Η εικόνα που διαμορφώνεται στο πολιτικό σκηνικό μοιάζει με κινούμενη άμμο.
Η σταθερότητα πάνω στην οποία οικοδομήθηκε το αφήγημα του Κυριάκου Μητσοτάκη αρχίζει να τρίζει κάτω από το βάρος μιας πρωτοφανούς ρευστότητας.
Δεν είναι τυχαίο ότι, σύμφωνα με πολιτικές πηγές, ο πρωθυπουργός δείχνει να επαναξιολογεί το μέχρι πρότινος “κλειδωμένο” δόγμα του περί αμετακίνητου εκλογικού νόμου.
Αλλάζουν τα δεδομένα τα νέα κόμματα και ο πολυκερματισμός του συστήματος
Η δημιουργία πολιτικών σχηματισμών από τον Αλέξη Τσίπρα, τον Αντώνη Σαμαρά ή ακόμη και τη Μαρία Καρυστιανού -που μπορεί να δώσει την συγκατάβαση και τη στήριξή της σε ένα νέο κομματικό σχηματισμό- δεν αντιμετωπίζεται πια ως απλός τηλεοπτικός θόρυβος. Στο Μέγαρο Μαξίμου αρχίζουν να υπολογίζουν το σενάριο μιας πολυκερματισμένης Βουλής, όπου οι κυβερνητικές ισορροπίες θα μοιάζουν με ακροβασία χωρίς δίχτυ ασφαλείας.
Το επιτελείο του πρωθυπουργού, βλέποντας το πολιτικό θερμόμετρο να ανεβαίνει, δεν αποκλείει πλέον μια χειρουργική παρέμβαση στον εκλογικό νόμο — μια κίνηση που άλλοτε θα θεωρούνταν πολιτικά απαγορευμένη.
Όμως, πλέον είναι επιβεβλημένη για να επιβιώσει ο ίδιος πολιτικά.
Αλλαγές τον Μάρτιο του 2026 με την αφορμή της συνταγματικής αναθεώρησης
Ο Κ. Μητσοτάκης δεν είναι αφελής. Ξέρει ότι αφού αλλάζουν οι κανόνες και πλέον δεν θα έχει να αντιμετωπίσει έναν αδύναμο Ανδρουλάκη και μία ασήμαντη Αριστερά. Γι’ αυτό, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, δεν θα το επιχειρήσει μία αλλαγή στον εκλογικό νόμο. Θα περιμένει μέχρι τις αρχές του 2026, όταν το πολιτικό τοπίο θα έχει αποκαλυφτεί πλήρως.
Εκείνη
την περίοδο άλλωστε θα ανοίξει και η διαδικασία της συνταγματικής
αναθεώρησης. Και τι πιο βολικό από το να παρουσιαστεί η αλλαγή του
εκλογικού νόμου ως “θεσμική παρέμβαση” στο πλαίσιο μιας ευρύτερης
αναθεωρητικής ατζέντας. Με τον μανδύα της θεσμικής αναβάθμισης, μπορεί
να σερβιριστεί ακόμη και το πιο ωμό πολιτικό σχέδιο χωρίς να φαίνεται
κυνικό.
Όχι γερμανικό μοντέλο, αλλά επαναφορά μπόνους
Ο πρωθυπουργός βέβαια, απορρίπτει πλήρη αλλαγή μοντέλων — όπως το
γερμανικό εκλογικό μοντέλο που θεωρεί ξένο προς την ελληνική νοοτροπία.
Οι αλλαγές που φαίνεται να συζητούνται είναι πιο “τεχνικές”, αλλά με σαφές πολιτικό αποτύπωμα:
-Επαναφορά του παλιού μπόνους των 50 εδρών,
ώστε να εξασφαλίζεται η σταθερότητα – δηλαδή, η εξουσία. Δηλαδή
επαναφορά του βασικού στοιχείου του νόμου Παυλόπουλου που κάποτε είχε
λοιδορηθεί και από τους ίδιους της ΝΔ…
-Αναπροσαρμογή της διαφοράς πρώτου-δεύτερου κόμματος, ώστε το πλεονέκτημα να κατευθύνεται στο πρώτο κόμμα ξεκάθαρα.
-Και, φυσικά, ανέβασμα του ορίου εισόδου στη Βουλή στο 5%, μια κίνηση που θα πετάξει εκτός παιχνιδιού μικρά κόμματα και θα συγκρατήσει τη διαρροή ψήφων στα άκρα.
Όμως εδώ αρχίζει το δύσκολο κομμάτι. Γιατί κάθε τέτοια κίνηση, όσο «τεχνική» κι αν εμφανίζεται, στέλνει πολιτικό μήνυμα: ότι ο πρωθυπουργός, αντί να εμπιστεύεται τη δυναμική του, φοβάται και είναι έρμαιο της αβεβαιότητας για το πολιτικό του μέλλον.
Η Κ.Ο μπορεί να ρίξει τον Μητσοτάκη αν δει ότι δεν θα εκλεγεί η πλειοψηφία της το 2027
Μέσα στη Νέα Δημοκρατία ήδη ακούγονται προειδοποιήσεις. Ορισμένοι στενοί συνεργάτες του Μητσοτάκη υπενθυμίζουν ότι ο πρωθυπουργός έχει χτίσει προσεκτικά μια εικόνα θεσμικής σοβαρότητας, μακριά από τις παλιές, κυνικές λογικές “νομοθετούμε για να μείνουμε”. Μια αλλαγή του εκλογικού νόμου, όσο ευγενικά κι αν περιτυλιχθεί, κινδυνεύει να διαρρήξει αυτή την εικόνα και να τον εκθέσει ως ηγέτη που υποτάσσει τους θεσμούς στη συγκυρία.
Όμως, υπάρχει και το εξής: Η Κοινοβουλευτική Ομάδα έδειξε τη δύναμή της με το νομοσχέδιο των ΕΛΤΑ.
Η
ίδια Κ.Ο εάν δεν αλλάξει ο εκλογικός νόμος και ισχυροποιηθεί ένα
μεγαλύτερο μπόνους εδρών θα μείνει τουλάχιστον κατά 1/4 εκτός βουλής και
ίσως και παραπάνω.
Η Κ.Ο αν δει ότι η ΝΔ δεν πάει καλά, αν δει ότι
τα σκάνδαλα πλανώνται πάνω από το Μαξίμου καθημερινά, τότε δεν θα
διστάσει να αμφισβητήσει ανοικτά τον Κ. Μητσοτάκη και να τον στείλει
σπίτι του…
Μαξιμιλιανός
www.bankingnews.gr
