Γράφει ο Κλεισθένης.
Υποστηρίζουμε ότι η Ελληνική οικονομία βρίσκεται σε
καταβαράθρωση, υποθέτουμε ότι φταίει η διεθνής κρίση του καπιταλισμού και η επιβολή νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Κατά ένα μέρος έχουμε δίκιο. Υπάρχει όμως και η αδυναμία της Ελληνικής πολιτικής τάξης που αντί να λύνει επιδεινώνει το πρόβλημα.
Σε περιόδους οικονομικών κρίσεων οι λαοί συντηριτικοποιούνται δλδ στρέφονται προς τα δεξιά. Αυτό μας διδάσκει η πολιτική ιστορία.
Αυτό επαληθεύεται σήμερα με την δεξιόστροφη στροφή του ΣΥΡΙΖΑ.
Φυσικά θα παρατηρήσει κάποιος, ποιον ΣΥΡΙΖΑ εννοείς, υπερκαλύφθηκε απ' το ΠΑΣΟΚ και τους Σημιτικούς εκσυγχρονιστές. Αυτό εντάσσεται στην δεξιόστροφη μετατόπιση της κοινωνίας. Μπορεί να λένε οι οπαδοί και ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, στην πλειοψηφία τους, ότι στηρίζουν ι αριστερή κυβέρνηση αλλά η πραγματικότητα τους διαψεύδει. Τι σόι αριστερή είναι η κυβέρνηση όταν εταίρος της είναι το ακροδεξιό-λαϊκιστικό κόμμα των ΑΝΕΛ;
Η ΝΔ μετατοπίστηκε πολύ δεξιότερα με τον εναγκαλισμό της με ακροδεξιά στοιχεία. Οι όποιες αναφορές του Κυριάκου για μετακίνηση της ΝΔ προς το κέντρο είναι τουλάχιστον αστείες.
Μπήκε με σημαντικό ποσοστό το ναζιστικοφασιστοειδές μόρφωμα Χ.Α. Αυτή η εξέλιξη είναι ότι χειρότερο μπορούσε να συμβεί σε μια χώρα με οξύτατα οικονομικά και πολιτικά αδιέξοδα.
Όλα τα ανωτέρω εντάσσονται στην συντηριτικοποίηση της κοινωνίας που προανέφερα.
Αυτές οι εξελίξεις έως ένα βαθμό ήταν αναμενόμενες και χειροτερεύουν την κατάσταση. Υπάρχει όμως και κάτι πολύ περίεργο, η είσοδος στη βουλή των κομμάτων "ποτάμι" και "ένωση κεντρώων". Δύο κομμάτων που στερούνται ιδεολογικού και πολιτικού λόγου, δύο κομμάτων που κινούνται κατά που φυσάει ο άνεμος.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι αυτή η εξέλιξη είναι προϊόν της ιδεολογικής θολούρας που διακατέχει τον λαό. Άλλοι ισχυρίζονται ότι αποτελούν αναχώματα και δεκανίκια της άρχουσας τάξης.
Ότι και αν ισχύει το θέμα είναι ότι το κοινοβούλιο βρίσκεται σε πολιτικό γκρεμό. Το παρακολουθούμε καθημερινά στις συνεδριάσεις του και στις επιτροπές. Γινόμαστε καθημερινά θεατές και ακροατές ύβρεων, προσβολών και ηθικής κατάπτωσης των κοινοβουλευτικών συνεδριάσεων. Τέτοιες καταστάσεις δεν είναι πρωτόγνωρες στον κοινοβουλευτικό βίο της χώρας.
Η ανησυχία είναι ότι αυτά τα φαινόμενα έφεραν οικονομικές και εθνικές καταστροφές. Μία απλή ιστορική αναδρομή αρκεί για να επαληθεύσει την ανησυχία.
Η βουλή έχει πολλούς γραφικούς απολιτικούς "τύπους" πολύ επικίνδυνους για την χώρα και την δημοκρατία.
Θα περίμενε κανείς ότι όταν η χώρα βρίσκεται σε κρίση, την έξοδό της απ' αυτήν θα την αναλάμβαναν σοβαροί και υπεύθυνοι πολιτικοί.
Μάταια περιμένουμε κάτι τέτοιο. Το σημερινό καθώς και το προηγούμενο κοινοβούλιο με τις συνθέσεις τους εγγυώνται την περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης.
Φως στο "τούνελ" δεν προβλέπεται και πολλοί περιμένουν τον από μηχανής θεό της Ελλάδας μας να λύσει τα προβλήματα.
Μερικοί σκεπτόμενοι ισχυρίζονται ότι αυτά είναι επακόλουθα της κατάρρευσης των διαχωρισμών αριστεράς και δεξιάς. Τοποθετούν το πρόβλημα σε νέα αντιπαράθεση, δημοκρατικών με ολιγαρχικούς.
Πιστεύω ότι κάνουν λάθος. Ο διαχωρισμός σε δημοκρατικούς και ολιγαρχικούς υπήρχε, υπάρχει και θα υπάρχει στο μέλλον.
Αυτός ο διαχωρισμός υπερκαλύπτεται από τις αντιθέσεις αριστεράς με την δεξιά. Η θολοποίηση της διαφοράς αριστεράς και δεξιάς με τους όρους κεντροαριστερά και κεντροδεξιά δημιουργεί σύγχυση στον λαό.
Το τι είναι αριστερό και τι δεξιό έχει απαντηθεί στην πολιτική ιστορία των λαών.
Δεν υπάρχει η λογική "ολίγον έγκυος" στην διαφοροποίηση της αριστεράς με την δεξιά. Ή είσαι αριστερός ή δεξιός, κάθε τι ενδιάμεσο απλά θολώνει τα πράγματα.
Όσοι ισχυρίζονται ότι ανήκουν στο πολιτικό κέντρο απλά είναι μεταφερόμενοι ψηφοδότες που σαν εκκρεμές κινούνται ανάμεσα στις αριστερές και δεξιές πολιτικές δλδ κατ' ουσίαν απολιτικοποιημένοι περιφερόμενοι κατά όπου "φυσάει" ο άνεμος, αρκεί να είναι με τον νικητή.
Σήμερα η συντελούμενη αποϊδεολογικοποίηση των κομμάτων εξυπηρετεί την εφαρμογή των καταστροφικών μνημονίων και την εξ αυτής φτωχοποίηση της κοινωνίας.
Με αυτό το πολιτικό προσωπικό και με αυτά τα αποϊδεολογικοποιημένα κόμματα λύση στα οξύτατα αδιέξοδα της χώρας δεν πρόκειται να υπάρξει, θα πηγαίνουμε απ' το κακό στο χειρότερο.
Η επαναφορά των ιδεολογιών και η κάλυψη των κομμάτων με αυτές θα δώσουν και καλύτερης ποιότητας πολιτικό προσωπικό και δυνατότητες εξεύρεσης λύσεων στα φλέγοντα προβλήματα της χώρας.
Αυτό μπορεί να γίνει μόνο απ' τα κάτω δλδ με την ενεργοποίηση των πολιτών που θα επιβάλει την επιστροφή των κομμάτων στις ιδεολογικές τους βάσεις.
Ίδωμεν.
