Μια από τις πιο εντυπωσιακές γεωπολιτικές ανατροπές των τελευταίων ετών εξελίσσεται μπροστά στα μάτια της διεθνούς κοινότητας.
Η αμερικανική ειρηνευτική πρόταση των 28 σημείων για τον τερματισμό του πολέμου στην Ουκρανία λειτούργησε σαν
Η Μόσχα παρουσιάζεται έτοιμη να συζητήσει παρότι στρατιωτικά έχει σαφέστατο πλεονέκτημα, η Ουάσινγκτον αναζητά διέξοδο από έναν πόλεμο αέναης φθοράς, το Κίεβο βρίσκεται αντιμέτωπο με την πιο δύσκολη εβδομάδα της σύγχρονης ιστορίας του, ενώ η Ευρώπη αντιδρά με πρωτοφανή οργή και σύγχυση.
Το ερώτημα πλέον είναι απλό: Ποιος πραγματικά θέλει ειρήνη και ποιος επιδιώκει τη διαιώνιση του πολέμου;
Ρωσία: Η ψύχραιμη στάση του ισχυρού
Από
όλες τις πλευρές που αντέδρασαν στο σχέδιο του Αμερικανού προέδρου
Donald Trump, η πιο νηφάλια και θεσμικά καθαρή ήταν η ρωσική.
Ο Vladimir Putin επιβεβαίωσε δημοσίως ότι η Ρωσία έχει λάβει και εξετάζει το πλήρες κείμενο της πρότασης,
οι συζητήσεις είχαν ξεκινήσει πριν ακόμη από τη συνάντηση στην Αλάσκα,
οι ΗΠΑ ζήτησαν ευελιξία από τη Μόσχα, αναγνωρίζοντας ότι δεν μπορούν
πλέον να επιβάλλουν όρους ή τεχνητά αφηγήματα περί ρωσικής ήττας.
Η
Ρωσία είναι έτοιμη για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις, υπό τον όρο ότι το
σχέδιο θα εξεταστεί σφαιρικά και όχι επιλεκτικά με τις απαραίτητες
εγγυήσεις ασφαλείας που ζητά να βρίσκονται στο τραπέζι. 
Αυτή η στάση δεν είναι πολιτική αδυναμίας. Είναι η στάση μιας δύναμης που:
1.έχει στρατιωτική υπεροχή στο μέτωπο,
2. γνωρίζει ότι ο χρόνος λειτουργεί υπέρ της,
3. και διαθέτει διπλωματική αυτοπεποίθηση για να μπει σε διαπραγμάτευση χωρίς να υποχωρήσει από τις βασικές της θέσεις.
Το σχέδιο Trump είναι η πρώτη δυτική αναγνώριση της νέας πραγματικότητας
Το αμερικανικό σχέδιο, όσο και αν κακοποιήθηκε επικοινωνιακά από ευρωπαϊκά ΜΜΕ, περιέχει ορισμένες βασικές παραδοχές που μέχρι σήμερα αποτελούσαν «ταμπού» στη Δύση.
1. Ουκρανία εκτός ΝΑΤΟ – το αυτονόητο που δεν ομολογούσε κανείς
Η
πρόβλεψη ότι το Κίεβο δεν θα ενταχθεί στη Συμμαχία αποτελεί απλή
επιβεβαίωση του προφανούς: οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να πολεμήσουν με τη
Ρωσία. Άρα, καμία συμμαχική εγγύηση δεν ήταν ποτέ πραγματική.
2. Στρατός 600.000 ανδρών
Ρεαλιστικό
μέγεθος που τερματίζει τα ουκρανικά σχέδια για υπερστρατιωτικοποίηση
και διαρκή εξάρτηση από αμερικανική χρηματοδότηση.
Ο αντίλογος έγκειται στο γεγονός ότι 600.000 στρατιώτες σαφέστατα δεν αποτελούν την αποστρατιωτικοποίηση που ζητά η Ρωσία.
3. Αποφυγή αναγνώρισης ρωσικών εδαφικών κερδών, αλλά και εξάλειψη πίεσης για επιστροφή τους
Η Ουάσινγκτον επιλέγει την de facto και όχι την de jure προσέγγιση.
Δηλαδή: τα σύνορα και η πραγματικότητα στο έδαφος δεν ανατρέπονται με ευχολόγια.
4. Προστασία μειονοτήτων με κριτήρια της ΕΕ
Ένα σημείο που ενόχλησε έντονα το Κίεβο, αφού έρχεται σε σύγκρουση με τον ναζιστικό προσανατολισμό μετά το 2014.
5. Χρήση παγωμένων ρωσικών περιουσιακών στοιχείων
Αμφιλεγόμενο
σημείο, αλλά με σαφή στόχευση: να χρηματοδοτηθεί η ανοικοδόμηση χωρίς
να επωμιστεί το κόστος η αμερικανική κυβέρνηση.
Συνολικά, το σχέδιο αποτελεί την πρώτη σοβαρή δυτική ομολογία ότι ο πόλεμος δεν κερδίζεται.
Ευρωπαϊκός πανικός - Ένας πόλεμος που δεν πρέπει να τελειώσει
Η αντίδραση της Ευρώπης ήταν η πιο αποκαλυπτική στιγμή μετά το 2022.
Μέσα σε δύο ημέρες, ο
Γάλλος πρόεδρος Emmanuel Macron, ο Γερμανός καγκελάριος Friedrich Merz
και ο Βρετανός πρωθυπουργός Keir Starmer απέρριψαν το σχέδιο σχεδόν
ταυτόχρονα.
Την ίδια στιγμή η Γερμανία άρχισε να ετοιμάζει
αντισχέδιο ενώ τα ευρωπαϊκά ΜΜΕ ξεκίνησαν μια μαζική εκστρατεία εναντίον
της πρότασης Trump.
Τα πρωτοσέλιδα μιλούσαν από μόνα τους:
• Bloomberg: «Νέο Σύμφωνο Molotov–Ribbentrop».
• Politico: «Σκάνδαλο», «χρειάζεται ψυχίατρος όποιος το προωθεί».
• NY Times: «Σχέδιο παράδοσης της Ουκρανίας».
• Spectator: «Χειρότερο από τις Συμφωνίες Minsk».
Αυτός ο οχετός δείχνει κάτι πολύ απλό: Η Ευρώπη δεν θέλει ειρήνη. Θέλει συνέχιση του πολέμου.
Η Ευρώπη θέλει διαρκή πόλεμο για 3 λόγους
Γιατί όμως η Ευρώπη θέλει πόλεμο.
Πρωτίστως οι λόγοι είναι πολιτικοί και οικονομικοί.
1. Η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία χρησιμοποιεί τον πόλεμο ως εργαλείο συσπείρωσης και εκφοβισμού των πολιτών.
2. Ο πόλεμος στην Ουκρανία επέτρεψε τεράστιες αμυντικές δαπάνες, κέρδη σε βιομηχανίες όπλων και αύξηση φόρων και επιβάρυνσης των πολιτών στο όνομα της «ασφάλειας».
3.Για
την Ευρώπη, το τέλος του πολέμου σημαίνει επιστροφή στον ανταγωνισμό με
τις ΗΠΑ, κατάρρευση του ευρωπαϊκού αφηγήματος περί «ρωσικής απειλής»
και πολιτική αποδυνάμωση - έως και εξαφάνιση - των ηγετών που στήριξαν την κλιμάκωση.
Η οργίλη αντίδραση των Βρυξελλών είναι η μεγαλύτερη επιβεβαίωση ότι ο πόλεμος είναι επένδυση για την Ευρώπη.
Η Ουκρανία σε κρίση - Ο Zelensky μεταξύ Δύσης και πραγματικότητας
Στο διάγγελμά του προειδοποίησε ότι: Η Ουκρανία μπορεί να «χάσει αξιοπρέπεια ή βασικό σύμμαχο (ΗΠΑ)», έρχεται «η δυσκολότερη εβδομάδα», το έθνος πρέπει να προετοιμαστεί για «δύσκολες αποφάσεις», υπάρχει πίεση από τις ΗΠΑ «να δεχθεί τις 28 απαιτήσεις».
Αυτό είναι πρωτοφανές για ηγέτη χώρας που μέχρι χθες διακήρυσσε βεβαιότητα για νίκη.
Η πολιτική του θέση επίσης κλονίζεται: Διαρροές δείχνουν προσπάθεια τροποποίησης του σχεδίου ώστε να εξασφαλιστεί γενική αμνηστία, κάτι που μαρτυρά φόβο για πολιτικές διώξεις μετά τον πόλεμο.
Το Κίεβο κινδυνεύει να βρεθεί χωρίς αμερικανική βοήθεια, κάτι που θα έκανε οποιοδήποτε σχέδιο συνέχισης των μαχών πρακτικά αδύνατο.
Η αλήθεια λάμπει - Η Ρωσία θέλει διαπραγματεύσεις, η Ευρώπη ζητά πόλεμο
Το παράδοξο της τρέχουσας γεωπολιτικής συγκυρίας είναι ξεκάθαρο.Η Ρωσία δείχνει διατεθειμένη για ειρήνη από θέση ισχύος. Οι ΗΠΑ επιδιώκουν έναν έντιμο συμβιβασμό για να κλείσουν έναν πολυδάπανο πόλεμο.
Η Ευρώπη επιθυμεί παράταση της σύγκρουσης για τους δικούς της πολιτικούς, οικονομικούς και στρατηγικούς λόγους.
Η ΕΕ δεν υπονομεύει μόνο το σχέδιο, υπονομεύει τη δυνατότητα ειρήνης στην ήπειρο.
Τα 3 μονοπάτια
Η κατάσταση δείχνει να οδηγείται σε ένα από τρία μονοπάτια:1. Η Ουκρανία υπογράφει, η Ευρώπη απομονώνεται
Η Ουκρανία αποδέχεται πιεστικά το σχέδιο.
Η Ρωσία συνομιλεί.
Η ΕΕ μένει εκτός παιχνιδιού.
2. Η Ευρώπη επιβάλλει τα μαξιμαλιστικά της σχέδια, ο πόλεμος συνεχίζεται
Αδιέξοδο, φθορά, πιθανή κατάρρευση του ουκρανικού μετώπου, συνθηκολόγηση του Κιέβου και ρωσικός θρίαμβος με απόλυτο έλεγχο επί ολόκληρης της Ουκρανίας.3. Οι ΗΠΑ αποσύρονται πλήρως
Τότε το Κίεβο θα χρειαστεί να κάνει ό,τι φοβόταν: να διαπραγματευθεί από θέση πλήρους αδυναμίας.
Το σχέδιο Trump εξέθεσε τους χρεοκοπημένους σαμποτέρ της Ευρώπης
Το σχέδιο Trump ανεξαρτήτως της τύχης του, αποκάλυψε μια μεγάλη αλήθεια: Η Ρωσία είναι έτοιμη να συζητήσει σοβαρά, οι ΗΠΑ παραδέχονται πλέον ότι χρειάζεται συμβιβασμός ενώ η Ευρώπη και το Κίεβο είναι αυτοί που δεν θέλουν την ειρήνη, διότι εξαρτώνται από τον πόλεμο.
Για πρώτη φορά μετά το 2022, η πιθανότητα ειρήνης δεν βρίσκεται στα χέρια των Βρυξελλών αλλά σε μια ιδιότυπη, απρόβλεπτη συνεννόηση ανάμεσα στη Μόσχα και την Ουάσινγκτον.
Και αν αυτή η συνεννόηση καταφέρει να βάλει τέλος στη σύγκρουση, τότε η Ιστορία θα καταγράψει ότι εκεί όπου η Ευρώπη απέτυχε, η Ρωσία και οι ΗΠΑ βρήκαν κοινό έδαφος—έστω και προσωρινά—για να επαναφέρουν τη σταθερότητα στην ήπειρο.
