την ανοχή της πολιτικής ηγεσίας, καταστρατηγούν ευθέως το δικαίωμά του όχι μόνο στην αξιοπρεπή διαβίωση, αλλά στην ίδια τη ζωή.
Κάθε κυβέρνηση λοιπόν, οποιασδήποτε χώρας, η οποία δεν μπορεί να προσφέρει στους πολίτες της εργασία μέσω της οποίας να κερδίζουν τα απαραίτητα για τη ζωή και δεν λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα ώστε να τους εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση, στερείται κάθε νομιμοποίησης.
Καθίσταται λοιπόν σαφές ότι σε όποια χώρα η διαχείριση της αυτοματοποίησης και της τεχνητής νοημοσύνης στρέφεται εναντίον της πλειοψηφίας των πολιτών της, δημιουργείται ένα μείζον πολιτικό πρόβλημα και μόνο με τη διεκδίκηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ανθρώπου και την υπεράσπιση του Συντάγματός της μπορεί να λυθεί, σε διαφορετική περίπτωση οι κυβερνώντες θα θερίσουν θύελλες.
Χρυσούλα Μπουκουβάλα
Πηγές:
The New York Times
Τhe Economist
Τhe Independent
BBC
Διακήρυξη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Σύνταγμα της Ελλάδος
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
[1] Μιλένιαλ (millenial): όρος που προέρχεται από το λατινική λέξη millenium η οποία σημαίνει χιλιετία και περιγράφει τη γενιά που γεννήθηκε το 2000. Εδώ εννοεί ότι όσοι είναι σήμερα περίπου 17 ετών έχουν μάθει από παιδιά να αγοράζουν σνακς ή αναψυκτικά από αυτόματα μηχανήματα, είναι ήδη εξοικειωμένοι με την πληροφορική, δεν μπορούν να ανασάνουν χωρίς έξυπνο κινητό και ασύρματη σύνδεση στο διαδίκτυο, ενώ περνούν άπειρες ώρες στο ίντερνετ μη έχοντας πραγματική κοινωνική επαφή με άλλους ανθρώπους. Επομένως η απουσία κοινωνικοποίησης δε τους ξενίζει διότι επί της ουσίας δεν γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται
[2] Διακήρυξη Δικαιωμάτων του Ανθρώπου: η Οικουμενική Διακήρυξη για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το 1948, καθορίζει τα θεμελιώδη δικαιώματα και τις ελευθερίες, για όλες τις γυναίκες και όλους τους άντρες. Μεταξύ αυτών, είναι το δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την ιθαγένεια, στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας, στην εργασία, στην εκπαίδευση, το δικαίωμα στην τροφή και την κατοικία και το δικαίωμα συμμετοχής στη διακυβέρνηση. Η Διακήρυξη έθεσε τις βάσεις για περισσότερες από 80 συνθήκες και διακηρύξεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. H Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των 51 ιδρυτικών μελών του ΟΗΕ.
Πηγή:
