Με αφορμή την χθεσινή υπερψήφιση της διαδικασίας αλλαγής του συντάγματος του κρατιδίου που θα πάρει το όνομα της Μακεδονίας μας.
Το πολιτικό προσωπικό πανηγυρίζει για δήθεν μεγάλη επιτυχία ενώ όλοι ξέρουμε ότι πρόκειται για βαριά ήττα της χώρας. Η συμφωνία των Πρεσπών ανοίγει τον ασκό του Αιόλου στα Βαλκάνια.
Γιατί όμως η χώρα μας κάνει την μία ήττα μετά την άλλη;
Στην Ελλάδα το ισχύον δόγμα είναι το περίφημο "δεν διεκδικούμε τίποτε, δεν παραδίδουμε τίποτε".
Προσωπικά αυτή πιστεύω ότι είναι η βασική αιτία που συνεχώς υποχωρούμε στα εθνικά μας θέματα.
Ας σκεφτούμε τι σημαίνει αυτό το δόγμα.
"Δεν διεκδικούμε τίποτε": Υπάρχουν διεκδικήσεις του Ελληνισμού; Σαφώς και υπάρχουν. Υπάρχουν στην Κύπρο, στην Αλβανία, στην Τουρκία και ίσως και σε άλλα μέρη του κόσμου. Η διεκδίκηση των εθνικών δικαίων δεν σημαίνει ότι θα πάρουμε τα όπλα για να τα κατακτήσουμε. Σημαίνει ότι πάντοτε σε όλα τα διεθνή φόρα προβάλουμε τις δίκαιες αξιώσεις μας. Τονίζουμε ότι υπάρχουν εθνικές και άλλες διεκδικήσεις.
Όσοι γείτονες διεκδικούν από την Ελλάδα γιατί προβαίνουν σε πράξεις και κινήσεις; Τελικά αυτοί οι γείτονες βγαίνουν χαμένοι από αυτές τις πράξεις και κινήσεις τους; Η πρόσφατη ιστορία μας αποδεικνύει το αντίθετο.
"Δεν παραδίδουμε τίποτε": Με αυτή την παραδοχή επιβεβαιώνουμε ότι υπάρχουν διεκδικήσεις άλλων έναντι της χώρας. Χρόνο με τον χρόνο αυτές οι διεκδικήσεις κερδίζονται από τους άλλους. Εμείς συνεχώς υποχωρούμε χάνοντας εθνικά δίκαια.
Στην λογική του δεν διεκδικούμε τίποτε εντάσσεται και το θέμα των Γερμανικών επανορθώσεων και του κατοχικού δανείου. Το σιγανοψυθίρισμα των εκάστοτε κυβερνόντων δεν είναι λύση. Πρέπει να το βροντοφωνάξουμε και να κάνουμε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την δικαίωσή μας. Οι ναζιστές γερμανοί κατέστρεψαν την χώρα, καταλήστεψαν τον πλούτο της, ερήμωσαν τα χωριά μας, δολοφόνησαν χιλιάδες Έλληνες άντρες γυναίκες, γέρους και μικρά παιδιά, ακόμη και νήπια. Δώσαμε στην ναζιστική γερμανία μετά από εξαναγκασμό δάνειο. Αυτά δεν είναι διεκδικήσιμα;
Η πολιτική του κατευνασμού, ειδικότερα προς την Τουρκία δεν απέδωσε τα τελευταία χρόνια. Οι Τούρκοι αντί να "ηρεμήσουν" γίνονται και πιο επιθετικοί και ζητούν συνεχώς περισσότερα.
Οι Σκοπιανοί θα πάρουν το όνομα "Βόρεια Μακεδονία" που σε βάθος χρόνου θα γίνει σκέτο "Μακεδονία" και εμείς θα βαυκαλιζόμαστε ότι τους υποχρεώσαμε να αλλάξουν όνομα. Εθελοτυφλούμε επικίνδυνα.
Ίσως πρέπει, χωρίς εθνικές υστερίες, να αλλάξουμε το δόγμα που έχουν διαχρονικά οι Ελληνικές κυβερνήσεις.
Ίσως θάπρεπε να ισχύσει το δόγμα "διεκδικούμε τα εθνικά μας δίκαια και συμμετέχουμε στις διεθνείς συμμαχίες προτάσσοντας το εθνικό μας συμφέρον έναντι του συμφέροντος της συμμαχιών.
Σιγά ρε Κλεισθένη θα μπορούσε να πει κάποιος. Με ποιο πολιτικό προσωπικό θα γίνει η αλλαγή του δόγματος;
Σύμφωνώ, το υπάρχον πολιτικό προσωπικό έχει ταυτιστεί με την υποχωρητικότητα έναντι των ξένων.
Προ του κινδύνου του αφανισμού του Ελληνισμού, ας αλλάξουμε το πολιτικό προσωπικό. Είναι απλό.
Ίδωμεν...
