Παγκόσμιο σοκ προκαλεί η είδηση που έγινε γνωστή την Κυριακή 13 Ιουλίου 2025.
Ο Ιρανός πρόεδρος Masoud Pezeshkian
τραυματίστηκε στο πόδι κατά τη διάρκεια ισραηλινής αεροπορικής επίθεσης
στην Τεχεράνη τον Ιούνιο όπως αποκάλυψε το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων
Fars.
Το πλήγμα σημειώθηκε στις 16 Ιουνίου, μόλις τρεις ημέρες μετά την έναρξη της ισραηλινής στρατιωτικής εκστρατείας εναντίον του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος.
Σύμφωνα με το Fars, η επίθεση έπληξε τα κατώτερα επίπεδα κτιρίου στα δυτικά της Τεχεράνης, με στόχο να εμποδίσει την έξοδο των παρευρισκομένων αλλά και την κυκλοφορία αέρα εντός του χώρου.
Έξι βόμβες ή πύραυλοι φέρονται να χτύπησαν τα σημεία πρόσβασης και εισόδου του κτιρίου.
Στη συνάντηση συμμετείχαν, εκτός του προέδρου Pezeshkian, ο πρόεδρος της Βουλής Mohammad Bagher Ghalibaf και ο υπουργός Δικαιοσύνης Gholam-Hossein Mohseni-Eje’i, μεταξύ άλλων.
Οι παρευρισκόμενοι κατάφεραν να διαφύγουν μέσω μυστικής εξόδου, παρά τη διακοπή ρεύματος που προκάλεσε η επίθεση.
Διαρροή εκ των έσω
Ο πρόεδρος και αρκετοί άλλοι αξιωματούχοι υπέστησαν τραυματισμούς στα πόδια κατά τη διαφυγή τους.
Η
ακρίβεια της επίθεσης έχει οδηγήσει τις ιρανικές αρχές να διερευνούν
ενδεχόμενο διαρροής πληροφοριών από εσωτερικές πηγές προς τις ισραηλινές
υπηρεσίες.
Ο Masoud Pezeshkian σε πρόσφατη συνέντευξή του στον Αμερικανό δημοσιογράφο Tucker Carlson, κατηγόρησε ανοιχτά το Ισραήλ ότι επιχείρησε να τον δολοφονήσει.
«Χάρη
στις πληροφορίες που είχαν οι κατάσκοποί τους, προσπάθησαν να
βομβαρδίσουν το σημείο όπου βρισκόμασταν», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Κατά τη διάρκεια του 12ήμερου πολέμου, το Ισραήλ φέρεται να εξόντωσε περισσότερους από 30 υψηλόβαθμους Ιρανούς στρατιωτικούς, μεταξύ των οποίων τον αρχηγό των Φρουρών της Επανάστασης Hossein Salami τον επικεφαλής του προγράμματος βαλλιστικών πυραύλων Amir Ali Hajizadeh και τον στρατηγό Mohammad Bagheri, δεύτερο στην ιεραρχία των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων.
Επιπλέον, τουλάχιστον 11 κορυφαίοι πυρηνικοί επιστήμονες δολοφονήθηκαν από τις ισραηλινές δυνάμεις.
Στόχος και ο Khamenei
Αν και το Ισραήλ δήλωσε ότι δεν επεδίωκε «αλλαγή καθεστώτος», ο υπουργός Άμυνας Israel Katz αποκάλυψε μετά την εκεχειρία ότι στόχος ήταν και ο ίδιος ο Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν, Ayatollah Ali Khamenei χωρίς όμως να δοθεί η ευκαιρία να πραγματοποιηθεί η επίθεση.
Τα
γεγονότα υποδεικνύουν πως, παρά τις επίσημες δηλώσεις, το Τελ Αβίβ
επιδίωξε την εξουδετέρωση της πολιτικής ηγεσίας του Ιράν, γεγονός που
ενδέχεται να επηρεάσει δραματικά τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή το
προσεχές διάστημα.
Ισορροπία τρόμου
Η απόπειρα δολοφονίας του Ιρανού προέδρου Masoud Pezeshkian σε ισραηλινή επίθεση,
και η επιβεβαιωμένη εξόντωση δεκάδων ανώτατων στρατιωτικών και
πυρηνικών στελεχών του Ιράν, σηματοδοτεί μια ποιοτική αναβάθμιση της
σύγκρουσης Τελ Αβίβ – Τεχεράνης.
Η μέχρι πρότινος έμμεση
αντιπαράθεση μέσω πληρεξουσίων ή στοχευμένων επιχειρήσεων φτάνει πλέον
κοντά στα ανώτατα επίπεδα πολιτικής εξουσίας.
Παρά τις διαβεβαιώσεις
του Ισραήλ ότι δεν επιδιώκει αλλαγή καθεστώτος στην Τεχεράνη, η
αποκάλυψη πως στόχος ήταν και ο ίδιος ο Khamenei, αποδομεί πλήρως αυτή
τη ρητορική.
Η δολοφονία του στρατιωτικού και πυρηνικού
πυρήνα του ιρανικού καθεστώτος συνιστά στρατηγικό πλήγμα, όχι απλώς σε
υποδομές ή επιχειρησιακή ικανότητα, αλλά στην ίδια τη σταθερότητα της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
Η ανοιχτή στοχοποίηση της πολιτικής ηγεσίας (όπως ο Pezeshkian) παραβιάζει τα παραδοσιακά όρια «σκιώδους πολέμου», καθιστώντας τις επιθέσεις καθαρά πολιτικού χαρακτήρα.
Ιράν: Εσωτερικές ρωγμές και κρίσιμο τεστ σταθερότητας
Το Ιράν εμφανίζεται τραυματισμένο αλλά όχι αποδυναμωμένο.
Ο
τραυματισμός του νεοεκλεγέντα προέδρου σε μια από τις πρώτες σημαντικές
συνεδριάσεις του — και η ταυτόχρονη παρουσία κορυφαίων στελεχών της
κυβέρνησης και της δικαστικής εξουσίας — υποδεικνύει ακάλυπτες αδυναμίες
ασφαλείας.
Η φημολογούμενη ύπαρξη «εσωτερικής διαρροής» ενισχύει τα σενάρια ενδοκρατικής διάβρωσης ή ρήγματος.
Παράλληλα,
ο Pezeshkian ως σχετικά μετριοπαθής σε σύγκριση με άλλους θεσμικούς
παράγοντες, βρίσκεται τώρα ενώπιον μιας δύσκολης εξίσωσης: εθνικής
ενότητας ή κλιμάκωσης. Αντί να επιδιώξει αποκλιμάκωση, ενδέχεται
να εξαναγκαστεί σε σκληρή ρητορική ή πράξεις αντεκδίκησης, ώστε να
εδραιώσει τη θέση του εσωτερικά.
ΗΠΑ: Επικίνδυνη εμπλοκή, ασαφής στρατηγική
Η συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών με στοχευμένες επιθέσεις σε ιρανικά πυρηνικά κέντρα στις 22 Ιουνίου, μόλις δύο ημέρες πριν από την εκεχειρία, επανέφερε τις ΗΠΑ στο επίκεντρο της σύγκρουσης με τρόπο ενεργό και όχι απλώς υποστηρικτικό προς το Ισραήλ.Η Ουάσινγκτον φαίνεται να προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στη στήριξη του Ισραήλ και στον περιορισμό μιας πλήρους περιφερειακής ανάφλεξης που θα μπορούσε να συμπαρασύρει το Ιράκ, τον Λίβανο και τη Συρία.
Ωστόσο, η στοχευμένη εμπλοκή — σε συνδυασμό με την ανεπίσημη στήριξη της απόπειρας κατά ηγετικών προσώπων — ενδέχεται να προκαλέσει σοβαρή αποσταθεροποίηση στην περιοχή και να ενισχύσει τον ρόλο της Κίνας και της Ρωσίας ως εναλλακτικών διπλωματικών πόλων στο Ιράν.
Η απόπειρα κατά του Ιρανού προέδρου και η φθορά του πυρήνα εξουσίας της Τεχεράνης, ανοίγουν τον δρόμο για μια νέα εποχή ασύμμετρης, πολιτικά στοχευμένης αντιπαράθεσης.
Το ερώτημα πλέον δεν είναι αν θα συνεχιστεί η σύγκρουση, αλλά πόσο θεσμικά θα επηρεάσει τη δομή του Ιράν και πώς θα επανεξετάσουν οι ΗΠΑ τη στρατηγική τους εμπλοκή σε μια περιοχή που φλέγεται.
Οι ΗΠΑ έχουν ανάψει το πράσινο φως στο Ισραήλ για νέο χτύπημα στο Ιράν
Τη διεθνή ανησυχία εντείνουν τα δημοσιεύματα περί άδειας του Αμερικανού προέδρου Donald Trump στον Ισραηλινό πρωθυπουργό Benjamin Netanyahu να χτυπήσει εκ νέου το Ιράν.
Το Ισραήλ διατηρεί το «ελεύθερο» να πλήξει ξανά το Ιράν, αν κρίνει ότι η Ισλαμική Δημοκρατία επανεκκινεί το πυρηνικό της πρόγραμμα, δήλωσε ο Netanyahu.Σύμφωνα με την Wall Street Journal, ο Trump όχι μόνο δεν αντέδρασε σε αυτή τη δήλωση, αλλά φάνηκε διατεθειμένος να ενθαρρύνει μια στρατηγική που συνδυάζει την απειλή ισχύος με τη διπλωματία.
Η σιωπηρή αποδοχή αυτή σηματοδοτεί πολλά —και στέλνει ισχυρό μήνυμα προς την Τεχεράνη: η Ουάσινγκτον, υπό την ηγεσία Trump, δεν διαφωνεί ουσιαστικά με την επιθετική προσέγγιση του Ισραήλ, ακόμα κι αν διατηρεί τη ρητορική περί «διπλωματικής λύσης».
Η συνάντηση των δύο ηγετών ήρθε σε συνέχεια της 12ήμερης επιχείρησης κατά του Ιράν τον Ιούνιο, όπου το Ισραήλ —με την υποστήριξη των ΗΠΑ— έπληξε τρεις βασικούς πυρηνικούς στόχους της Τεχεράνης: Natanz, Fordow και Isfahan.
Ενεργά συμμετέχουν οι Αμερικανοί σε επιθετικές επιχειρήσεις
Σύμφωνα με την αμερικανική εκτίμηση, η επίθεση καθυστέρησε το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα κατά 1 έως 2 έτη.
Το τι απέγινε, ωστόσο, το ήδη εμπλουτισμένο ουράνιο (έως και 60%) παραμένει άγνωστο.
Υπάρχουν πληροφορίες ότι τμήμα του έχει θαφτεί στα ερείπια των εγκαταστάσεων —αλλά ακόμα και έτσι, μπορεί να εξαχθεί και να χρησιμοποιηθεί.
Εδώ αναδεικνύεται μια κρίσιμη τεχνική αλλά πολιτικά φορτισμένη λεπτομέρεια: η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) θεωρεί το ουράνιο εμπλουτισμένο άνω του 20% ως «άμεσα αξιοποιήσιμο» για πυρηνικά όπλα, χωρίς να απαιτείται περαιτέρω μετατροπή.
Επομένως, η ιρανική ικανότητα να παράγει πυρηνικό όπλο δεν έχει εξαλειφθεί —απλώς έχει επιβραδυνθεί.
Διπλωματία υπό όρους - Το νέο δόγμα Trump για Ιράν
Ο Trump όπως αναφέρει η WSJ, φέρεται να προτιμά μια «ειρηνική» επίλυση της διαμάχης, αλλά μέσω της απειλής στρατιωτικής ισχύος.
Θέλει, όπως λέει, να «πιέσει» την Τεχεράνη να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, με τελικό στόχο μια νέα συμφωνία που θα απαγορεύει πλήρως την ανάπτυξη πυρηνικών όπλων.
Ωστόσο, η πρακτική εφαρμογή αυτής της στρατηγικής φανερώνει έναν επικίνδυνο συνδυασμό: διπλωματία υπό την απειλή επαναλαμβανόμενων επιθέσεων. Ουσιαστικά, η Ουάσιγκτον λέει στο Ιράν: «Υπέγραψε ή βομβαρδίζουμε ξανά».
Από τη μεριά του, το Ισραήλ διατηρεί την αυτονομία του. Ανώτερος Ισραηλινός αξιωματούχος ξεκαθάρισε ότι το Τελ Αβίβ δεν χρειάζεται «ξεκάθαρο πράσινο φως» από τις ΗΠΑ για να προχωρήσει σε νέα επίθεση. Η δήλωση αυτή φανερώνει ότι το επόμενο πλήγμα είναι θέμα χρόνου —και συγκυρίας.
