Σχολιάζει ο Κλεισθένης.
Στην Γαλλία γίνεται "της τρελής" με το κίνημα των κίτρινων γιλέκων. Διαδηλώσεις, συγκρούσεις με την αστυνομία. Αίτημα η κατάργηση της λιτότητας.
Φυσικά η άρχουσα τάξη βρήκε αμέσως την λύση. Είναι ακροδεξιοί-φασίστες.
Σε όλες τις χώρες, μετά την άνοδο της ακροδεξιάς, κάθε κίνημα, κάθε διαδήλωση χαρακτηρίζονται σαν ακροδεξιά-φασιστικά. Φυσικά η ίδια λογική επικρατεί και στην Ελλάδα. Διαδηλώνεις ενάντια στην συμφωνία των Πρεσπών; Είσαι υποχείριο των ακροδεξιών-φασιστών. Έλεος.
Στα καθ' ημάς. Η δικαιοσύνη ξηλώνει το πουλόβερ των μνημονιακών νόμων του συνταξιοδοτικού.
Ξηλώνει το πουλόβερ των αντεργατικών περικοπών σε δώρα και μισθούς.
Άργησε αλλά το κάνει.
Η πάγια κριτική στις αποφάσεις της δικαιοσύνης γίνεται με γνώμονα το αν έρχονται σε αντίθεση με την κυβερνητική οικονομική πολιτική. Εν προκειμένω, κυβερνητική οικονομική πολιτική είναι η επιβολή των μνημονίων με νόμους που έρχονται στην Αγγλική από τους θεσμούς, τρόικα, δανειστές τοκογλύφους.
Εμείς οι αδαείς αντιμετωπίζουμε μερικές δικαστικές αποφάσεις με το θυμικό. Επειδή δεν γνωρίζουμε ούτε λεπτομέρειες της δικογραφίας ούτε έχουμε νομικές γνώσεις. Η κριτική των απλών ανθρώπων στέκει στις περιπτώσεις όπου δύο αποφάσεις για περίπου το ίδιο αδίκημα έχουμε ,μία καταδικαστική και μία αθωωτική. Όταν ο δικαζόμενος δεν έχει ισχύ ή πολιτική κάλυψη καταδικάζεται και μάλιστα σε βαρύτατες ποινές, ίδε περίπτωση καθαρίστριας.
Όταν όμως ο δικαζόμενος είναι πολιτικός, οικονομικός παράγων ή "διάσημος" τότε η αθώωσή του είναι το σύνηθες. Πολλά τα παραδείγματα.
Η δράση φέρνει αντίδραση. Όταν το κράτος κλέβει τους πολίτες, οι πολίτες κλέβουν το κράτος.
Όταν το κράτος καταπιέζει τους πολίτες οι πολίτες γίνονται αντικρατιστές.
Όταν το κράτος χρησιμοποιεί βία ενάντια στους πολίτες, οι πολίτες απαντούν με βία.
Σήμερα το δόγμα των εξουσιαστών είναι: "Δεν υπάρχει άλλος δρόμος".
Κάθε σκεπτόμενος πολίτης γνωρίζει ότι υπάρχουν και άλλοι δρόμοι. Οι μνημονιακές καταστροφικές πολιτικές επιβάλλονται από το ευρωιερατείο ανεξάρτητα του αν χρωστάμε ή όχι. Είναι η κεντρική πολιτική των Βρυξελλών. Επειδή αυτή η πολιτική δεν πρόκειται τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον να αλλάξει, ίσως πρέπει να σκεφτούμε λύσεις εκτός ευρώ και Ε.Ε. Το χρέος είναι γνωστό ότι δεν το δημιούργησαν οι απλοί πολίτες αλλά η εξουσιαστική ελίτ συνεπικουρούμενη από τους κατά καιρούς πολιτικάντηδες κυβερνήτες.
Το χρέος ή θα το διαγράψουμε μονομερώς ή θα μας αφανίσει.
Και ένα τελευταίο σχόλιο για τους μετανάστες.
Στην Αυστρία γίνεται συζήτηση για το πως οι μετανάστες θα λύσουν το δημογραφικό πρόβλημα που έχουν οι Αυστριακοί.
Με δεδομένο ότι κι εμείς έχουμε οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα, μπορεί η εισροή ξένων μεταναστών να μας το λύσει;
Η θέση μου δεν είναι ξενοφοβική. Το πρόβλημα υπογεννητικότητας στην Ελλάδα είναι απότοκο της φτωχοποίησης των πολιτών που όμως ζουν σε δυτικό περιβάλλον. Πριν λίγες δεκαετίες οι Έλληνες ήσαν φτωχοί αλλά έκαναν πολλά παιδιά. Τότε δεν μας είχε κυριεύσει ο δυτικός τρόπος ζωής και τα δυτικά πρότυπα. Τότε οι γυναίκες δεν εργάζονταν. Σήμερα με την δυτικοποίηση της χώρας προέχει η καριέρα και το σύνηθες είναι η απόκτηση μέχρι δύο παιδιών. Υπάρχουν και γονείς που αποκτούν μόνο ένα παιδί. Στην περίπτωση της απόκτησης δύο παιδιών ο πληθυσμός δεν αυξάνεται. Στην περίπτωση του ενός ή κανενός παιδιού ο πληθυσμός μειώνεται.
Η λύση του δημογραφικού περνάει μέσα από αλλαγές πολιτικής. Αν ευνοηθεί η πολυτεκνία με ισχυρά κίνητρα, οικονομικά και άλλα, τότε σε λίγα χρόνια θα λυθεί και το δημογραφικό. Είναι βαθύτατα πολιτικό το πρόβλημα. Κάθε προσπάθεια λύσης του δημογραφικού με την αποδοχή μεγάλου αριθμού μεταναστών θα αποτύχει. Θα αντιδρούν φυσικά οι "υπερπατριώτες" αλλά και οι απλοί πολίτες που δεν θέλουν τον κοινωνικό ιστό "χυλό". Οι περισσότεροι μετανάστες που έρχονται στην Ελλάδα, έχουν διαφορετική κουλτούρα, άλλο θρήσκευμα και άλλο τρόπο ζωής. Ειδικότερα οι μουσουλμάνοι αρνούνται να ενταχθούν στον Ελληνικό δυτικό τρόπο ζωής με αποτέλεσμα τις έντονες αντιδράσεις των απλών πολιτών σε όσα περίεργα και καταδικαστέα κάνουν.
Αν για παράδειγμα είχαμε εισροή μεταναστών από δυτικές χώρες κανείς ίσως δεν θα αντιτασσόταν.
Οι έννοιες έθνος και χριστιανισμός είναι καλώς ή κακώς μέσα στην ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η πλειονότητα των μεταναστών στην Ελλάδα δεν θέλει να παραμείνει αλλά να οδεύσει προς τις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες.
Φυσικά σαν φιλόξενος λαός οφείλουμε να συμπαρασταθούμε στους κατατρεγμένους αλλά πόσους μπορούμε να βοηθήσουμε; Πάντως όχι όλους...
Στην Γαλλία γίνεται "της τρελής" με το κίνημα των κίτρινων γιλέκων. Διαδηλώσεις, συγκρούσεις με την αστυνομία. Αίτημα η κατάργηση της λιτότητας.
Φυσικά η άρχουσα τάξη βρήκε αμέσως την λύση. Είναι ακροδεξιοί-φασίστες.
Σε όλες τις χώρες, μετά την άνοδο της ακροδεξιάς, κάθε κίνημα, κάθε διαδήλωση χαρακτηρίζονται σαν ακροδεξιά-φασιστικά. Φυσικά η ίδια λογική επικρατεί και στην Ελλάδα. Διαδηλώνεις ενάντια στην συμφωνία των Πρεσπών; Είσαι υποχείριο των ακροδεξιών-φασιστών. Έλεος.
Στα καθ' ημάς. Η δικαιοσύνη ξηλώνει το πουλόβερ των μνημονιακών νόμων του συνταξιοδοτικού.
Ξηλώνει το πουλόβερ των αντεργατικών περικοπών σε δώρα και μισθούς.
Άργησε αλλά το κάνει.
Η πάγια κριτική στις αποφάσεις της δικαιοσύνης γίνεται με γνώμονα το αν έρχονται σε αντίθεση με την κυβερνητική οικονομική πολιτική. Εν προκειμένω, κυβερνητική οικονομική πολιτική είναι η επιβολή των μνημονίων με νόμους που έρχονται στην Αγγλική από τους θεσμούς, τρόικα, δανειστές τοκογλύφους.
Εμείς οι αδαείς αντιμετωπίζουμε μερικές δικαστικές αποφάσεις με το θυμικό. Επειδή δεν γνωρίζουμε ούτε λεπτομέρειες της δικογραφίας ούτε έχουμε νομικές γνώσεις. Η κριτική των απλών ανθρώπων στέκει στις περιπτώσεις όπου δύο αποφάσεις για περίπου το ίδιο αδίκημα έχουμε ,μία καταδικαστική και μία αθωωτική. Όταν ο δικαζόμενος δεν έχει ισχύ ή πολιτική κάλυψη καταδικάζεται και μάλιστα σε βαρύτατες ποινές, ίδε περίπτωση καθαρίστριας.
Όταν όμως ο δικαζόμενος είναι πολιτικός, οικονομικός παράγων ή "διάσημος" τότε η αθώωσή του είναι το σύνηθες. Πολλά τα παραδείγματα.
Η δράση φέρνει αντίδραση. Όταν το κράτος κλέβει τους πολίτες, οι πολίτες κλέβουν το κράτος.
Όταν το κράτος καταπιέζει τους πολίτες οι πολίτες γίνονται αντικρατιστές.
Όταν το κράτος χρησιμοποιεί βία ενάντια στους πολίτες, οι πολίτες απαντούν με βία.
Σήμερα το δόγμα των εξουσιαστών είναι: "Δεν υπάρχει άλλος δρόμος".
Κάθε σκεπτόμενος πολίτης γνωρίζει ότι υπάρχουν και άλλοι δρόμοι. Οι μνημονιακές καταστροφικές πολιτικές επιβάλλονται από το ευρωιερατείο ανεξάρτητα του αν χρωστάμε ή όχι. Είναι η κεντρική πολιτική των Βρυξελλών. Επειδή αυτή η πολιτική δεν πρόκειται τουλάχιστον στο εγγύς μέλλον να αλλάξει, ίσως πρέπει να σκεφτούμε λύσεις εκτός ευρώ και Ε.Ε. Το χρέος είναι γνωστό ότι δεν το δημιούργησαν οι απλοί πολίτες αλλά η εξουσιαστική ελίτ συνεπικουρούμενη από τους κατά καιρούς πολιτικάντηδες κυβερνήτες.
Το χρέος ή θα το διαγράψουμε μονομερώς ή θα μας αφανίσει.
Και ένα τελευταίο σχόλιο για τους μετανάστες.
Στην Αυστρία γίνεται συζήτηση για το πως οι μετανάστες θα λύσουν το δημογραφικό πρόβλημα που έχουν οι Αυστριακοί.
Με δεδομένο ότι κι εμείς έχουμε οξύτατο δημογραφικό πρόβλημα, μπορεί η εισροή ξένων μεταναστών να μας το λύσει;
Η θέση μου δεν είναι ξενοφοβική. Το πρόβλημα υπογεννητικότητας στην Ελλάδα είναι απότοκο της φτωχοποίησης των πολιτών που όμως ζουν σε δυτικό περιβάλλον. Πριν λίγες δεκαετίες οι Έλληνες ήσαν φτωχοί αλλά έκαναν πολλά παιδιά. Τότε δεν μας είχε κυριεύσει ο δυτικός τρόπος ζωής και τα δυτικά πρότυπα. Τότε οι γυναίκες δεν εργάζονταν. Σήμερα με την δυτικοποίηση της χώρας προέχει η καριέρα και το σύνηθες είναι η απόκτηση μέχρι δύο παιδιών. Υπάρχουν και γονείς που αποκτούν μόνο ένα παιδί. Στην περίπτωση της απόκτησης δύο παιδιών ο πληθυσμός δεν αυξάνεται. Στην περίπτωση του ενός ή κανενός παιδιού ο πληθυσμός μειώνεται.
Η λύση του δημογραφικού περνάει μέσα από αλλαγές πολιτικής. Αν ευνοηθεί η πολυτεκνία με ισχυρά κίνητρα, οικονομικά και άλλα, τότε σε λίγα χρόνια θα λυθεί και το δημογραφικό. Είναι βαθύτατα πολιτικό το πρόβλημα. Κάθε προσπάθεια λύσης του δημογραφικού με την αποδοχή μεγάλου αριθμού μεταναστών θα αποτύχει. Θα αντιδρούν φυσικά οι "υπερπατριώτες" αλλά και οι απλοί πολίτες που δεν θέλουν τον κοινωνικό ιστό "χυλό". Οι περισσότεροι μετανάστες που έρχονται στην Ελλάδα, έχουν διαφορετική κουλτούρα, άλλο θρήσκευμα και άλλο τρόπο ζωής. Ειδικότερα οι μουσουλμάνοι αρνούνται να ενταχθούν στον Ελληνικό δυτικό τρόπο ζωής με αποτέλεσμα τις έντονες αντιδράσεις των απλών πολιτών σε όσα περίεργα και καταδικαστέα κάνουν.
Αν για παράδειγμα είχαμε εισροή μεταναστών από δυτικές χώρες κανείς ίσως δεν θα αντιτασσόταν.
Οι έννοιες έθνος και χριστιανισμός είναι καλώς ή κακώς μέσα στην ιδιοσυγκρασία των Ελλήνων.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η πλειονότητα των μεταναστών στην Ελλάδα δεν θέλει να παραμείνει αλλά να οδεύσει προς τις βόρειες ευρωπαϊκές χώρες.
Φυσικά σαν φιλόξενος λαός οφείλουμε να συμπαρασταθούμε στους κατατρεγμένους αλλά πόσους μπορούμε να βοηθήσουμε; Πάντως όχι όλους...