Με 52 Κυριακές η ανάπτυξη.




Γράφει ο Κλεισθένης.
Όλοι μας έχουμε τόσα πολλά περισσεύματα που δεν προλαβαίνουμε να κάνουμε τις αγορές μας τις καθημερινές, πρέπει να είναι ανοικτά τα καταστήματα και τις Κυριακές. Αυτό είναι ανάπτυξη, αυτό είναι το success story του Σαμαρά και της τρόικας.
Σπίτι δουλειά, δουλειά σπίτι, αυτή θα είναι η ζωή των Ελλήνων, τουλάχιστον των καταστηματαρχών, που; χρόνος για την ασχολία με την οικογένεια, που; χρόνος για ξεκούραση, που; χρόνος για ψυχαγωγία, για κοινωνικές δραστηριότητες, για, για....
Τα κεκτημένα της αστικής κοινωνίας, 8 ώρες εργασία, 8 ώρες ξεκούραση ή δραστηριότητες, 8 ώρες ύπνο ας τα ξεχάσουμε. Είχαμε ακόμη καταφέρει και το ελεύθερο Σαββατοκύριακο. Περιττή πολυτέλεια, αποφάσισαν η τρόικα και οι υποστατικοί της. Ο ελεύθερος χρόνος είναι ντιπαραγωγικός και δεν προσφέρει στην οικονομία. Η εργασία (ελευθερώνει) δημιουργεί πλούτο και η κατανάλωση κέρδη. Φυσικά ο πλούτος και τα κέρδη πάνε στα επιτήδεια χέρια και η κούραση, ο ιδρώτας και ο κόπος μένει στους εργαζόμενους.

Ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να κοιμηθεί καλά τα βράδια. Τον “τρώνε” οι τύψεις επειδή απολύει κατά χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους. Tragic! Αλλά το πιο τραγικό είναι ο ενδοοικογενειακός πολιτικός πόλεμος στο Μητσοτακαίικο. Όλοι εναντίον όλων. Το τραγικότερο όλων; Η Ντόρα αποκάλεσε τους τροϊκανούς καμπαλέρος και τον Σαμαρά κατ εξακολούθηση στηρικτή του ΠΑΣΟΚ. “Που; πάμε ρε, που; πάμε” όπως έλεγε ο Αυλωνίτης.
Ο Παπουτσής καταλαμβάνει υψηλόμισθη φυσικά θέση σε κάποιον διεθνή οργανισμό εκπροσωπώντας την Ελλάδα. Το “πολυτεχνείο” τώρα δικαιώνεται, ο “λεφτά υπάρχουν” ζει και βασιλεύει. Ο Σαμαράς πρωθυπουργός ελέω Βενιζέλου, τι να κάνει ο δύστυχος.
Ο Γλέζος τα 'βαλε με τον Τσίπρα. Πολύ πρωτότυπο για τον ΣΥΡΙΖΑ. Κάθε “καπετανάτο” θέλει την ανεξαρτησία του. Δεν είπε στον Γλέζο κανένας ότι αυτά συμβαίνουν σε αριστερά κόμματα και όχι σε αστικά , τύπου ΣΥΡΙΖΑ; Ας παραδειγματιστεί απ' το ΚΚΕ, όποιος διαφωνήσει “αποκεφαλίζεται”. Έλα! Δεν θέλω αηδίες! Το ΚΚΕ δεν είναι αστικό κόμμα ούτε αριστερό, το λένε και οι ίδιοι, είναι κομμουνιστικό.
Οι δήμαρχοι ένας μετά τον άλλο παραιτούνται. Γιατί; τους έπιασε ο πόνος για τις απολύσεις; ή έχουν κωλοσφιξίματα για τις επερχόμενες εκλογές; Άντε, μην ανοίξω το στόμα μου.
Εκεί που είχαμε μία ΕΡΤ, με όλα τα καλά και τα κακά της μας προέκυψαν δύο. Μία υπό “κατάληψη” και μία “πειρατική”. Πάντα της υπερβολής εμείς οι Έλληνες.
Το τι γίνεται με τις δικαστικές αποφάσεις δεν λέγεται. Σήμερα απορρίπτεται η αίτηση αποφυλάκισης του Σακκά, αύριο εγκρίνεται. Ένα δικαστήριο κρίνει νόμιμες και συνταγματικές τις αποφάσεις της υπό την τρόικα κυβέρνησης και άλλο δικαιώνει όσους θίγονται απ' αυτές τις αποφάσεις. Το 'να πόδι στην ανεξαρτησία και τ' άλλο στην εξάρτηση. Συνειδησιακή σύγκρουση;
Κατά τα άλλα είμαστε μία ωραία ατμόσφαιρα.