Κράτος-παρακράτος, ΜΑΤ-παρακρατικοί...


Γράφει ο Κλεισθένης.
Παρακολουθώ και διαβάζω σε μπλογκς και σάιτς καταγγελίες για συνεργασία ΜΑΤ και «γνωστών-αγνώστων». Φυσικά εκπλήσσομαι όταν τα συστημικά ΜΜΕ καταγγέλλουν αυτή την συνεργασία.

Πολλοί κάνουν σαν να ανακάλυψαν την πυρίτιδα.

Οι στενές σχέσεις του κράτους απ’ την μία και των δυνάμεων καταστολής με τους τραμπούκους του παρακράτους απ’ την άλλη, είναι γνωστές από ιδρύσεως των κρατών.

Η εκάστοτε εξουσία χρησιμοποιεί το κράτος και τις δυνάμεις καταστολής για να δέρνει τους πολίτες και να τους τρομοκρατεί έτσι ώστε να μην διαμαρτύρονται για τις άδικες και αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων. Η εκάστοτε κυβέρνηση στο αστικό καθεστώς εξυπηρετεί τους εκάστοτε εξουσιαστές αδικώντας κατάφωρα τον φτωχό λαό.

Επειδή το επίσημο κράτος πρέπει να κρατάει τα προσχήματα, χρησιμοποιεί τις δυνάμεις καταστολής κάνοντάς τες μισητές για τον απλό λαό σαν οι δυνάμεις καταστολής να δρουν αυτόνομα, χωρίς εντολές, χωρίς διαταγές.

Όποτε οι δυνάμεις καταστολής υπερβαίνουν τα «δέοντα», το επίσημο κράτος μιλά για μερικούς «ανεγκέφαλους» ή για έλλειψη ψυχραιμίας απ’ τους άνδρες των δυνάμεων καταστολής. Ταυτόχρονα οι εντολές του επίσημου κράτους είναι, «πάση θυσία δεν πρέπει να γίνουν διαδηλώσεις και εξεγέρσεις, βαράτε στο ψαχνό».

Οι μαζικές διαδηλώσεις και περισσότερο οι εξεγέρσεις κλονίζουν το σύστημα εξουσίας. Γίνεται που και που καμία ΕΔΕ. Φυσικά ο τελικός φταίχτης είναι ένας χαμηλόβαθμος αστυνομικός και η ποινή είναι σχεδόν πάντα χάδι.

Το τι ενώνει το κράτος με το παρακράτος είναι πασιφανές, έχουν κοινό σκοπό, την τρομοκράτηση του λαού. Πρέπει να περάσουν οι πολιτικές που εξυπηρετούν τους εντολοδόχους του κράτους και της εκάστοτε κυβέρνησης.

Το τι ενώνει τις δυνάμεις καταστολής με τους παρακρατικούς τραμπούκους είναι επίσης εύκολα αντιληπτό.

Οι παρακρατικοί, συνήθως άτομα του υποκόσμου, έχουν μερική κάλυψη απ’ την αστυνομία στις διάφορες «δουλίτσες» τους. Μερικοί, βαθιά μπασμένοι, πληρώνονται. Άλλοι είναι μέλη μυστικών υπηρεσιών.

Όλος αυτός ο συρφετός πέφτει πάνω στους διαμαρτυρόμενους πολίτες  αναγκάζοντάς τους να φύγουν άρον-άρον από τις κινητοποιήσεις και να μην συμμετέχουν ξανά. Ο καναπές φαντάζει μοναδική «λύση» για τον τρομοκρατημένο και δαρμένο πολίτη.

Χωρίς κινητοποιήσεις και διαμαρτυρίες οι άδικες και αντιλαϊκές πολιτικές «περνάνε» πιο εύκολα. Ο καναπές να ναι καλά και τα ΜΜΕ των παπαγάλων.