Εδώ και μερικές εβδομάδες, παρακολουθούμε στη Γαλλία μία
κινητοποίηση δίχως προηγούμενο στη σύγχρονη ιστορία της χώρας. Χιλιάδες
άνθρωποι σε πολλές περιοχές της επικράτειας, εκφράζουν την αγανάκτησή
τους ενάντια στα εγκατεστημένα μέτρα της κυβέρνησης του Εμμανουέλ
Μακρόν.Στην αυγή ενός νέου καλέσματος των «κίτρινων γιλέκων» για διαδηλώσεις, η ένταση βρίσκεται εκ νέου στο ανώτατο όριο κι είναι αδύνατη σήμερα οποιαδήποτε πρόβλεψη για το ποια θα είναι η έκβαση αυτής της κατάστασης.
Μακρόν: στου κουφού την πόρτα
Ο αρχηγός του κράτους, ανακοίνωνε στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας ότι θα απευθυνόταν στο λαό της Γαλλίας τη Τρίτη 27 Νοεμβρίου με την ευκαιρία μιας προγραμματισμένης παρέμβασης μακράς διαρκείας με σκοπό να παρουσιάσει το Πολυετές Πλάνο Ενέργειας (ΠΠΕ). Τελικά, ήταν μόνο στο δεύτερο μέρος της ομιλίας του που επισήμανε κι ανακοίνωσε πως θα παραμείνει σ’αυτή τη κατεύθυνση. Η δήλωση αυτή, ελήφθη από τα «κίτρινα γιλέκα» σαν μια κίνηση περιφρόνησης και αλαζονείας. Ένας από τους εκπροσώπους του κινήματος που μίλησε στη συνέχεια της παρέμβασης του προέδρου της Γαλλίας είπε: Στου κουφού την πόρτα. Ο Μακρόν αποδεικνύει ότι διακατέχεται από μεγάλη έλλειψη κατανόησης πρας το γαλλικό έθνος.
Από το βράδυ της περασμένης Τρίτης, χωρίς έκπληξη, τα «κίτρινα γιλέκα» έστειλαν κάλεσμα για δύο νέες κινητοποιήσεις στο Παρίσι, την πρώτη το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου (σ.τ.σ. που έγινε προχτές) και τη δεύτερη για το ερχόμενο Σάββατο 8 Δεκεμβρίου.
Μολονότι στα μέσα της περασμένης εβδομάδας παρατηρήθηκε μια επιβράδυνση των διαδηλώσεων, η δημοτικότητα της δράσης των «κίτρινων γιλέκων» βρίσκεται στα υψηλότερα ποσοστά. Σύμφωνα με μία δημοσκόπηση, το 75% περίπου των Γάλλων ερωτηθέντων, υποστηρίζει το κίνημα.
Από τις πρώτες μέρες του κινήματος, οι ενδιάμεσοι φορείς, τα πολιτικά κόμματα, οι δημοσιογράφοι, αναρωτιούνται προς ποια κατεύθυνση να πάνε. Οποιαδήποτε προσπάθεια επανάκτησης απορρίπτεται κατευθείαν από τα «κίτρινα γιλέκα». Εκφράζουν μια μεγάλη δυσπιστία απέναντι στην ελίτ και θέλουν εκ βαθέων αλλαγές στο κατεστημένο σύστημα. Οι διεκδικήσεις τους εξάλλου είναι ποικίλες και διάφορες. Πηγαίνουν πέραν από μια απλή κατάργηση του φόρου πάνω στα καύσιμα. Διεκδικούν μεταξύ άλλων: Κατάργηση της Γερουσίας, σημαντική μείωση στους μισθούς των μελών της κυβέρνησης, έκδοση των νόμων από τους ίδιους τους πολίτες, αυξήσεις στις συντάξεις κλπ.
Πρός το παρόν η κυβέρνηση, αντιμετωπίζει με δυσκολία την υφιστάμενη κατάσταση καθώς δεν είχε την επιθυμία να δώσει απαντήσεις στα συγκεκριμένα αιτήματα που διατυπώθηκαν όταν το κίνημα βρισκόταν ακόμα στις αρχές του. Η κατάσταση είναι τόσο σοβαρή και ο διάλογος ανάμεσα στις δύο πλευρές φαίνεται να οδηγεί σε αδιέξοδο μέρα με τη μέρα.
Δημοσιογράφοι, πολιτικοί και ειδικοί, αλληλοσυγκρούονται στα τηλεοπτικά πλατό ασταμάτητα απ’την αρχή αυτής της «κρίσης» για τους πιθανούς τρόπους εξόδου απ’αυτή. Μία μεγάλη κακοφωνία και μια βαθειά δυσφορία γενικότερα κυριαρχούν στα ΜΜΕ κι αυτό δείχνει να είναι φυσιολογικό καθώς, όπως έλεγε ο Αϊνστάιν: Ένα πρόβλημα δεν μπορεί να λυθεί αν σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο που σκεφτόμασταν στην αρχή του προβλήματος. Άρα, είναι ίσως η στιγμή να ακούσουν τα «κίτρινα γιλέκα» και να φανταστούν λύσεις δημιουργικές που θα λαμβάνουν υπόψη άλλους τρόπους σκέψης.
————————–
Μετάφραση από τα γαλλικά για την ελληνική Pressenza: Ανδρέας Παπαγγελόπουλος.
