Μια ανάλυση του Τούρκου συγγραφέα και εμπειρογνώμονα Γιαχία Μποστάν εξετάζει την πολιτική δυναμική γύρω από το συριακό ζήτημα, μετά την επίσκεψη του Σύρου προέδρου Αχμάντ αλ Σαράα στη Μόσχα και τη συνάντησή του με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ
Πούτιν. Οι συζητήσεις κυριάρχησαν στο ζήτημα των οικονομικών κεφαλαίων που λαθραία μετέφερε μαζί του ο Μπασάρ αλ Άσαντ στη Ρωσία και στο μέλλον των ρωσικών στρατιωτικών βάσεων στη Συρία.Στην ανάλυσή του στην εφημερίδα Yeni Şafak, ο συντάκτης εξετάζει τις αλληλεπικαλυπτόμενες ατζέντες του Ισραήλ, της Ρωσίας και της Τουρκίας στη νότια Συρία, επισημαίνοντας τις προσπάθειες του Ισραήλ να αναβιώσει τον ρόλο της Ρωσίας εκεί με στόχο την αντιστάθμιση της τουρκικής επιρροής και τη διασφάλιση της ασφάλειας των συνόρων.
Επίσης, αναφέρεται στις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις μεταξύ Δαμασκού και Τελ Αβίβ, με τη μεσολάβηση των Ηνωμένων Πολιτειών, και στα σχέδια που σχετίζονται με το Κυβερνείο της Σουέιντα, μαζί με προειδοποιήσεις για τους κινδύνους που συνδέονται με την ενσωμάτωση των δυνάμεων των SDF στον συριακό στρατό.
Ακολουθεί το κείμενο της ανάλυσης :
Ο Σύρος πρόεδρος Άχμαντ αλ-Σαράα συναντήθηκε με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στη Μόσχα και τα περισσότερα νέα γύρω από τη συνάντηση επικεντρώθηκαν στο ζήτημα της έκδοσης του Άσαντ στη Συρία.
Ωστόσο, είναι απίθανο η Μόσχα να προβεί σε ένα τέτοιο βήμα. Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ ανακοίνωσε σαφώς ότι ο Άσαντ είχε λάβει άσυλο στη Ρωσία, κλείνοντας έτσι την πόρτα σε οποιαδήποτε άλλη πιθανότητα.
Φαίνεται ότι η Δαμασκός γνώριζε ήδη αυτή τη ρωσική θέση και ως εκ τούτου δεν είχε ελπίδες σχετικά με το ζήτημα του Άσαντ.
Ωστόσο, αυτό που περιμένει η Δαμασκός από τη Μόσχα —σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες— είναι τα τεράστια χρηματικά ποσά που ο Άσαντ μετέφερε λαθραία στη Ρωσία.
Έχει αποκαλυφθεί ότι περίπου 250 εκατομμύρια δολάρια σε μετρητά μεταφέρθηκαν από τη Δαμασκό στη Μόσχα το 2018 και το 2019. Αυτό είναι μόνο το τεκμηριωμένο μέρος των λεηλατημένων κεφαλαίων, ενώ η συνολική αξία παραμένει άγνωστη.
Η Συρία έχει άμεση ανάγκη αυτά τα χρήματα σήμερα. Μπορεί να υποστηριχθεί ότι η Ρωσία, η οποία διεξάγει πόλεμο στην Ουκρανία και επιβαρύνεται από τις δυτικές κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένου του παγώματος των 300 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε χρηματοοικονομικά περιουσιακά της στοιχεία στην Ευρώπη, μπορεί να μην είναι πρόθυμη να συζητήσει αυτό το ζήτημα αυτή τη στιγμή.
Ωστόσο, υπάρχει ένα πιο σημαντικό ζήτημα: το μέλλον των ρωσικών βάσεων στη Συρία. Ας προχωρήσουμε στη συζήτησή του.
Έκκληση του Ισραήλ προς τη Ρωσία για τη Συρία
Μιλάμε πάντα για την επιθυμία του Ισραήλ να δει τη Συρία
αποδυναμωμένη και διαιρεμένη. Επιδιώκει επίσης να μειώσει ή να
εξισορροπήσει την τουρκική επιρροή στη Συρία και ανησυχεί σαφώς για την
τουρκική παρουσία κοντά στα σύνορά του.
Επομένως, δεν εξεπλάγην όταν διάβασα την ακόλουθη είδηση τον περασμένο Μάρτιο:
«Το Ισραήλ πιέζει την κυβέρνηση των ΗΠΑ να εξασφαλίσει ρωσικές βάσεις αντί για τουρκικές στη Συρία».
Ορισμένες από τις ειδήσεις περιελάμβαναν πρόσθετες λεπτομέρειες, όπως:
«Το Ισραήλ προτείνει τη διαίρεση των σφαιρών επιρροής στη Συρία για να σταματήσει ο Ερντογάν. Η κατανομή που προτείνει το Ισραήλ έχει ως εξής: οι Ηνωμένες Πολιτείες στα ανατολικά, η Ρωσία στη δυτική ακτή, η Τουρκία στα βόρεια και το Ισραήλ στα νότια και ανατολικά».
Σύμφωνα με αυτές τις αναφορές, το Ισραήλ θέλει ο ρόλος της Ρωσίας στη νότια Συρία να επιστρέψει σε αυτό που ήταν υπό τον Άσαντ, αναπτύσσοντας εκεί ρωσικές δυνάμεις παρακολούθησης.
Το ιστορικό της ισραηλινής πίεσης στη Δαμασκό
Το Ισραήλ εκμεταλλεύτηκε τα γεγονότα στη Σουέιντα που ξέσπασαν τον περασμένο Ιούλιο και άρχισε να στοχεύει άμεσα τη Συρία, βομβαρδίζοντας την περιοχή γύρω από το προεδρικό μέγαρο ενώ ο Πρόεδρος Άχμαντ αλ-Σαράα ήταν στο αξίωμα. Αυτό ακολουθήθηκε από μια σειρά εξελίξεων, τις οποίες θα συνοψίσω:
Στις 23 Ιουλίου, ο Αμερικανός βουλευτής Μπαράκ Ομπάμα έστειλε μήνυμα στην συριακή κυβέρνηση (πιθανότατα σε συντονισμό με το Ισραήλ), δηλώνοντας: «Σας συμβουλεύω να ζητήσετε βοήθεια για την περιφερειακή ασφάλεια».
Την ίδια ημέρα, η Συρία ζήτησε επίσημα στρατιωτική βοήθεια από την Τουρκία. Ο Νετανιάχου είχε στη συνέχεια τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ρώσο ηγέτη Βλαντιμίρ Πούτιν στις 28 Ιουλίου, ακολουθούμενη από το ταξίδι του Σύρου υπουργού Εξωτερικών Σεϊμπάνι στη Μόσχα στις 31 Ιουλίου.
Μετά τις συναντήσεις του Ιουλίου, παρατηρήθηκε δραστηριότητα στη ρωσική βάση στο Καμισλί.
Η Kommersant ανέφερε ότι η Δαμασκός ζήτησε από τη Μόσχα να επιτρέψει ρωσικές στρατιωτικές περιπολίες στις νότιες συριακές επαρχίες, μια αναφορά που δεν έχει διαψευσθεί.
Οι Ρώσοι προσπαθούν να ανακτήσουν τις βάσεις τους
Η Συρία και το Ισραήλ διεξάγουν διαπραγματεύσεις με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ για την ασφάλεια των συνόρων.
Η Δαμασκός απαιτεί από το Ισραήλ να αποσυρθεί από τις περιοχές που κατέλαβε μετά τις 8 Δεκεμβρίου, ενώ το Τελ Αβίβ είναι πρόθυμο να αποσυρθεί από τις περισσότερες από αυτές τις περιοχές, με εξαίρεση το Όρος Ερμών, ενώ προβλέπει τη δημιουργία μιας αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης στη νότια Συρία.
Οι αναφορές δείχνουν ότι οι συνομιλίες έχουν φτάσει σε αδιέξοδο λόγω της επιμονής του Ισραήλ να δημιουργήσει έναν διάδρομο που θα εκτείνεται από τα Υψίπεδα του Γκολάν έως τη Σουέιντα.
Πρόσφατα, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ιορδανία και η Συρία ανακοίνωσαν έναν οδικό χάρτη για τη Σουέιντα, αυξάνοντας τις προσδοκίες για μια συμφωνία Συρίας-Ισραήλ στα Ηνωμένα Έθνη.
Ωστόσο, τώρα φαίνεται ότι το Ισραήλ περιμένει τις ρωσικές δυνάμεις να φτάσουν στα σύνορά του πριν συνάψει οποιαδήποτε συμφωνία με τη Δαμασκό.
Σε αντάλλαγμα, οι Ρώσοι θα απαιτήσουν την επιστροφή των βάσεων τους στο Χμεϊμίμ και την Ταρτούς από τη συριακή κυβέρνηση.
Ωστόσο, το ερώτημα είναι: δεν θα επηρεαστεί η απόφαση των ΗΠΑ να άρουν τις κυρώσεις από την επιστροφή της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας;
Το Ισραήλ πρέπει να πιστέψει ότι μπορεί να πείσει την Ουάσινγκτον σε αυτό το θέμα.
Η Δαμασκός πρέπει να επανεξετάσει το ζήτημα των SDF
Στο τελευταίο μου άρθρο, σημείωσα ότι κυκλοφορεί μια προσωρινή φόρμουλα συναίνεσης σχετικά με την ενσωμάτωση των SDF στον συριακό στρατό.
Λεπτομέρειες έχουν δημοσιευτεί στα συριακά μέσα ενημέρωσης. Αναφορές δείχνουν ότι τα στοιχεία των SDF δεν θα ενσωματωθούν ως σώμα, αλλά μάλλον σε τρεις μεραρχίες που θα αναφέρονται στη Δαμασκό.
Η συριακή κυβέρνηση θα πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτική σχετικά με αυτήν την ενσωμάτωση.
Η σκέψη ότι «όταν οικοδομηθεί ένας ισχυρός στρατός, μια συνεκτική οικονομία και ανεξάρτητες πολιτικές δυνατότητες, αυτές οι συζητήσεις θα είναι άσχετες» μπορεί να φαίνεται λογική και ελκυστική σήμερα, αλλά η διαχείριση κινδύνου απαιτεί ένα μακροπρόθεσμο όραμα και περαιτέρω έλεγχο.
Η μυστική επιχείρηση του Ισραήλ
Πρόσφατα, στα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης δημοσιεύτηκε ρεπορτάζ για τον επικεφαλής των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών, Ιμπραήμ Καλίν.
Έπαιξε σημαντικό ρόλο, κατόπιν εντολής του Προέδρου Ερντογάν στη σύνοδο κορυφής του Σαρμ ελ-Σέιχ, στη διασφάλιση της κατάπαυσης του πυρός και στην αποτροπή ισραηλινών επιθέσεων.
Επομένως, είναι φυσικό να τύχει της προσοχής των μέσων ενημέρωσης και να λάβει πρωτοσέλιδα. Αυτό που είναι περίεργο, ωστόσο, είναι ο ισχυρισμός ότι η Άγκυρα «πίεσε τη Χαμάς μέσω του Καλίν να επιτύχει κατάπαυση του πυρός».
Οι πηγές μου επιβεβαιώνουν ότι τέτοιοι ισχυρισμοί είναι «αβάσιμες ανοησίες».
Ως δημοσιογράφος που επιδιώκει να παρακολουθεί τις εξελίξεις στο παρασκήνιο, λέω ότι η Άγκυρα υποστήριξε τη Χαμάς και την καθοδήγησε σε αποφασιστικές παρεμβάσεις κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων.
Ίσως θυμάστε την απάντηση της Χαμάς στο σχέδιο των 20 σημείων, που ανακοινώθηκε μετά τη συνάντηση Τραμπ-Νετανιάχου:
«Δεχόμαστε, αλλά ορισμένα σημεία πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης».
Η Άγκυρα βρισκόταν πίσω από αυτήν την απάντηση. Αυτή η απάντηση μπέρδεψε τον Νετανιάχου, επέτρεψε τη μεταφορά του ζητήματος στη σύνοδο κορυφής των ηγετών, άνοιξε τον δρόμο για διαπραγματεύσεις στον Τραμπ παρά τις ισραηλινές πιέσεις, διασφάλισε την αναγνώριση της Χαμάς από τον Τραμπ ως διαπραγματευτικού μέρους και έκανε την Τουρκία κράτος-εγγυητή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Τέτοιες ειδήσεις που εμφανίζονται στα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης στοχεύουν στην υπονόμευση της θετικής εικόνας της Τουρκίας ως κράτους-εγγυητή.
—
ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ – Echedoros.blog
