Πόσο, ασύγγνωστα ΡΗΧΟΙ είμαστε!
Οι "λαϊκίστικες" κυβερνήσεις, που ασφαλώς δεν προσφέρονται ως
αντικείμενο θαυμασμού, αλλά για αντικειμενική κριτική και σύγκριση με
τις "μη λαϊκίστικες", είναι γεγονός ότι έχουν κατακλύσει την Ευρώπη και
όχι μόνο, και ότι ομολογούν χωρίς φόβο και πάθος ότι το πολίτευμά τους
είναι αυτό που χαρακτηρίζεται ως της "ανελεύθερης Δημοκρατίας".
Εκτός, λοιπόν, από την ανάγκη καταγραφής των διαφορών.,αν υπάρχουν,
ανάμεσα στη δική μας και τη δική τους Δημοκρατία, επιβάλλεται να
εξετάσουμε και τα λοιπά χαρακτηριστικά αυτών των κυβερνήσεων, που
άλλωστε επικράτησαν, εξαιτίας της δυσλειτουργίας των παραδοσιακών. Και
μια προσεκτική και αντικειμενική έρευνα αυτών των νέας κοπής κυβερνήσεων
θα αποκαλύψει, σίγουρα, άγνωστες και σημαντικές τους πλευρές, κυρίως,
αναφορικά με την προσπάθειά τους για την εφαρμογή, κατά το δυνατόν, μη
δουλοπρεπούς πολιτικής, και αναφορικά με τη συμπεριφορά τους προς τους
πολίτες τους.
Η εγκαθίδρυση, εξάλλου, και η γενίκευση αυτών των κυβερνήσεων εξαφανίζει
και την παραδοσιακή διάκριση, ανάμεσα σε δεξιά και αριστερά, δεδομένου
ότι οι προτιμήσεις τους έχουν, παντελώς, ανεξαρτικοποιηθεί από αυτήν.
Πρόκειται για αριστερόστροφες και δεξιόστροφες τάσεις, που κατορθώνουν
να συνυπάρξουν σε κυβερνητικά σχήματα, και που συμφωνούν:
*στον έλεγχο των συνόρων και, συνεπώς, στο τέλος της ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης,
*στην επαναφορά του κράτους-έθνους,
*στην αναγνώριση της ανάγκης κρατικής παρέμβασης στην οικονομία,
*στην κριτική αντιμετώπιση της Δύσης,
και σε αρκετές άλλες τάσεις κατά περίπτωση.
Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Πηγή:
