Η φωτογραφία του ανήλικου ανθρακωρύχου που σόκαρε την κοινωνία και άλλαξε τη νομοθεσία...

 Η καθημερινή κόλαση των αγοριών που ουρούσαν τα δάχτυλά τους όταν μάτωναν.

Το μικρό αγόρι της φωτογραφίας με την πίπα στο στόμα δεν ποζάρει για μια οικογενειακή φωτογραφία. Δεν είναι μια χιουμοριστική στιγμή. Το 1885 ήταν ίσως ο μικρότερος εργάτης μεταλλείου άνθρακα στην Πενσυλβάνια.
Η νομοθεσία εκείνα το χρόνια όριζε για την παιδική εργασία ότι τα αγόρια θα έπρεπε να ήταν τουλάχιστον 12 ετών. Ο νόμος τηρήθηκε ανεπαρκώς με αποτέλεσμα οι εργοδότες υποχρεώθηκαν να προσκομίζουν πιστοποιητικά γεννήσεων, ώστε να απασχολούν ανήλικα αγόρια στη δούλεψη τους.
Πολλές φορές όμως, κυρίως όταν οικογένειες ζούσαν στα όρια της εξαθλίωσης, έναντι 25 σεντς έβγαζαν πιστοποιητικά με πλαστή ημερομηνία. Αυτό δεν ενόχλησε καθόλου τους ιδιοκτήτες οι οποίοι έβγαιναν κερδισμένοι αποκτώντας περισσότερα εργατικά χέρια.

Τα περισσότερα παιδιά ήταν από 6 έως 12 ετών

Ασθένειες, παραμορφώσεις και φρικτοί θάνατοι

Τα περισσότερα παιδιά εργάζονταν τουλάχιστον 10 ώρες την ημέρα, έξι ημέρες την εβδομάδα.
Ο χώρος εργασίας  ήταν πνιγμένος σε ένα παχύ σύννεφο σκόνης, κάνοντας την ατμόσφαιρα αποπνικτική. Παρουσίαζαν προβλήματα ακοής και έντονες δερματοπάθειες.
Η πιο συνηθισμένη πάθηση ήταν η νόσος των κόκκινων δαχτύλων. Επειδή το παιδικό δέρμα είναι εξαιρετικά μαλακό, τα δάχτυλα τους μάτωναν και κοβόντουσαν με ευκολία.
Η μοναδική άμεση θεραπεία ήταν να ουρούν πάνω στην πληγή για να σταματήσει η αιμορραγία. Σκοπός ήταν να σκληρύνει το δέρμα με τον καιρό, όπως τους έλεγαν οι παλιότεροι.
Τα μικρότερα αγόρια καθάριζαν τον άνθρακα από τις ακαθαρσίες του εδάφους.
Τα πιο γρήγορα όμως τα έβαζαν να δουλεύουν σε εδικούς κοπτικούς ιμάντες και θραυστικά μηχανήματα με αποτέλεσμα στην «καλύτερη» περίπτωση να χάνουν τα δάχτυλά τους και στην χειρότερη ακόμα και την ίδια τους τη ζωή. Όταν ένα αγόρι τραυματιζόταν θανάσιμα, δεν μάζευαν την σορό του. Την άφηναν στο σημείο και την περισυνέλεγαν στο τέλος κάθε βάρδιας.

Συχνά είχαν άσχημες πτώσεις είτε από αδυναμία είτε λόγω του ανώμαλου εδάφους. Αυτό είχε σαν συνέπεια να χτυπούν τα πρόσωπά τους, να μολύνονται και να παραμορφώνονται, για αμοιβή μόλις 50 σεντς την ημέρα.

Οι ρεαλιστικές φωτογραφίες που άλλαξαν τη νομοθεσία

Αν και η νομοθεσία για την Παιδική Εργασία ήταν σε ισχύ από το τις αρχές του 1910, χρειάστηκε ένα δυνατό σοκ για να ληφθούν πιο δραστικά μέτρα. Ένα μέλος της επιτροπής ενάντια στην παιδική εκμετάλλευση, ο φωτογράφος Λούις Χιν, δημοσιοποίησε τις φωτογραφίες που τράβηξε με τα εργαζόμενα παιδιά στα ορυχεία.
Οι εικόνες προκάλεσαν επεισοδιακές συζητήσεις και σκληρή κριτική στην κυβέρνηση. Η δύναμη της εικόνας είχε κάνει τη δουλειά της.

Ανήλικος εργάτης σε μεταλλείο της Πενσυλβάνιας. Μια από τις φωτογραφίες του Λουις Χιν που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην αλλαγή της νομοθεσίας για της παιδική εκμετάλλευση

Αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση του υλικού, η επιτροπή ζήτησε ειδική μεταρρύθμιση με την οποία τα ανήλικα παιδιά δεν θα έπεφταν θύματα εκμετάλλευσης. Το 1916 ο πρώτος νόμος κρίθηκε αντισυνταγματικός.
Τίποτα δε λύθηκε όμως αμέσως. Πολλά χρόνια αργότερα, το 1938, εγκρίθηκε ο νόμος για τη δίκαιη εργασία, στον οποίο βασίζεται και ο σημερινός νόμος.

Πηγή: