Υπάρχει μια έκφραση που έχει και πολιτική και νομική σημασία: «το
περί δικαίου αίσθημα του λαού». Που κρίνει και πολιτικές και δικαστικές
αποφάσεις.Στην περίπτωση της καθαρίστριας το περί δικαίου αίσθημα έχει προκληθεί. Η ποινή θεωρήθηκε υπερβολικά βαριά. Ακόμη και οι σφοδρότεροι επικριτές της καθαρίστριας συμφωνούν σ αυτό. Γιατί, όμως, οι δικαστές επέβαλαν μια τόσο βαριά ποινή σε μια γυναίκα που αναγκάστηκε να προβεί σε μια πλαστογράφηση για να ταϊσει τα παιδιά της που πεινούσαν;
Οι σύντομες παρατηρήσεις που ακολουθούν είναι προϊόν συνομιλίας με πρώην αρεοπαγίτη που θεωρείται από τους δικαστές που λάμπρυναν το επάγγελμα.
1.-Είναι απαράδεκτο να υπάρχουν μονομελή εφετεία και, μάλιστα, μονομελή εφετεία κακουργημάτων. Η βαρύτητα των υποθέσεων που εκδικάζουν επιβάλλει την παρουσία και άλλων δικαστών ώστε να υπάρχουν περισσότερες της μιας γνώμες. Η καθαρίστρια δικάστηκε από ένα τέτοιο μονομελές εφετείο!
2.-Πολλές φορές οι δικαστές δεν βασανίζουν την υπόθεση. Την αντιμετωπίζουν, εντελώς, διεκπεραιωτικά. Στην περίπτωση της καθαρίστριας ναι μεν της αναγνώρισαν ελαφρυντικά και απέφυγε τα ισόβια αλλά δεν ερμήνευσαν σωστά το νόμο.
2.-Ο νόμος με τον οποίο καταδικάστηκε η καθαρίστρια είναι ειδικός ποινικός νόμος. Πέραν του ποινικού κώδικα. Καθιερώθηκε επι δικτατορίας Παγκάλου και, μάλιστα, με αυτόν είχαν εκτελεστεί μερικοί καταχραστές του δημοσίου. Ανήκει στην κατηγορία των νόμων που καθιερώθηκαν σε μια λογική λαϊκισμού. Το 1950 αναθεωρήθηκε και αφαιρέθηκαν οι διατάξεις του που προέβλεπαν την ποινή του θανάτου. Είναι ο ίδιος νόμος με τον οποίο καταδικάστηκε σε ισόβια και ο πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης Βασίλης Παπαγεωργόπουλος.
3.-Ο νόμος αφορά τους καταχραστές του δημοσίου. Η καθαρίστρια δεν καταχράστηκε το δημόσιο. Προσέφερε τις υπηρεσίες της. Εργάστηκε. Το δημόσιο δεν υπέστη βλάβη από την καθαρίστρια. Και εδώ βρίσκεται η ουσία της υπόθεσης. Ο δικαστής θεώρησε πως η καθαρίστρια έβλαψε το δημόσιο.
4.-Ο νόμος προβλέπει βλάβη του δημοσίου και όχι βλάβη τρίτων προσώπων. Δεν αφορά το αν κάποιος άλλος υπέστη βλάβη από την ανάληψη της θέσης από την καθαρίστρια.
5.- Οι ειδικοί ποινικοί νόμοι δεν ωφελούν σε τίποτε. Ο ποινικός κώδικας καλύπτει όλες τις περιπτώσεις παρανομιών και, μάλιστα, προβλέπονται και βαριές ποινές αν προκληθούν σοβαρά αδικήματα.
6.- Στην περίπτωση που συζητάμε, η καθαρίστρια πήγε την επόμενη χρονιά στην έκτη τάξη και πήρε το απολυτήριο του δημοτικού.
7.- Η υπόθεση έπρεπε να κριθεί ως απλή πλαστογραφία.
Αυτά λένε άνθρωποι που ως δικαστές λάμπρυναν το επάγγελμα.
του ΠΑΝΤΕΛΗ ΣΑΒΒΙΔΗ
Πηγή:
