«Συµµορφούµενοι προς τας κρατικάς υποδείξεις...»

«...ακριβώς σε αυτές τις καταστάσεις εξαίρεσης ελλοχεύει ο κίνδυνος αφενός η πολιτική εξουσία να δοκιµάσει να συγκεντρώσει –χωρίς µαζικές αντιστάσεις, αντιδράσεις και αποδοκιµασίες– εξουσίες που αργότερα ενδεχοµένως δεν θα απεµπολήσει πολύ εύκολα, διατηρώντας σε ισχύ –έστω και σε πιο ήπια µορφή– ένα διαρκές, σχεδόν µόνιµο καθεστώς εξαίρεσης. Αφετέρου δηµιουργείται ένα νέο υγειονοµικό πρότυπο, αυτό του homo antisepticus, που µε γνώµονα την ατοµική ευθύνη ανέχεται, επικυρώνει, επικροτεί και προσυπογράφει αυτό το καθεστώς εξαίρεσης, επαυξάνοντας τη διείσδυση και την εγκαθίδρυσή του ακόµη και στις πιο ιδιαίτερες και ιδιωτικές του στιγµές. Συγκροτησιακό στοιχείο πλέον αυτού του σύγχρονου, υπεύθυνου ατόµου σε αυτό το καθεστώς εξαίρεσης µε αβέβαιη ηµεροµηνία λήξης δεν είναι η κοινωνική του τάξη, το φύλο του, το πολιτισµικό του κεφάλαιο, η επαγγελµατική του καταξίωση...».

Κείμενο του Μάνου Σαββάκη, μόνιμου επίκουρου καθηγητή της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Αιγαίου, για τον homo antisepticus, αυτήν τη νέα αναδυόµενη φιγούρα των φαρµακείων και των σουπερµάρκετ, που δημοσιεύτηκε στο Docville του Documento της προηγούμενης Κυριακής: