Η Ελλάδα θα μπορούσε, εύκολα όμως, να διεκδικήσει τον τίτλο του σύγχρονου Γαλατικού "χωριού" της Ευρώπης, καθώς ενώ όλα γύρω της αλλάζουν αυτή αρέσκεται να συζητά μονάχα για όσα συμβαίνουν στην "πλατεία" του "χωριο.
Δείτε λίγο τι γίνεται "δίπλα" μας. Δείτε, τι προσπαθεί να κάνει ο Γάλλος πρόεδρος, ο οποίος βρίσκεται σε ευθεία αντιπαράθεση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ. Δείτε τι συμβαίνει στην Κύπρο και στην ευρύτερη περιοχή. Δείτε τι συμβαίνει στη Γερμανία, όπου σε μικρό διάστημα η πανίσχυρη Μέρκελ μετατράπηκε σε "κομπάρσο" των εξελίξεων. Δείτε τι συμβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο (βλέπε Brexit). Δείτε επίσης τι συμβαίνει στο μεταναστευτικό το οποίο όχι μονάχα δεν έχει λυθεί, αλλά αποτελεί ένα πρόβλημα που συνεχώς μεγεθύνεται για την Ελλάδα και κανείς ουσιαστικά δεν κάνει τίποτα! Δείτε επίσης τι συμβαίνει στο ΧΑ, αλλά ξέχασα ποιος ασχολείται με το ΧΑ; Δείτε τι συμβαίνει με τους ανθρώπους που μεταναστεύουν στο εξωτερικό για να ένα καλύτερο αύριο!
Την ώρα λοιπόν που όλη η Ευρώπη ασχολείται με το Brexit εμείς στην Ελλάδα, στο Γαλατικό "χωριό" της Ευρώπης, ασχολούμαστε με τον Τατσόπουλο και τον Πανούτσο αναλύοντας το προφίλ τους, το βιογραφικό τους, τι είπαν πότε, τι εννοούν, πόσο χρονών είναι, αν είναι δεξιοί και πόσο. Και άλλα τέτοια "χαριτωμένα".
Δηλαδή, αυτό που κάνουμε ξανά, είναι να ασχολούμαστε με τον μικρόκοσμο μας αδιαφορώντας προκλητικά για όσα συμβαίνον δίπλα μας και αυτό είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα που η Ελλάδα κάποια στιγμή θα το "πληρώσει" πολύ ακριβά (αν δεν το έχει πληρώσει ακόμη).
Πρέπει κάποια στιγμή να ανοίξουμε τα μάτια και να δούμε τι συμβαίνει δίπλα μας. Μας ενδιαφέρει. Μπορεί, πράγματι, το Ηνωμένο Βασίλειο να βρίσκεται μακριά από την Ελλάδα, αλλά αυτό που συμβαίνει εκεί αυτές τις ώρες είναι πολύ σημαντικό και κανονικά θα έπρεπε να παρακολουθούμε ποιο στενά αξιολογώντας όλα τα σενάρια.
Ας σταματήσουμε να γυρνάμε συνεχώς την πλάτη σε ότι συμβαίνει δίπλα μας. Δεν είναι σωστό και εν τέλει δεν ζούμε σε ένα παραμύθι στο οποίο πάντα θα κερδίζουν οι Γαλάτες από τους οποίους, τέλος, θα ήθελα, ταπεινά, να ζητήσω συγνώμη και ιδιαίτερα στον Αστερίξ και φυσικά στον – πολύ – φίλο μου Οβελίξ!
Γιάννης Διονάτος Πηγή:
