Η
διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποτελεί έναν από τους στρατηγικούς
στόχους του Ιδρύματος Κληρονομιάς (Heritage Foundation) εδώ και είκοσι
χρόνια.
Πιο πρόσφατα, το Ίδρυμα έχει αναπτύξει μια συμμαχία με τις ίδιες ακροδεξιές ευρωπαϊκές ενώσεις και κυβερνήσεις υπέρ της κυριαρχίας
που καλλιέργησε ο Βλαντιμίρ Πούτιν.Ένα φάντασμα στοιχειώνει την γηραιά ήπειρο: αυτό της διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο τελευταίο του μη νομικό έγγραφο, με τίτλο «Ενάντια στον Υβριδικό Πόλεμο: Μια Ενεργή Στρατηγική», ο υπουργός Άμυνας Γκουίντο Κροσέτο μίλησε για «αυταρχικά κράτη» που, με «λεπτό» τρόπο, προωθούν την «απονομιμοποίηση» των εσωτερικών δημοκρατικών διαδικασιών και τις «υπερεθνικές συμμαχίες όπως η ΕΕ ».
Ο Ιταλός υπουργός ανέφερε τη Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα. Υπάρχει όμως ένας κρυφός επισκέπτης: η υπονόμευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μαζί με τον Πούτιν, είναι η Αμερική του Ντόναλντ Τραμπ και οι στρατηγικοί του σύμβουλοι, ξεκινώντας από το Heritage Foundation, το υπερσυντηρητικό think tank που παρήγαγε το «Project 2025».
Αυτό είναι το έγγραφο πολιτικής που ενέκρινε ο Τραμπ για να διεκδικήσει την προεδρική υπεροχή, καταστέλλοντας πολλές από τις αντιθέσεις που δημιούργησε το Σύνταγμα των ΗΠΑ για την προστασία της δημοκρατίας.
Η διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν ένας από τους στρατηγικούς στόχους του Heritage Foundation εδώ και είκοσι χρόνια. Πιο πρόσφατα, το Ίδρυμα έχει αναπτύξει μια συμμαχία με τις ίδιες ακροδεξιές ευρωπαϊκές ενώσεις και κυβερνήσεις που καλλιεργούνται από τον Βλαντιμίρ Πούτιν.
Αντιευρωπαϊκή συμμαχία.
Επί δεκαετίες, ο Ρώσος ηγέτης χρησιμοποιούσε την προμήθεια φυσικού αερίου για να ασκήσει πολιτική επιρροή σε μεμονωμένα κράτη μέλη της ΕΕ και, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας, εκμεταλλεύτηκε την εξάρτηση της Γερμανίας από αυτό το φυσικό αέριο (50% της κατανάλωσης έως το 2022) για να την πιέσει να αντιταχθεί σε αυστηρότερες κυρώσεις που απαιτούν οι γείτονες της Ρωσίας.
Όπως και σήμερα, ο Πούτιν χρησιμοποιεί την εξάρτηση της Ουγγαρίας από το πετρέλαιό της για να πιέσει τον Όρμπαν να βάλει ένα γρανάζι στους τροχούς μιας ενιαίας ηπειρωτικής πολιτικής.
Αλλά μια ισχυρή Ευρωπαϊκή Ένωση έρχεται επίσης σε αντίθεση με τη στρατηγική «Πρώτα η Αμερική» που ασπάζεται ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έχει κάθε συμφέρον να αποδυναμώσει τον θεσμικό συντονισμό και τη συλλογική ευρωπαϊκή δύναμη.
Η καλύτερη απόδειξη αυτής της φαινομενικά παράδοξης σύμπτωσης συμφερόντων μεταξύ Πούτιν και Τραμπ παρείχε το Brexit
Η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ, στην πραγματικότητα, υποστηρίχθηκε σθεναρά και από τους δύο. Και οι δύο χρησιμοποίησαν το ίδιο κανάλι για να την προωθήσουν: Ο Νάιτζελ Φάρατζ, ο Βρετανός πολιτικός τον οποίο ο πρόεδρος των ΗΠΑ συνεχίζει να υποστηρίζει μέχρι σήμερα, και του οποίου ο πιστός βοηθός, Νάθαν Γκιλ, μόλις καταδικάστηκε σε 10 χρόνια φυλάκισης για διάδοση προπαγάνδας του Κρεμλίνου σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Τον Φεβρουάριο του τρέχοντος έτους, ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε χωρίς κανένα διπλωματικό δισταγμό ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση δημιουργήθηκε για να καταστρέψει τις Ηνωμένες Πολιτείες: αυτός είναι ο σκοπός της» και ότι «είναι από πολλές απόψεις χειρότερη από την Κίνα». Κάποιος θα μπορούσε να σκεφτεί ότι αυτές είναι τυπικές δηλώσεις του χαρακτήρα, αλλά οι ίδιοι οι υποστηρικτές του στρατηγικού εγχειριδίου του Τραμπ θεωρούν την ΕΕ έναν εχθρό που πρέπει να διαλυθεί.
Heritage Foundation: πρόγραμμα.
Η αντιευρωπαϊκή δραστηριότητα του Ιδρύματος Κληρονομιάς (Heritage Foundation), που θεωρείται η μεγαλύτερη και πιο ισχυρή υπερσυντηρητική ομάδα διεθνώς, έχει γίνει πιο έντονη τα τελευταία 20 χρόνια, επιταχυνόμενη από το 2022.
Ας εξετάσουμε τα γεγονότα και τα έγγραφα.
Ιούνιος 2005:
Ο πρώην Αναπληρωτής Διευθυντής Στρατηγικής Επικοινωνίας στο Heritage Foundation, Λι Κέισι, γράφει: «Από την οπτική γωνία των Ηνωμένων Πολιτειών, η αποτυχία έγκρισης του Ευρωπαϊκού Συντάγματος στα δημοψηφίσματα στη Γαλλία και την Ολλανδία αποτελεί σοβαρό πλήγμα για το ίδιο το ευρωπαϊκό εγχείρημα. Και είναι καιρός οι Αμερικανοί πολιτικοί να αμφισβητήσουν αυτό το εγχείρημα».
Τον Δεκέμβριο του 2006, σε μια έκθεση με τίτλο «Είναι η ΕΕ φίλος ή εχθρός της Αμερικής;», ο ακαδημαϊκός του Ιδρύματος Heritage, Τζον Μπλάντελ, γράφει: «Οι πολιτικές διαφορές μεταξύ Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών έχουν πολλαπλασιαστεί και βαθύνει. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες έδρασαν ως μαία στη γέννηση αυτού του πολιτικού μωρού, δεν θα πρέπει να διαδραματίσουν ρόλο στην πτώση του».
Τον Φεβρουάριο του 2007, ο ηγέτης Νάιλ Γκάρντινερ έγραψε: «Ο αυξανόμενος πολιτικός συγκεντρωτισμός της Ευρώπης αποτελεί θεμελιώδη απειλή για τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Τίποτα δεν είναι ποτέ βέβαιο στην ιστορία. Η ώθηση προς μια όλο και πιο στενή Ένωση μπορεί ακόμη να αναχαιτιστεί».
Ευρωπαϊκά μέλη
Το 2020, ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Όρμπαν, ένθερμος αντίπαλος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, πούλησε το 10% των μετοχών της ουγγρικής πετρελαϊκής εταιρείας Magyar Olaj (Mol) στο Mathias Corvinus Collegium (Mcc), έναν οργανισμό με σαφή ευρωσκεπτικιστική στάση.
Η ετήσια χρηματοδότηση του Collegium προέρχεται κυρίως από τα κέρδη της Mol, κυρίως από την πώληση ρωσικού πετρελαίου. Το γερμανικό ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο ZDF υπολόγισε ότι μόνο το 2023 έλαβε μερίσματα ύψους 50 εκατομμυρίων ευρώ από την Mol. Τον Νοέμβριο του 2022, σε ομιλία του στη Βουδαπέστη σε ένα κοινό Ούγγρων ευρωσκεπτικιστών, ο πρόεδρος της Heritage, Κέβιν Ρόμπερτς, δήλωσε: «Το έθνος-κράτος έχει δύο κύριους αντιπάλους. Από τη μία πλευρά, υπάρχει ο εχθρός από πάνω: υπερεθνικοί οργανισμοί (…) από την άλλη, υπάρχει ο εχθρός από κάτω: έξυπνοι προπαγανδιστές. Και δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο για τις παγκοσμιοποιητικές ελίτ από τους έξυπνους ολοκληρωτές που εδρεύουν στις Βρυξέλλες».
Στις 19 Σεπτεμβρίου 2024, η Heritage Foundation διοργανώνει ένα συνέδριο στη Βαρσοβία για να αντιταχθεί στο «επικίνδυνο έργο» της ενοποίησης της ΕΕ, μαζί με την πολωνική ευρωσκεπτικιστική οργάνωση Ordo Iuris.
Όπως και η ουγγρική αντίστοιχη, η Ordo Iuris έχει επίσης δεσμούς με τη Μόσχα μέσω του Παγκόσμιου Συνεδρίου Οικογενειών, μιας ένωσης που χρηματοδοτείται από τον Ρώσο ολιγάρχη Κονσταντίν Μαλόφεεφ και συνδέεται στενά με τον πολιτικό επιστήμονα του Πούτιν, Αλεξάντρ Ντούγκιν.
Η ιστοσελίδα της Ordo Iuris γράφει ότι «στο τέλος του συνεδρίου, ελήφθησαν ορισμένες προκαταρκτικές αποφάσεις σχετικά με κοινές δραστηριότητες που θα αναληφθούν».
2025: Οι κάρτες αποκαλύπτονται
Και τώρα φτάνουμε στο έτος. Λίγες μέρες μετά την ορκωμοσία του, ο Τραμπ δήλωσε δημόσια: «Οι Ευρωπαίοι είναι σαν τους Δημοκρατικούς, μας μισούν εδώ και δεκαετίες. Η χώρα μας έχει ληστευτεί, βιαστεί και απογυμνωθεί. Θα καταγγείλουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση».
Στις 11 Μαρτίου, το Ίδρυμα Κληρονομιάς (Heritage Foundation) συγκέντρωσε στην Ουάσινγκτον μερικές από τις κορυφαίες ευρωσκεπτικιστικές ενώσεις πέρα από τον Ατλαντικό για να συζητήσουν πώς να μεταρρυθμίσουν τις τρέχουσες δομές της ΕΕ.
Με την ευκαιρία αυτή, ένα «εργαστήριο κεκλεισμένων των θυρών» συζήτησε μια έκθεση που εκπονήθηκε από την MCC και τον Ordo Iuris με τίτλο «Η Μεγάλη Επαναφορά: Αποκατάσταση της Κυριαρχίας των Κρατών Μελών στον 21ο Αιώνα». Το έγγραφο ζητούσε «τη διάλυση της ΕΕ στην τρέχουσα μορφή της».
Τον Απρίλιο του 2025, ο εκτελεστικός διευθυντής του Ιδρύματος Κληρονομιάς, Νάιλ Γκάρντινερ, επαίνεσε τον Τραμπ, λέγοντας ότι «είναι ο μόνος Αμερικανός πρόεδρος που έχει αντιταχθεί ενεργά στο ευρωπαϊκό εγχείρημα».
Την 1η Μαίου, ένα μήνα πριν από τις επαναληπτικές εκλογές για την προεδρία της Πολωνίας, σε μια συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο, ο Ντόναλντ Τραμπ υποστήριξε τον Κάρολ Ναβρόκι, τον ευρωσκεπτικιστή υποψήφιο κατά της μεγαλύτερης ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Λίγες μέρες αργότερα, σε ένα συνέδριο στη Βαρσοβία, η υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, Κρίστι Νόεμ, επαίνεσε δημόσια τον Ναβρόκι και προέτρεψε τους Πολωνούς να τον ψηφίσουν.
Το ηλεκτρονικό περιοδικό DeSmog, το οποίο απέκτησε ένα ηχητικό αρχείο της εκδήλωσης, έγραψε: «Οι ομιλητές μίλησαν με αποκαλυπτικούς όρους για το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ένας από αυτούς υποσχέθηκε να «εκκαθαρίσει» την Ευρωπαϊκή Επιτροπή».
110 εκατομμύρια δολάρια κατά των Βρυξελλών
Το βρετανικό πρακτορείο ειδήσεων Reuters αναφέρει ότι τις ίδιες ημέρες, αντιπροσωπεία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ συναντάται στο Παρίσι με ανώτερους αξιωματούχους του Εθνικού Συναγερμού της Μαρίν Λεπέν, του πιο ευρωσκεπτικιστικού κόμματος της Γαλλίας. Επικεφαλής της αντιπροσωπείας είναι ο Σάμιουελ Σάμσον, αξιωματούχος του Γραφείου Δημοκρατίας, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Εργασίας (DRL) του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Ο Σάμσον είναι μέρος μιας νέας ομάδας υπερσυντηρητικών που ανεβαίνουν στις τάξεις της κυβέρνησης Τραμπ. Στη σελίδα Substack του DRL, ο Σάμσον γράφει: «Η δημοκρατική παρακμή της Ευρώπης απειλεί την ασφάλεια και την οικονομία της Αμερικής, καθώς και τα δικαιώματα ελευθερίας του λόγου των Αμερικανών πολιτών και επιχειρήσεων».
Λίγες εβδομάδες αργότερα, σε συνέντευξή του στο Fox News, ο πρόεδρος του Heritage Foundation, Κέβιν Ρόμπερτς, δηλώνει: «Βρισκόμαστε στην αρχή μιας χρυσής εποχής, όχι μόνο για τις Ηνωμένες Πολιτείες – μιας χρυσής εποχής αυτοδιοίκησης σε όλο τον κόσμο, ειδικά στην Ευρώπη.
Ας σκεφτούμε τον Σαντιάγο Αμπασκάλ, τον ηγέτη του κόμματος Vox στην Ισπανία, ας σκεφτούμε τον Νάιτζελ Φάρατζ, ο οποίος πιθανότατα θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου».
Ο Φάρατζ είναι ο κύριος υποστηρικτής του Brexit και ο Αμπασκάλ είναι μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών που ζητούν περισσότερο «μια ριζική αλλαγή κατεύθυνσης στην ΕΕ» στο όνομα της «εθνικής κυριαρχίας».
Συμβουλευόμενος τα αρχεία της Υπηρεσίας Εσωτερικών Εσόδων των ΗΠΑ και έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ο Τζόρτζιο Μότολα του Report ανακάλυψε πόσα μεγάλα αμερικανικά συντηρητικά think tanks έχουν επενδύσει στην Ευρώπη: 109,8 εκατομμύρια δολάρια, με μια ιλιγγιώδη αύξηση των ροών να ξεκινά από το 2022.
Σύμπτωση συμφερόντων
Ο Ραφαέλ Κεργκενό, ερευνητής της Transparency International, σημειώνει ότι «οι περισσότεροι από αυτούς τους οργανισμούς δεν είναι εγγεγραμμένοι στο μητρώο λόμπινγκ της ΕΕ, πράγμα που σημαίνει ότι δεν γνωρίζουμε πώς δαπανούν τους πόρους τους και ποιοι είναι οι στόχοι τους.
Μπορούμε μόνο να παρακολουθούμε τον αριθμό των συναντήσεων που αναφέρουν οι ευρωβουλευτές και γνωρίζουμε ότι με την έλευση του Ντόναλντ Τραμπ, αυτός ο αριθμός έχει αυξηθεί σημαντικά».
Το γεγονός ότι οι αγαπημένοι Ευρωπαίοι συνομιλητές του Πούτιν είναι οι ίδιοι με αυτούς των MAGA δεν μπορεί να θεωρηθεί σύμπτωση: «Και για τους δύο, μια ενωμένη και λειτουργική φιλελεύθερη-δημοκρατική Ευρώπη αποτελεί απειλή».
Σύμφωνα με τους πιο έμπειρους αναλυτές, ένα ισχυρό ευρωπαϊκό μοντέλο θα μπορούσε να εμποδίσει το αμερικανικό μοντέλο στη διεθνή σκηνή, και η Ουάσιγκτον δεν θέλει ανταγωνιστές. Ενώ για τη Μόσχα, μια διχασμένη Ευρώπη επιτρέπει μεγαλύτερη ελευθερία διαπραγμάτευσης από θέση ισχύος με μεμονωμένες χώρες της ΕΕ και επιρροής των πρώην σοβιετικών γειτόνων της.
—
