Όμοιος ομοίω αεί πελάζει (και από κοινού βελάζει). Ευρέθη κατ’ αρχάς στας Αθήνας ο ανήκων κι αυτός στη σέχτα, φάρα και ορδή των «Νέων Φιλοσόφων», κ. Ανρί Λεβί.
Όστις εκτός από φιλοσοφέρ (ο φιλόσοφος επ’
ωφελεία) τυγχάνει και ακτιβιστής, άμα τε και επιχειρηματίας (ιδιαιτέρως
δε, χρηματιστηριάκιας).
Κυρίως όμως τυγχάνει προπαγανδιστής, καθότι έχει υποστηρίξει βομβαρδισμούς (Γιουγκοσλαβία), εξαγωγές δημοκρατίας (Ιράκ, Λιβύη και αλλού). Τέλος, τυγχάνει και ολίγον καραγκιόζης, διότι φιλοσοφεί ενώπιον του κοινού με σκηνικά εφέ, ευρήματα ολέ και θεατράλε κάργα.
Βεβαίως, παίζει και τα γράμματα στα δάκτυλα σαν ταχυδακτυλουργός – για παράδειγμα, όπως έγραψε χθες στην «Εφ. Συν.» η κυρία Πέπη Ρηγοπούλου, ο Ανρί Λεβί έχει γράψει ότι η «Αντιγόνη» (του Σοφοκλή) φανερώνει τις συνθήκες που επικρατούσαν στη Θήβα του 5ου π.Χ. αιώνος (ασχέτως αν η «Αντιγόνη» αφορά στην εποχή πριν από τον Τρωικό Πόλεμο). Λεπτομέρειες. Όπως άλλωστε έγραψε ο Βιντάλ Νακέ στο περιοδικό «Νουβέλ Ομπσερβατέρ», το έργο του Ανρί Λεβί «Η διαθήκη του θεού» βρίθει χονδροειδών λαθών, ψευδών παραπομπών και παραληρηματικών απόψεων.
Αυτός ο τύπος λοιπόν (ένας από τους «νέους φιλοσόφους» – αυτήν την κατά Καστοριάδη «βιομηχανία του κενού») χαρακτήρισε τον Τσίπρα «Οδυσσέα» και «Περικλή». Το πράγμα έχει πλάκα. Διότι μ’ αυτά και μ’ αυτά ο φιλοσοφέρ άφησε ξερούς και χάχακες πολλούς απ’ το κοινό του οι οποίοι σιχαίνονται τον Τσίπρα. «Αριστεροί» κι αυτοί, απ’ την πλευρά των εκσυγχρονιστών και της ελιτοσνομπαρίας, «αριστερός» κι ο Τσίπρας από την πλευρά του λαϊκισμού και της πτωχοπροδρομίασης, «αριστερός» και ο Ανρί Λεβί από πλευράς κομαντατούρ και ρηχοψευτίασης, έγινε το μπουλούκι, τουρλομπούκι.
Και εξηγούμαι: τώρα που ο Τσίπρας βάζει πλώρη για τη σοσιαλδημοκρατία οι εντεταλμένοι σπίνοι της προπαγάνδας του ανοίγουν τον δρόμο, αφήνοντας πίσω τους να θρηνούν σαν απατημένες Νηρηίδες όλους εκείνους που έπιναν νερό στο όνομα των ρημάτων του κάθε Ανρί Λεβί. Κελ καταστρόφ! Απ’ τον Ντεριντά στον Πετσίτη!
Ακούστε, θλιμμένες μου Νηρηίδες (ας ακούσουμε όμως και εμείς οι καγχάζοντες): Ο Τσίπρας είναι πιο λαϊκιστής απ’ τους λαϊκιστές, πιο σοσιαλδημοκράτης απ’ τους σοσιαλδημοκράτες, πιο νεοφιλελεύθερος απ’ τους νεοφιλελεύθερους, πιο δεξιός απ’ τους δεξιούς, πιο αριστεριστής απ’ τους αριστεριστές, πιο Νατοϊκός απ’ τους Νατοϊκούς, πιο εθνομηδενιστής απ’ τους εθνομηδενιστές, ο Τσίπρας είναι τα όλα του τίποτα.
Η άνοδος του Αρτούρο Ουί οφείλεται σε όλους αυτούς τους ρόλους που μπόρεσε να παίξει. Με τον λαό μουδιασμένο να παρακολουθεί τις αλλεπάλληλες παραστάσεις. Ενός Κolotumpa. Τώρα οι ρόλοι τελειώνουν – τους κατανάλωσε όλους.
Ένα μόνον να προσέξουμε: μην αφήσουμε τον κ. Ανρί Λεβί να γράψει το επίγραμμα. Έχει και η ξεφτίλα τα όριά της…
twitter: @st_stavropoulos
email: stathispontiki@gmail.com
Κυρίως όμως τυγχάνει προπαγανδιστής, καθότι έχει υποστηρίξει βομβαρδισμούς (Γιουγκοσλαβία), εξαγωγές δημοκρατίας (Ιράκ, Λιβύη και αλλού). Τέλος, τυγχάνει και ολίγον καραγκιόζης, διότι φιλοσοφεί ενώπιον του κοινού με σκηνικά εφέ, ευρήματα ολέ και θεατράλε κάργα.
Βεβαίως, παίζει και τα γράμματα στα δάκτυλα σαν ταχυδακτυλουργός – για παράδειγμα, όπως έγραψε χθες στην «Εφ. Συν.» η κυρία Πέπη Ρηγοπούλου, ο Ανρί Λεβί έχει γράψει ότι η «Αντιγόνη» (του Σοφοκλή) φανερώνει τις συνθήκες που επικρατούσαν στη Θήβα του 5ου π.Χ. αιώνος (ασχέτως αν η «Αντιγόνη» αφορά στην εποχή πριν από τον Τρωικό Πόλεμο). Λεπτομέρειες. Όπως άλλωστε έγραψε ο Βιντάλ Νακέ στο περιοδικό «Νουβέλ Ομπσερβατέρ», το έργο του Ανρί Λεβί «Η διαθήκη του θεού» βρίθει χονδροειδών λαθών, ψευδών παραπομπών και παραληρηματικών απόψεων.
Αυτός ο τύπος λοιπόν (ένας από τους «νέους φιλοσόφους» – αυτήν την κατά Καστοριάδη «βιομηχανία του κενού») χαρακτήρισε τον Τσίπρα «Οδυσσέα» και «Περικλή». Το πράγμα έχει πλάκα. Διότι μ’ αυτά και μ’ αυτά ο φιλοσοφέρ άφησε ξερούς και χάχακες πολλούς απ’ το κοινό του οι οποίοι σιχαίνονται τον Τσίπρα. «Αριστεροί» κι αυτοί, απ’ την πλευρά των εκσυγχρονιστών και της ελιτοσνομπαρίας, «αριστερός» κι ο Τσίπρας από την πλευρά του λαϊκισμού και της πτωχοπροδρομίασης, «αριστερός» και ο Ανρί Λεβί από πλευράς κομαντατούρ και ρηχοψευτίασης, έγινε το μπουλούκι, τουρλομπούκι.
Και εξηγούμαι: τώρα που ο Τσίπρας βάζει πλώρη για τη σοσιαλδημοκρατία οι εντεταλμένοι σπίνοι της προπαγάνδας του ανοίγουν τον δρόμο, αφήνοντας πίσω τους να θρηνούν σαν απατημένες Νηρηίδες όλους εκείνους που έπιναν νερό στο όνομα των ρημάτων του κάθε Ανρί Λεβί. Κελ καταστρόφ! Απ’ τον Ντεριντά στον Πετσίτη!
Ακούστε, θλιμμένες μου Νηρηίδες (ας ακούσουμε όμως και εμείς οι καγχάζοντες): Ο Τσίπρας είναι πιο λαϊκιστής απ’ τους λαϊκιστές, πιο σοσιαλδημοκράτης απ’ τους σοσιαλδημοκράτες, πιο νεοφιλελεύθερος απ’ τους νεοφιλελεύθερους, πιο δεξιός απ’ τους δεξιούς, πιο αριστεριστής απ’ τους αριστεριστές, πιο Νατοϊκός απ’ τους Νατοϊκούς, πιο εθνομηδενιστής απ’ τους εθνομηδενιστές, ο Τσίπρας είναι τα όλα του τίποτα.
Η άνοδος του Αρτούρο Ουί οφείλεται σε όλους αυτούς τους ρόλους που μπόρεσε να παίξει. Με τον λαό μουδιασμένο να παρακολουθεί τις αλλεπάλληλες παραστάσεις. Ενός Κolotumpa. Τώρα οι ρόλοι τελειώνουν – τους κατανάλωσε όλους.
Ένα μόνον να προσέξουμε: μην αφήσουμε τον κ. Ανρί Λεβί να γράψει το επίγραμμα. Έχει και η ξεφτίλα τα όριά της…
email: stathispontiki@gmail.com
