Η μετατροπή πολλών κακουργημάτων σε πλημμελήματα αναμένεται να οδηγήσει περίπου 4.500 κακουργηματικές διώξεις στο αρχείο.....
Χιλιάδες διώξεις για κλοπές, υπεξαιρέσεις, απάτες και απιστία κατά του Δημοσίου θα εξαφανιστούν.....
Χιλιάδες διώξεις για κλοπές, υπεξαιρέσεις, απάτες και απιστία κατά του Δημοσίου θα εξαφανιστούν.....
• Κανένας κλέφτης ή απατεώνας δεν θα διώκεται πια αν ο
παθών δεν υποβάλει έγκληση. Ο αστυνομικός π.χ. που θα βλέπει κάποιους να
κλέβουν ένα κατάστημα ή ένα αυτοκίνητο ή ένα σπίτι που απουσιάζουν οι
ιδιοκτήτες του δεν θα μπορεί να παρέμβει και να τους συλλάβει αφού θα
λείπει η έγκληση του παθόντος.
Αν επίσης ένας δήμαρχος κλέβει τον δήμο του, αυτός πρέπει να υποβάλει καταγγελία κατά του εαυτού του για να διωχθεί! Γιατί ο νέος Κώδικας προβλέπει ότι το αδίκημα της απιστίας κατά του Δημοσίου διώκεται μόνο κατ’ έγκληση.• Για ανθρωποκτονίες από αμέλεια με πολλά θύματα η ανώτερη ποινή φυλάκισης των δέκα ετών μειώνεται σε μόλις πέντε. Οταν κάποιοι κατασκευάζουν βόμβες μολότοφ για να διαπράξουν εμπρησμούς ή ακόμα και δολοφονίες (κατάστημα Μαρφίν), αυτοί θα διώκονται για πλημμέλημα και πιθανότατα θα καταδικάζονται σε παροχή κοινωφελούς εργασίας, δηλαδή σε τίποτα, αφού το κράτος δεν διαθέτει σχετικές δομές. Οσοι έχουν καταδικαστεί για κατασκευή τέτοιων βομβών θα αφεθούν ελεύθεροι.
Το σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα και του νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που δόθηκε στη δημόσια διαβούλευση, παρ’ όλες τις θετικές ρυθμίσεις που προτείνει, ενέχει και τον κίνδυνο να ενισχύσει την αίσθηση ατιμωρησίας και αδικίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην κοινωνία και στην πολιτική σκηνή. Προτείνει, μεταξύ άλλων, εγκλήματα όπως η κλοπή, η απάτη, η υπεξαίρεση και η απιστία να διώκονται μόνο κατόπιν μήνυσης του θύματος, όχι αυτεπαγγέλτως. Η πολιτεία, δηλαδή, απομακρύνεται από το έγκλημα, απεμπολώντας την ευθύνη της να υπερασπίζεται τα θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματά του πολίτη. Τώρα θα τον αναγκάζει να επωμισθεί ο ίδιος την ευθύνη της δίωξης του παραβάτη. Δεν θέλει πολλή σκέψη για να καταλάβουμε ότι πολλά θύματα είτε θα επιλέξουν να μην προβούν σε μηνύσεις επειδή φοβούνται ότι είναι μάταιος κόπος είτε θα φοβηθούν τα αντίποινα, μιας και η τύχη του παραβάτη θα εξαρτάται από τη δική τους μήνυση και μόνο. Πόσοι πολίτες θα εμπιστευθούν την πολιτεία όταν ο κλέφτης, ο απατεώνας ή όποιος άλλος τους απειλήσει;
Αναγκάζοντας τον πολίτη να επωμισθεί και αυτό το βάρος – μαζί με ρυθμίσεις που οδηγούν στην ατιμωρησία για πολλά αδικήματα – η πολιτεία όχι μόνο δεν υπερασπίζεται την κοινωνική γαλήνη, αλλά, αντιθέτως, την υπονομεύει. Αφήνει τον πολίτη έκθετο, ενθαρρύνοντας έτσι και την εγκληματικότητα και την αίσθηση ότι δεν υπάρχει Δικαιοσύνη. Η οργή και η επακόλουθη στροφή προς την αυτοδικία ενισχύουν τις πολιτικές δυνάμεις που βασίζουν την επιρροή τους στη θέληση για αυτοδικία. Ο σοφός Σόλων σημείωσε ότι δικαιοσύνη υπάρχει μόνο όταν ουδείς αδιαφορεί για την αδικία. Εμείς, ως πιο σοφοί, σκοπεύουμε να αποσύρουμε την πολιτεία από το πλευρό του πολίτη, να τον αφήσουμε μόνο εναντίον του εγκλήματος. Προς τίνος το όφελος;
Αν επίσης ένας δήμαρχος κλέβει τον δήμο του, αυτός πρέπει να υποβάλει καταγγελία κατά του εαυτού του για να διωχθεί! Γιατί ο νέος Κώδικας προβλέπει ότι το αδίκημα της απιστίας κατά του Δημοσίου διώκεται μόνο κατ’ έγκληση.• Για ανθρωποκτονίες από αμέλεια με πολλά θύματα η ανώτερη ποινή φυλάκισης των δέκα ετών μειώνεται σε μόλις πέντε. Οταν κάποιοι κατασκευάζουν βόμβες μολότοφ για να διαπράξουν εμπρησμούς ή ακόμα και δολοφονίες (κατάστημα Μαρφίν), αυτοί θα διώκονται για πλημμέλημα και πιθανότατα θα καταδικάζονται σε παροχή κοινωφελούς εργασίας, δηλαδή σε τίποτα, αφού το κράτος δεν διαθέτει σχετικές δομές. Οσοι έχουν καταδικαστεί για κατασκευή τέτοιων βομβών θα αφεθούν ελεύθεροι.
Το σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα και του νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που δόθηκε στη δημόσια διαβούλευση, παρ’ όλες τις θετικές ρυθμίσεις που προτείνει, ενέχει και τον κίνδυνο να ενισχύσει την αίσθηση ατιμωρησίας και αδικίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στην κοινωνία και στην πολιτική σκηνή. Προτείνει, μεταξύ άλλων, εγκλήματα όπως η κλοπή, η απάτη, η υπεξαίρεση και η απιστία να διώκονται μόνο κατόπιν μήνυσης του θύματος, όχι αυτεπαγγέλτως. Η πολιτεία, δηλαδή, απομακρύνεται από το έγκλημα, απεμπολώντας την ευθύνη της να υπερασπίζεται τα θεμελιώδη συνταγματικά δικαιώματά του πολίτη. Τώρα θα τον αναγκάζει να επωμισθεί ο ίδιος την ευθύνη της δίωξης του παραβάτη. Δεν θέλει πολλή σκέψη για να καταλάβουμε ότι πολλά θύματα είτε θα επιλέξουν να μην προβούν σε μηνύσεις επειδή φοβούνται ότι είναι μάταιος κόπος είτε θα φοβηθούν τα αντίποινα, μιας και η τύχη του παραβάτη θα εξαρτάται από τη δική τους μήνυση και μόνο. Πόσοι πολίτες θα εμπιστευθούν την πολιτεία όταν ο κλέφτης, ο απατεώνας ή όποιος άλλος τους απειλήσει;
Αναγκάζοντας τον πολίτη να επωμισθεί και αυτό το βάρος – μαζί με ρυθμίσεις που οδηγούν στην ατιμωρησία για πολλά αδικήματα – η πολιτεία όχι μόνο δεν υπερασπίζεται την κοινωνική γαλήνη, αλλά, αντιθέτως, την υπονομεύει. Αφήνει τον πολίτη έκθετο, ενθαρρύνοντας έτσι και την εγκληματικότητα και την αίσθηση ότι δεν υπάρχει Δικαιοσύνη. Η οργή και η επακόλουθη στροφή προς την αυτοδικία ενισχύουν τις πολιτικές δυνάμεις που βασίζουν την επιρροή τους στη θέληση για αυτοδικία. Ο σοφός Σόλων σημείωσε ότι δικαιοσύνη υπάρχει μόνο όταν ουδείς αδιαφορεί για την αδικία. Εμείς, ως πιο σοφοί, σκοπεύουμε να αποσύρουμε την πολιτεία από το πλευρό του πολίτη, να τον αφήσουμε μόνο εναντίον του εγκλήματος. Προς τίνος το όφελος;
Πηγή:
