Σχολιάζει ο Κλεισθένης.
Αγαπητοί αναγνώστες.
Εδώ και λίγες 'μέρες κάνω αναρτήσεις για την παιδική εργασία-δουλεία του παρελθόντος στις δήθεν προηγμένες χώρες της δύσης.
Αφορμή μία ιστορία που μου διηγήθηκε ένας φίλος με το όνομα Χασάν.
Ο Χασάν είναι από το Μπαγκλαντές. Σήμερα είναι ενήλικας και εργάζεται στην Ελλάδα.
Μου διηγήθηκε λοιπόν το τι πέρασε όταν έξη χρονών παιδάκι πήγε στην Ινδία για να μάθει ραπτική.
Εκεί ο επιστάτης είχε έναν χάρακα που στην μία άκρη του είχε μία καρφίτσα.
Κάθε φορά που ένα παιδί μαθητευόμενο έκανε κάποιο λάθος ή κάποιο στραβό γαζί, του χτύπαγε τα χέρια με τον χάρακα από την μεριά που είχε σφηνωμένη την καρφίτσα.
Αν απαναλάμβανε το ίδιο λάθος, έμενε χωρίς φαγητό και νερό για μία ολόκληρη 'μέρα.
Αυτά δεν συνέβησαν τις προηγούμενες δεκαετίες αλλά λίγα χρόνια πριν. Φυσικά δεν σταμάτησαν να συμβαίνουν ακόμη και σήμερα.
Δυστυχώς αυτή είναι η ηθική του καπιταλισμού και της αγοράς.
Δυστυχώς η παιδική εργασία-δουλεία υπάρχει σε πολλά μέρη του κόσμου.
Για 'μένα και κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο τα παιδιά έχουν μόνο δικαιώματα, ναι μόνο δικαιώματα και όχι υποχρεώσεις, δικαιώματα τα οποία στον βωμό της αισχροκέρδειας παραβιάζονται ασύστολα.
Ας μην ξεχνάμε την σεξουαλική κακοποίηση χιλιάδων παιδιών σε χώρες που φημίζονται, άκουσον άκουσον, σαν χώρες ερωτικού τουρισμού.
Οι "πολιτισμένοι" δυτικοί, επισκέπτονται αυτές τις χώρες για να ασχημονήσουν πάνω σε μικρά αγόρια και κορίτσια. Πολιτισμένη δύση, σου λέει ο άλλος. Έλεοοοοος.
Άλλο ένα έγκλημα που γίνεται με νομιμοφανή τρόπο είναι οι γάμοι ανήλικων κοριτσιών με πολύ μεγαλύτερους άντρες. Συμβαίνει ακόμη και σήμερα σε κράτη όπου κυριαρχεί ο ισλαμισμός.
Το αδιανόητο σε μία άλλη περίπτωση είναι ότι αν και ο ισλαμικός νόμος απαγορεύει την ομοφυλοφιλία, πολλοί πλούσιοι σε χώρες όπως το Αφγανιστάν έχουν ερωτικούς σκλάβους ανήλικα αγόρια. Τι να πει κανείς.
