Μας λένε πως για να σωθούμε πρέπει να «συμμορφωθούμε…». Η εποχή μας είναι η πρώτη που ζητάει την ομογενοποίηση όλων των ανθρώπων ως προϋπόθεση της ύπαρξής της. Κι αυτό γιατί σε κανέναν δεν δόθηκε η δυνατότητα να επιλέξει την εποχή και την κοινωνία στην οποία θα ήθελε να ζήσει.
Είναι η συνταγή και η επιταγή του «υγιούς ρεαλισμού» λένε για να πετύχουμε την ευτυχία μας;;;
«Ο Σωκράτης έλεγε πως δεν μπορείς να περπατήσεις σε ένα δρόμο που φτιάχτηκε από άλλους για σένα.
Πρέπει να περπατήσεις και να φτιάξεις το δρόμο σου με το περπάτημα. Δεν είναι ότι οι δρόμοι σού προσφέρονται προκατασκευασμένοι και πρέπει απλώς να τους περπατήσεις.
Όχι! Πρέπει να δημιουργήσεις το δρόμο περπατώντας. Απλά όπως περπατάς, δημιουργείς το δρόμο.
Και να θυμάσαι, είναι μόνο για σένα, για κανέναν άλλο. Είναι σαν τα πουλιά που πετάνε στον ουρανό και δεν αφήνουν ίχνη για να τα ακολουθήσει κανένα άλλο πουλί. Ο ουρανός μένει άδειος πάλι.
Το κάθε πουλί μπορεί να πετάξει, αλλά θα πρέπει να προχωρήσει μόνο του».
Αυτός ήταν ο κίνδυνος. (Μπουκάι).
