Ωστόσο το Κίεβο κατάφερε να πετύχει μικρές νίκες, χάνοντας γι’ αυτές έναν τεράστιο αριθμό στρατιωτών, ενώ πολλά από τα όπλα που έστειλε η Δύση καταστράφηκαν. Γι’ αυτό το λόγο η ουκρανική αντεπίθεση πλέον έχει σταματήσει, με τη Δύση να καλείται να επανεκτιμήσει την στρατηγική της.
Την ίδια ώρα η Δύση φέρεται να σχεδιάζει την αντικατάσταση του Β.Ζελένσκι. Συγκεκριμένα με έγγραφα του Πενταγώνου που διέρρευσαν αναφέρεται, ότι η ηγεσία του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ καθώς και ανώτατοι αξιωματούχοι του υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ, επιδιώκουν την αντικατάσταση του Ζελένσκι.
Aποκαλύπτεται μάλιστα ένα σχέδιο να αναδειχθεί ο δήμαρχος του Κιέβου Βιτάλι Κλίτσκο, νέος πρόεδρος της Ουκρανίας.
Στο σχέδιο αυτό εμπλέκεται και η αναπληρώτρια υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Βικτόρια Νούλαντ, η οποία έχει εκφράσει την προσωπική της επιθυμία να δει τον Κλίτσκο, πρόεδρο.
Τον Β.Κλίτσκο τον παρουσιάζουν οι δυτικές εφημερίδες ως «θαρραλέο» και «ηρωικό» και πολλές προσωπικότητες θα ήθελαν να τον δουν ως νέο πρόεδρο.
Ωστόσο, δεν είναι ο μόνος υποψήφιος για αντικαταστάτης του Ζελένσκι, καθώς ακούγεται και το όνομα του διοικητή των Ενόπλων Δυνάμεων Βάλερι Ζαλούζνι, αλλά και του Αρχηγού των χερσαίων δυνάμεων Αλεξάντρ Σίρσκι και του αρχηγού πληροφοριών της Ουκρανίας Κύριλλος Μπουντάνοφ.
Τα σενάρια φέρεται πώς έχουν «θορυβήσει» τον Β.Ζελένσκι, ο οποίος μίλησε πριν λίγα 24ωρα για την πιθανότητα πραξικοπήματος. «Έχουμε πληροφορίες για αυτό από τις μυστικές μας υπηρεσίες και από τους εταίρους μας» υποστήριξε ο Ζελένσκι.
Ο Ζελένσκι έκανε λόγο για τη «Maidan -3», την οποία – όπως είπε – ετοιμάζει η Ρωσία με σκοπό να πραγματοποιήσει πραξικόπημα στην Ουκρανία.
Όσον αφορά τα πράγματα στο πεδίο, το Foreign Affairs φιλοξενεί άρθρο με τον τίτλο: «Αναθεωρώντας την επιτυχία στην Ουκρανία»
«Ταυτόχρονα, η πολιτική βούληση να συνεχιστεί η παροχή στρατιωτικής και οικονομικής υποστήριξης προς την Ουκρανία… χάνεται, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη. Αυτές οι συνθήκες απαιτούν συνολική επανεκτίμηση της κατάστασης. Η Ουκρανία και η Δύση βρίσκονται σε μια μη βιώσιμη τροχιά, που χαρακτηρίζεται από βροντερή αναντιστοιχία. Οι πολεμικοί στόχοι του Κιέβου, η εκδίωξη των ρωσικών δυνάμεων από την ουκρανική γη και η πλήρης αποκατάσταση της εδαφικής τους ακεραιότητας, παραμένουν νομικά και πολιτικά απαράβατοι. Στρατηγικά όμως είναι απρόσιτοι, όπως καταλαβαίνει κανείς.
Ήρθε η ώρα για την Ουάσιγκτον να ηγηθεί των προσπαθειών για την χάραξη νέας πολιτικής που θέτει εφικτούς στόχους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να ξεκινήσουν διαβουλεύσεις με την Ουκρανία και τους Ευρωπαίους εταίρους. Το Κίεβο δεν θα παραιτηθεί από την υπεράσπιση και επιδιόρθωση του 80% της χώρας που εξακολουθεί να βρίσκεται υπό τον έλεγχό του.
Η Ρωσία μπορεί και να απορρίψει την προσφορά της Ουκρανίας για κατάπαυση του πυρός. Αλλά ακόμα κι αν το Κρεμλίνο αποδειχτεί αδιάλλακτο, η στροφή της Ουκρανίας από την επίθεση στην άμυνα θα περιόριζε τη συνεχιζόμενη απώλεια των στρατιωτών της. Η διπλωματία προσφέρει τον πιο ρεαλιστικό δρόμο για τον τερματισμό όχι μόνο του πολέμου αλλά και της ρωσικής κατοχής του ουκρανικού εδάφους.
Είναι τεράστιο ανθρώπινο και οικονομικό το κόστος του πολέμου. Η πραγματικότητα είναι ότι η Ρωσία έχει καταφέρει να χρησιμοποιήσει βία για να καταλάβει μεγάλο κομμάτι της επικράτειας της Ουκρανίας. Παρά την πολυαναγγελθείσα αντεπίθεση της Ουκρανίας, η Ρωσία έχει κερδίσει στην πραγματικότητα περισσότερο έδαφος κατά την διάρκεια του 2023. Συνολικά, καμία πλευρά δεν έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο. Οι ουκρανικές και οι ρωσικές δυνάμεις έχουν φτάσει σε αδιέξοδο», αναφέρει μεταξύ άλλων το άρθρο, το οποίο συνεχίζει με τις επιλογές της Δύσης:
«Μια επιλογή για την Δύση είναι να συνεχίσει να παρέχει τεράστια ποσότητα όπλων στην Ουκρανία. Ο στρατός όμως της Ουκρανίας δεν δείχνει σημάδια ότι μπορεί να σπάσει τις τρομερές άμυνες της Ρωσίας. Η Δύση μπορεί να στείλει περισσότερα άρματα μάχης, πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και τελικά μαχητικά αεροσκάφη F-16.
Ο χρόνος δεν θα είναι με το μέρος της Ουκρανίας εάν ένας πόλεμος υψηλής έντασης διαρκέσει επ’ αόριστον. Η οικονομία της Ρωσίας και η αμυντική της βιομηχανία έχουν πολεμική βάση. Η Μόσχα εισάγει επίσης όπλα από Βόρεια Κορέα και Ιράν. Η Ρωσία βρήκε επίσης νέες αγορές για την ενέργειά της. Οι κυρώσεις είχαν μέτρια επίδραση στην ρωσική οικονομία. Ο Πούτιν εμφανίζεται πολιτικά ασφαλής και ελέγχει από τον στρατό και τις υπηρεσίες ασφαλείας μέχρι τα μέσα ενημέρωσης».
«Ο στρατός των ΗΠΑ έχει μόνο πεπερασμένους πόρους και η αμυντική βιομηχανική βάση τους έχει πολύ περιορισμένη παραγωγική ικανότητα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι αδύνατες καθώς υποστηρίζουν δύο εταίρους που εμπλέκονται σε θερμούς πολέμους. Άλλοι υποστηρίζουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να αφιερώσουν την προσοχή τους στις στρατηγικές προκλήσεις στον Ινδο-Ειρηνικό.
Δεν θα είναι πολιτικά εύκολο ούτε για την Ουκρανία ούτε για τη Δύση να αντιμετωπίσουν αυτές τις απογοητευτικές στρατηγικές πραγματικότητες. Αλλά είναι πολύ προτιμότερο τόσο για το Κίεβο να υιοθετήσει νέα στρατηγική που επαναφέρει τους στόχους και τα μέσα σε ισορροπία παρά να συνεχίσουν να ακολουθούν μια πορεία που οδηγεί σε αδιέξοδο.
Η Ουάσιγκτον πρέπει να αναλάβει ηγετικό ρόλο στην έναρξη διαβουλεύσεων με την Ουκρανία και τους δυτικούς συμμάχους με στόχο να πείσουν το Κίεβο να ζητήσει κατάπαυση του πυρός. Η Δύση δεν πρέπει να πιέσει την Ουκρανία να εγκαταλείψει την αποκατάσταση των συνόρων της του 1991.
Μια κατάπαυση του πυρός θα έσωζε ζωές, θα επέτρεπε την έναρξη της οικονομικής ανασυγκρότησης και θα επέτρεπε στην Ουκρανία να αφιερώσει τα εισερχόμενα δυτικά όπλα για να επενδύσει στη μακροπρόθεσμη ασφάλειά της», συνεχίζει το άρθρο.
«Η κατάπαυση του πυρός θα τεθεί σε ισχύ μόνο εάν η Ουκρανία και η Ρωσία συμφωνήσουν με τους όρους. Η συμμόρφωση της Μόσχας δεν αποκλείεται. Οι ρωσικές δυνάμεις έχουν υποστεί σοβαρές απώλειες στο πεδίο της μάχης και η επιθετική πράξη του Κρεμλίνου έχει σαφώς γυρίσει μπούμερανγκ. Ο Πούτιν μπορεί απλώς να αδράξει την ευκαιρία για να σταματήσει την αιματοχυσία.
Ωστόσο, είναι πολύ πιο πιθανό η Μόσχα να απορρίψει μια πρόταση κατάπαυσης του πυρός. Η επιστροφή Τραμπ στον Λευκό Οίκο είναι μια ρεαλιστική πιθανότητα, ένα αποτέλεσμα που σίγουρα θα αποδυναμώσει, αν δεν τερματίσει και τελείως την υποστήριξη των ΗΠΑ προς την Ουκρανία.
Η Ουκρανία θα πρέπει να επικεντρωθεί στην διατήρηση και την ανοικοδόμηση του εδάφους που ελέγχει τώρα, αντιστρέφοντας την εξίσωση επίθεσης-άμυνας και θέτοντας την Ρωσία στην θέση να πρέπει να επωμιστεί το υπέρογκο κόστος της διεξαγωγής επιθετικών επιχειρήσεων κατά των καλά σκαμμένων ουκρανικών δυνάμεων», συμπληρώνει το άρθρο του Foreign Affairs.