Προκλητικές δηλώσεις της Εκπροσώπου του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών.
Εν μέσω της ειρηνευτικής πρωτοβουλίας του Αμερικανού Προέδρου για τη Μέση Ανατολή πέρασε στα ψιλά η πρόσφατη δήλωση της
Μαρίας Ζαχάροβα, Εκπροσώπου του ρωσικού Υπ. Εξωτερικών:
«Έντονη ανησυχία προκάλεσαν οι προκλητικές δηλώσεις της Εκπροσώπησης του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, Μαρίας Ζαχάροβα, οι ουσιαστικές εξωραΐζουν την τουρκική εισβολή του 1974 στην Κύπρο. Η Ζαχάροβα, απαντώντας στη Φινλανδική Υπουργό Εξωτερικών, Ελίνα Βάλτονεν, αναφέρθηκε στο πραξικόπημα της Χούντας στην Κύπρο, δηλώνοντας ότι τότε ”παραβιάστηκε η κυριαρχία του νησιού από τη στρατιωτική τράπεζα της Αθήνας”. Με τη συγκεκριμένη φράση, η Ρωσίδα Εκπρόσωπος εμφανίζεται να υιοθετεί, έστω και εμμέσως, το αφήγημα της Άγκυρας περί «αντίδρασης», προσδίδοντας έναν τόνο νομιμοποίησης στην τουρκική εισβολή.
»Παρά τη σαφή τοποθέτηση της Αθήνας, η Λευκωσία τηρεί μέχρι στιγμής σιγή, καθώς ούτε το Υπουργείο Εξωτερικών της Κυπριακής Δημοκρατίας ούτε η Κυβέρνηση έχουν εκδώσει μια ανακοίνωση ή σχόλιο. Η απουσία αντίδρασης προκαλεί εύλογα ερωτήματα, δεδομένου ότι οι δηλώσεις της Ζαχάρωβα θίγουν άμεσα την Κυπριακή Δημοκρατία, αμφισβητώντας τη νομιμότητα της τουρκικής εισβολής – ένα ζήτημα θεμελιώδους για την ίδια ύπαρξη και τη διεθνή υπόσταση της Κύπρου…».
«Σημερινή», 9.10.2025: «Διπλωματικός σάλος από τις δηλώσεις Ζαχάροβα – Καμία απάντηση από Λευκωσία – Απαράδεκτες δηλώσεις Ζαχάροβα – Αναμένουμε απαντήσεις από την Κυβέρνηση».
Η Αθήνα, όμως, απάντησε στη Ζαχάροβα: « Κατάφωρη παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου η εισαγωγή στην Κύπρο». Η ανάρτηση της Εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και τη Βόρεια Μακεδονία… (Ολόκληρες οι δηλώσεις Ζαχάροβα και απάντηση Αθήνας).
1964-1974
Όμως, αν πάμε πίσω στο 1964-1974, θα βρούμε ότι η κ. Η Ζαχάροβα μας επιβεβαίωσε το τι γνωρίζουμε: Ότι και η Μόσχα είχε δώσει τη συγκατάθεσή της στα σφαγέα Ετζεβίτ να εισαγάγει παράνομα στην Κύπρο , όπως δήλωσε ο Αλίφ Χαν Ταχσίν (Αρίφ Χότσια) και όχι μόνο. Πλήρως ευθυγραμμισμένη με το Λονδίνο, που είχε δώσει το πράσινο φως στις 17 Ιουλίου 1974 στην ιστορική συνάντησή του στην πρωθυπουργική κατοικία στο 10 Downing Street.
Δήλωση Alif Han Tahsin (Arif Hodja), 22.3.2011, πρόγραμμα Biz του ΡΙΚ
«Η πρώτη τουρκική εισβολή στην Κύπρο ήταν με τη συγκατάθεση της Μόσχας. Όταν η Τουρκία αποφασίσει να επέμβει, με τους Σοβιετικούς και ο πρέσβης της Σ. Η Ένωση ρώτησε τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας κατά πόσον μετά την εισβολή της Κύπρου που παρέμενε μέλος του Κινήματος των Αδεσμεύτων. Όταν πήρε θετική απάντηση, έδωσε τη συγκατάθεσή του για την επέμβαση… Αυτά για την πρώτη εισβολή. Η Αμερική μετά αναμείχθηκε…» , είπε, μεταξύ άλλων, ο πρώην διοικητής της ΤΜΤ, δάσκαλος, συγγραφέας και αρθρογράφος στην εφημερίδα «Αφρίκα» στα κατεχόμενα, Arif Hasan Tahsin (Arif Hodja).
O Arif Hasan Tahsin (Arif Hodja).
«Οι Σοβιετικοί έχουν εγκρίνει την εισαγωγή της Τουρκίας στην Κύπρο, αλλά έχουν επίσης την αντίθεσή τους σε αλλαγή του πολιτικού καθεστώτος της Κύπρου. Η Μόσχα ανησυχεί ότι η εισβολή θα οδηγήσει στη διχοτόμηση της νήσου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
»Ανακοίνωση της σοβιετικής κυβέρνησης, που εκδόθηκε το Σάββατο, επέκρινε έντονα την ελληνική ”επιθετικότητα”, αλλά δικαιολόγησε την τουρκική επέμβαση ως αναγκαία για την προστασία της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Η δήλωση στόχευε στο να παρουσιάσει την Τουρκία ως δεν είχε σκοπό να επαναφέρει την κυπριακή ανεξαρτησία και επαναφορά στη ”νόμιμη κυβέρνηση”. Ο κομματικός αρχηγός Brezhnev επιβεβαίωσε αυτούς τους στόχους κατά την ομιλία του στην Πολωνία…».
Το έγγραφο της CIA, 22 Ιουλίου 1974, αποδεσμεύθηκε το 2007.
Ρωσική υποστήριξη στις «επιχειρήσεις εισβολής» του Ετζεβίτ
Το ρωσικό πρακτορείο Tass, στις 20 Ιουλίου 1974 (σε αγγλικό ειδησεογραφικό του) έδωσε μεγάλη δημοσιότητα στη διάσκεψη Τύπου που είχε δώσει ο Τούρκος Πρωθυπουργός της εισβολής, B. Ecevit, μεταξύ άλλων και των ισχυρισμών του ότι οι «επιχειρήσεις» ήταν επιτυχείς και ότι « αυτές δεν ήταν πράξη εισβολής αλλά πράξη εναντίον μιας εισβολής, η οποία είχε ήδη λάβει μέρος ».
1964-65 Ρωσική υποστήριξη τουρκικών απαιτήσεων για ομοσπονδία
Η Σοβιετική Ένωση υποστήριξε τρεις φορές την ύπαρξη «δύο εθνικών κοινοτήτων» στην Κύπρο. α) Σε ανακοινωθέν της τον Νοέμβριο 1964, β) σε δήλωση του Υπ. Εξωτερικών της, Andrei Gromyko και γ) στην ομιλία του Nikolai Podgorny, επικεφαλής της ρωσικής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας, στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση στις 5 Ιανουαρίου 1965. Στις 21 Ιανουαρίου 1965 ο A. Gromyko δήλωσε ότι η ομοσπονδία είναι μια πιθανή μορφή για την Κύπρο. Όταν παράλληλα με το Λονδίνο είχε ήδη ξεκινήσει σχέδια ανασύστασης της Κυπριακής Δημοκρατίας σε δύο συνιστώσες κράτη, ένα ελληνικό και ένα τουρκικό, από τις 3.1.1964… Και το 1967 υποστήριζε την τουρκική απαίτηση για αποχώρηση της Ελληνικής Μεραρχίας…
Όταν τελικά οι εφημερίδες άρχισαν να επικρίνουν τη στάση της Μόσχας (αργότερα και με τις δηλώσεις του λαού στη Λευκωσία), η σοβιετική πρεσβεία στη Λευκωσία εξοργίστηκε γιατί τόλμησαν κάποιοι να τους επικρίνουν…
Στις 23 Ιανουαρίου 1965, αντιδρώντας ο Έλληνας πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου, δήλωσε: « Εκφράζω όχι μόνο τη λύπη μου αλλά και την έκπληξή μου για τη δήλωση του Σοβιετικού Υπ. Εξωτερικών, γιατί στην Κύπρο οι προϋποθέσεις για Ομοσπονδία δεν υπάρχουν… Το σύνολο της τουρκοκυπριακής μειονότητας στην Κύπρο είναι μόνο 18%… Η Κύπρος είναι μια μεγάλη ελληνική νήσος, στην οποία βρίσκεται μια μικρή τουρκική κοινότητα, η οποία ο οπωσδήποτε έχει το δικαίωμα προστασίας που παραχωρείται σε μειονότητες. Γι’ αυτό η λύση Ομοσπονδίας είναι απαράδεκτη στην Κύπρο »… « Μήπως προσυπογράφει ο κ. Gromyko τις απαράδεκτες θεωρίες της Άγκυρας για καταναγκαστική μετακίνηση πληθυσμών για να γίνει μια τεχνητή πλειοψηφία; Γνωρίζει ότι αν δεν εκδιωχθεί διά της βίας Έλληνες από τα σπίτια τους, δεν φθάνει η μετακίνηση Τούρκων από τα χωριά τους που επιδιώκουν οι Τούρκοι τρομοκράτες…». (Βιβλίο Φ.Α. «Συνωμοσία», Λευκωσία, 1996).
Όμως, «όταν τα πράγματα έφτασαν στο κτένι, η Τουρκία ήταν μεγαλύτερη σημασία για ιστορικούς και στρατηγικούς λόγους για τη Ρωσία παρά την Ελλάδα ή την Κύπρο ή αμφότερες μαζί», 19.8.1965, δήλωση Vorovief ρωσικής πρεσβείας στη Λευκωσία στους Βρετανούς…
(Βιβλίο Φ.Α. « Διζωνική vs Δημοκρατία», 2019).
Φανούλα Αργυρού – Ερευνήτρια/δημοσιογράφος
