Το κίνημα συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τους
Παλαιστινιους της Γάζας φουντώνει όλο και περισσότερο στις Αραβικές
χώρες(και όχι μόνον…).Το Παλαιστινιακό ζήτημα,που χρονολογείται από το
1943,ριζοσπαστικοποιει τα λαϊκά στρώματα και πιέζει από κάτω προς τα
επάνω τις τοπικές ελίτ και τις πολιτικές ηγεσίες να σταματήσουν με κάθε
τρόπο το Ισραήλ και να διασώσουν τους Παλαιστινιους της Γάζας,
ανοίγοντας τον δρόμο για την δημιουργία ανεξάρτητου Παλαιστινιακού
κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.Βεβαιως στις περισσότερες
Αραβικές κοινωνίες και ιδιαίτερα στα πιο φτωχά θρησκευόμενα κοινωνικά
στρώματα η εκκαθάριση της Χαμάς,που επιχειρεί το Ισραήλ στην Γάζα,με τις
γνωστές δραματικές συνέπειες για τον τοπικό πληθυσμό,εχουν ενισχύσει τα
ακραία μουσουλμανικά στοιχεία,που -παρα τις μικρές η μεγάλες
ομαδες-εχουν έναν κοινό άξονα αναφοράς:Την περιβόητη Μουσουλμανική
Αδελφοτητα και -για να πάμε ακόμη περισσότερο στα ακρα-τα τοπικά
κινήματα των Σαλαφιστων.
Με αυτά τα ριζοσπαστικά κινήματα του Ισλάμ έχει στενή σχέση η Χαμάς και ακόμη πιο πολύ,η σύμμαχός της Ισλαμική Τζιχάντ,που συμμετείχε στην ανθρωποσφαγη της 7ης Οκτωβρίου στο Νότιο Ισραήλ.
Και ιδού,λοιπόν,η παραδοξότητα της ταραγμένης περιόδου,που ζούμε στην Μ.Ανατολη:Ενώ οι λαοί αγαπούν τους Παλαιστινιους και είναι έτοιμοι να πολεμήσουν και με το Ισραήλ για αυτούς,οι επίσημες ηγεσίες,ρητορικά μεν,υπερακοντιζουν,αλλά στο βάθος του μυαλού τους τρέμουν στην ιδέα ότι θα έλθουν Παλαιστίνιοι πρόσφυγες στην χώρα τους,έστω και για λίγο!
Πρώτη η Αίγυπτος απέρριψε αμέσως την ιδέα να φιλοξενηθούν προσωρινώς οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες πολέμου στην αραιοκατοικημένη Χερσόνησο του Σινά!Ο Πρόεδρος στρατηγός Αλ Σίσι ξέρει ότι μαζί τους θα επιστρέψουν στη χώρα και ακραίες ομάδες προσκείμενες στους Αδελφούς Μουσουλμάνους,την κυβέρνηση των οποίων ανέτρεψε ο ίδιος με πραξικόπημα!
Τον ίδιο προβληματισμό έχουν και στην Ιορδανία,όπου στο παρελθόν η Φατάχ του Γιάσερ Αραφάτ είχε αποπειραθεί να καταλάβει την εξουσία,με ορμητήριο τα στρατόπεδα προσφύγων των πολέμων με το Ισραήλ,που προηγηθηκαν,στοχοποιώντας τον πατέρα του Αμπντάλα,τότε Βασιλιά της Ιορδανίας Χουσειν.
Ο τελευταίος διασώθηκε τότε χάρις στους Βεδουίνους της βασιλικής φρουράς,που επιδόθηκαν στη συνέχεια σε άγριες σφαγές στα στρατόπεδα των Παλαιστινίων,εξ ου και ο “Μαύρος Σεπτέμβρης”
Το τι θα γίνει, λοιπόν,την επόμενη μέρα,ακόμη και αν το Ισραήλ εξολοθρεύσει την Χαμάς,παραμένει μέχρι τώρα ένα άλυτο πρόβλημα για την περιοχή,του οποίου η εκκρεμότητα και η μη λύση απειλεί να τινάζει τα πάντα στον αέρα!
