Σχολιάζει ο Κλεισθένης.Βομβαρδιζόμαστε από αντικρουόμενες ειδήσεις σχετικά με την κατάσταση στην Βενεζουέλα.
Δύσκολα θα καταλάβουμε που είναι η αλήθεια και που το ψέμα. Με τόση προπαγάνδα ένθεν κακείθεν μας διακατέχει σύγχυση.
Τα πιθανά σενάρια είναι βασικά δύο.
Πρώτο: Ο Μαδούρο είναι ένας στυγνός δικτάτορας που οδήγησε τον λαό σε φτώχεια και εξαθλίωση.
Δεύτερο: Η Βενεζουέλα δέχεται επίθεση από τους "υπερδημοκράτες" δυτικούς. Σκοπός τους φυσικά ο ορυκτός πλούτος της Βενεζουέλας.
Εμείς καλούμαστε να πάρουμε θέση. Χωρίς έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση κανείς δεν μπορεί να ταχθεί υπέρ του πρώτου ή του δεύτερου σεναρίου. Ίσως να συμβαίνουν και τα δύο.
Εκεί όμως που μπορούμε να πάρουμε θέση είναι η καταδίκη των εξωτερικών παρεμβάσεων στην Βενεζουέλα.
Όταν ένα καθεστώς είναι καταπιεστικό για έναν λαό, ο ίδιος ο λαός θα το γκρεμίσει. Οι έξωθεν παρεμβάσεις γίνονται σχεδόν πάντα εκ του πονηρού.
Η "επιβολή" δημοκρατίας δυτικού τύπου σε έναν λαό είναι διεθνές ατόπημα. Όπου επιχειρήθηκε είχε καταστροφικές συνέπειες. Συρία, Ιράκ, Λιβύη και αλλού.
Είναι επίσης γνωστό ότι υπάρχουν κράτη με χειρότερο καθεστώς από το δικτατορικό. Σαουδική Αραβία.
Γιατί εκεί δεν παρεμβαίνουν οι "υπερδημοκράτες" δυτικοί;
Ο Μαδούρο είναι εκλεγμένος πρόεδρος μετά από εκλογές. Αν οι εκλογές ήταν νόθες αυτό θα το αποφασίσουν οι πολίτες της Βενεζουέλας και όχι οι δυτικοί. Ο αυτοκηρυγμένος σε πρόεδρο της Βενεζουέλας, πρόεδρος του κοινοβουλίου, γνωστός για τις πολιτικές του απόψεις και την εν γένει πολιτική δράση του, μπορεί κάλλιστα να εκλεγεί σε επερχόμενες εκλογές. Η απαίτηση των δυτικών να γίνουν άμεσα εκλογές για να εκλεγεί ο εκλεκτός τους είναι παρέμβαση σε ένα ανεξάρτητο κράτος.
Όλα τα υπόλοιπα που λέγονται είναι φτηνή προπαγάνδα.
