Βόμβες Καραμανλή για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα...

 Με μια παράγραφο «φωτιά», ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ρίχνει βόμβα και κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, στην ομιλία του σε εκδήλωση για την Άννα Ψαρούδα Μπενάκη.
Ο Καραμανλής τόνισε μεταξύ άλλων: «Η πολιτική ομαλότητα,

ιδιαίτερα η κοινοβουλευτική δημοκρατία, έχουν ως θεμελιώδες προαπαιτούμενο την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών, την εμπέδωση κράτους δικαίου και την ουσιαστική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
Όταν αυτά αμφισβητούνται, όταν ένα πολύ μεγάλο και διαρκώς διευρυνόμενο τμήμα της κοινωνίας πιστεύει ότι δεν ισχύουν, ότι οι ευαίσθητοι θεσμοί χειραγωγούνται, ότι το κοινοβούλιο υποβαθμίζεται, ότι οι κυβερνήσεις αγνοούν τις ανάγκες της και δεν καταλαβαίνουν τις αγωνίες της, ότι οι ισχυροί δεν ελέγχονται και ότι η αυστηρότητα του κράτους εξαντλείται επί των λιγότερο ευνοημένων πολιτών, τότε έχουμε κρίση. Κρίση απαξίωσης, κρίση απονομιμοποίησης, κρίση αμφισβήτησης και απόρριψης του θεσμικού πλαισίου και του πολιτικού συστήματος.
Τα φαινόμενα αυτά είναι υπαρκτά, δεν απέχουν από την κρατούσα σήμερα κοινωνική αντίληψη, διεθνώς, στην Ευρώπη και στη χώρα μας.
Η αποκατάσταση του σεβασμού και της εμπιστοσύνης των πολιτών απαιτεί εργώδη και τιτάνια προσπάθεια.
Αν αποβεί ανέφικτη ή άκαρπη, οδεύουμε προς μείζονα θεσμική κρίση. Αν υποτιμηθεί ή αγνοηθεί, βαδίζουμε ολοταχώς σε πολιτική κρίση πρώτου μεγέθους.

Σημειώνω ότι η ιστορία μας διδάσκει πως τέτοιου είδους κρίσεις, στην περίπτωση της Ελλάδας, λόγω πρωτίστως γεωπολιτικών συνθηκών, συμπίπτουν σχεδόν πάντοτε με εθνικές κρίσεις».
Σημειωτέον, στην εκδήλωση έδωσε το παρών και ο Αντώνης Σαμαράς...

Στα όρια του «τρολ» η απάντηση της ΝΔ«Δηλώσεις περί μη εμπιστοσύνης στη Δικαιοσύνη, καθώς και επιθέσεις εναντίον της, από όλο και περισσότερα στελέχη της αντιπολίτευσης καθιστούν τις επισημάνσεις του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή παραπάνω από επίκαιρες.
Η κυβέρνηση οριοθετεί τη διαρκώς διευρυνόμενη αμφισβήτηση των Θεσμών για την οποία έκανε λόγο ο πρώην πρωθυπουργός, στις επιθέσεις εναντίον της Δικαιοσύνης από όλο και περισσότερα στελέχη της αντιπολίτευσης», έλεγαν κυβερνητικά στελέχη μετά την σύντομη ομιλία του πρώην πρωθυπουργού στην εκδήλωση για την πρώην πρόεδρο της Βουλής Άννα Ψαρούδα - Μπενάκη, στην Παλιά Βουλή – κάτι που αγγίζει τα όρια του «τρολ», δεδομένου ότι ο Κώστας Καραμανλής ξεκάθαρα στόχευε τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Η ομιλία Καραμανλή

Με μεγάλη χαρά βρίσκομαι σήμερα ανάμεσα σε διακεκριμένους επιστήμονες, ακαδημαϊκούς, παλαιότερους και νεότερους πολιτικούς, ενεργούς πολίτες, άνδρες και γυναίκες, που συνεργάστηκαν και στήριξαν με την εμπιστοσύνη τους για πολλές δεκαετίες την πρωταγωνίστρια της σημερινής εκδήλωσης, την Άννα Ψαρούδα Μπενάκη.
Την ξεχωριστή επιστήμονα, την καταξιωμένη πολιτικό, την ακαδημαϊκό. Πάνω απ’ όλα, την ολοκληρωμένη προσωπικότητα, τη σπουδαία γυναίκα.
Οι διοργανωτές επέλεξαν τον σημειολογικά καταλληλότερο χώρο για την αποψινή εκδήλωση. Στο κτίριο του πρώτου Κοινοβουλίου της χώρας τιμούμε την πρώτη γυναίκα Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων.
Δεν είναι η μόνη πρωτιά της.
Δεκαέξι χρόνια μετά την εκλογή της στην κορυφή του Κοινοβουλίου, η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη κατέκτησε μια ακόμη ιστορική κορυφή, σπάζοντας για μια ακόμη φορά στερεότυπα και «άβατα» για τις γυναίκες στην Ελλάδα.
Το 2020 εκλέγεται —πάλι πρώτη γυναίκα— Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Είναι το επιστέγασμα μιας μακράς πορείας που χτίστηκε με επιμονή, με πίστη και αφοσίωση. Με εντιμότητα, ήθος και αρετή.
Οι γονείς της, ο καταγόμενος από ιστορική οικογένεια θαλασσομάχων της Ύδρας πατέρας της, Ναύαρχος Ευάγγελος Ψαρούδας, και η μητέρα της, Αικατερίνη Αντωνίου, βλέποντας την έφεση, τον ζήλο και τη λαχτάρα της για ανώτατες σπουδές, την στήριξαν με όλες τις δυνάμεις τους.
Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και συνέχισε τις σπουδές της στη Γερμανία, στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και στο Ινστιτούτο Μαξ Πλανκ Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου του Φράιμπουργκ.
Η Νομική Σχολή της Βόννης την ανακήρυξε το 1961 διδάκτορα του Ποινικού Δικαίου.
Το 1962 ανέλαβε βοηθός της Β’ έδρας Ποινικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το 1971 εξελέγη υφηγήτρια του Ποινικού Δικαίου και στη συνέχεια έλαβε εντολή διδασκαλίας.
Το 1979 έγινε έκτακτη καθηγήτρια και το 1986 Καθηγήτρια Α’ Βαθμίδας του Ποινικού Δικαίου.
Από το 1962 έως το 2008 άσκησε μάχιμη δικηγορία επί ποινικών υποθέσεων.
Από το 1975 εκδίδει και διευθύνει το νομικό περιοδικό «Ποινικά Χρονικά».
Η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη, πάντα ενεργός πολίτης με συμμετοχή στα κοινά, εκλέγεται για πρώτη φορά βουλευτής το 1981 στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.
Συνεργάστηκε με διεθνείς οργανισμούς, εκπροσώπησε τη Βουλή των Ελλήνων κατά τη σύνταξη του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και συμμετείχε στις εργασίες της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης.
Ως Πρόεδρος της Βουλής, με σεμνότητα, με μετριοπάθεια, σοβαρότητα και υπευθυνότητα, ακολούθησε πάντα τη νομιμότητα και τη διαμορφωμένη κοινοβουλευτική παράδοση.
Έδωσε τις ευκαιρίες που επέτρεπε ο Κανονισμός της Βουλής ώστε όλοι οι βουλευτές να έχουν ευχέρεια και ελευθερία λόγου. Τήρησε με ευλάβεια τις εξαιρετικά λεπτές και ενίοτε δύσκολες ισορροπίες μεταξύ των κομμάτων και προάσπισε το κύρος του βουλευτή και του θεσμού.
Σοβαρή αλλά προσηνής. Αυστηρή αλλά πάντα ευγενής. Μαχητική, με ισχυρή επιχειρηματολογία, αλλά με ανυποχώρητο σεβασμό στην αντίθετη άποψη.
Οι σχέσεις της με τους προέδρους των κομμάτων, τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους, τους αντιπροέδρους της Βουλής και τους βουλευτές ήταν εγκάρδιες και αποδοτικές.
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στην κοινοβουλευτική διπλωματία με την έντονη διεθνή παρουσία της Βουλής των Ελλήνων, ιδιαιτέρως σε χώρες με ισχυρή κοινοβουλευτική παράδοση και έντονη παρουσία του Ελληνισμού.
Με δυο λόγια: δεν εκόσμησε απλώς τον θεσμό, του προσέδωσε πρόσθετο κύρος με τη συμπεριφορά και το ήθος της.
Κυρίες και Κύριοι,
Μία από τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ αυτών που ασχολούνται ενεργά με τα κοινά είναι το κίνητρο που τους ωθεί στην πολιτική. Υπάρχουν αυτοί που τους σαγηνεύει η εξουσία, η δύναμη της επιβολής επί των άλλων, η ανάγκη για αναγνώριση και αποδοχή, ενίοτε δυστυχώς ακόμα και ο προσπορισμός υλικού οφέλους. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που θέλουν να προσφέρουν στον τόπο και τους συνανθρώπους τους, που δεν συμβιβάζονται στις αρχές τους, που θέτουν στην υπηρεσία του δημοσίου συμφέροντος τις ικανότητες, τις γνώσεις, την εμπειρία τους. Ίσως πάνω απ’ όλα το ενάρετο παράδειγμά τους. Σ’ αυτούς ανήκει και η Άννα. Αυτούς που πέρα από τις πραγματικές τους προσπάθειες και υπηρεσίες, η μεγαλύτερη συνεισφορά τους είναι το φωτεινό παράδειγμα. Το ότι με τον χαρακτήρα και τη στάση τους διαψεύδουν τη διογκούμενη αντίληψη απαξίωσης των πολιτικών και αποκαθιστούν τη χαμένη λάμψη και το κύρος της πολιτικής.

Κυρίες και Κύριοι,

Η ακαδημαϊκή της ιδιότητα ως καθηγήτρια του Ποινικού Δικαίου, η μακρά κοινοβουλευτική της διαδρομή, η θητεία της στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και, βέβαια, η Προεδρία της Βουλής είχαν ως φυσικό επακόλουθο την ιδιαίτερη σημασία που απέδιδε στον σεβασμό των θεσμών και την απρόσκοπτη λειτουργία τους. Πρωτίστως του Κοινοβουλίου και της Δικαιοσύνης. Κατά την άποψή μου, απολύτως ορθά.
Διότι η πολιτική ομαλότητα, ιδιαίτερα η κοινοβουλευτική δημοκρατία, έχουν ως θεμελιώδες προαπαιτούμενο την εύρυθμη λειτουργία των θεσμών, την εμπέδωση κράτους δικαίου και την ουσιαστική ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης.
Όταν αυτά αμφισβητούνται, όταν ένα πολύ μεγάλο τμήμα της κοινωνίας, και μάλιστα διαρκώς διευρυνόμενο, πιστεύει ότι αυτά δεν ισχύουν, ότι οι ευαίσθητοι θεσμοί χειραγωγούνται, ότι το Κοινοβούλιο υποβαθμίζεται, ότι οι κυβερνήσεις αγνοούν τις ανάγκες της και δεν καταλαβαίνουν τις αγωνίες της, ότι οι ισχυροί δεν ελέγχονται, ότι η αυστηρότητα του κράτους εξαντλείται επί των λιγότερο ευνοημένων πολιτών, τότε έχουμε κρίση. Κρίση απαξίωσης, κρίση απονομιμοποίησης, κρίση αμφισβήτησης και απόρριψης του θεσμικού πλαισίου και του πολιτικού συστήματος.
Τα φαινόμενα αυτά είναι υπαρκτά, δεν απέχουν από την κρατούσα σήμερα κοινωνική αντίληψη, διεθνώς, στην Ευρώπη και στη χώρα μας.
Η αποκατάσταση του σεβασμού και της εμπιστοσύνης των πολιτών απαιτεί εργώδη και τιτάνια προσπάθεια.
Αν αποβεί ανέφικτη ή άκαρπη, οδεύουμε προς μείζονα θεσμική κρίση. Αν υποτιμηθεί ή αγνοηθεί, βαδίζουμε ολοταχώς σε πολιτική κρίση πρώτου μεγέθους.
Σημειώνω ότι η ιστορία μας διδάσκει πως τέτοιου είδους κρίσεις, στην περίπτωση της Ελλάδας λόγω πρωτίστως γεωπολιτικών συνθηκών, συμπίπτουν σχεδόν πάντοτε με εθνικές κρίσεις.
Σε συνέντευξή της το 2007, η Άννα Ψαρούδα Μπενάκη εκμυστηρευόταν: «Αυτό που έχει σημασία είναι όταν φτάσει η ώρα της αποχώρησης να νιώθει κανείς ότι ήταν πάνω απ’ όλα έντιμος απέναντι στον εαυτό του και σε αυτούς που τον εμπιστεύτηκαν. Και πιστεύω ότι όταν φτάσει η δική μου ώρα να αποχωρήσω από την ενεργό πολιτική, αυτό θα το έχω επιτύχει».

Κυρία Πρόεδρε,
αγαπητή Άννα,

Όσοι βρεθήκαμε εδώ, αλλά και πολλοί περισσότεροι που θα ήθελαν να είναι απόψε μαζί σου, σε διαβεβαιώνουμε ότι το πέτυχες απόλυτα.

www.bankingnews.gr