Στην κορυφή των πολλών οικονομικών και πολιτικών προκλήσεων που θα
αντιμετωπίσει η Ευρώπη το 2017 είναι οι αποσχιστικές τάσεις. Επί του
παρόντος, υπάρχουν περίπου 100 ενεργές αυτονομιστικές ομάδες σε όλη την
Ευρώπη -αν και με διαφορετικό βαθμό λαϊκής υποστήριξης και δέσμευσης-
και η Καταλονία και η Σκωτία είναι και πάλι στο επίκεντρο. Ιστορικά
παράπονα, πολιτιστική ετερογένεια και πολιτικές εντάσεις αποτελούν την
βάση αυτών των αποσχιστικών κινημάτων.
Στα χρόνια μεταξύ της εισαγωγή του ευρώ και της έναρξης της ύφεσης,
όταν η Ευρώπη εξακολουθούσε να απολαμβάνει αξιοπρεπή οικονομική
ανάπτυξη, οι αποσχιστικές ομάδες πάλευαν για να κερδίσουν λαϊκή
υποστήριξη. Αλλά η ατελείωτη οικονομική κρίση προκάλεσε αναπόφευκτα
τεράστιες εντάσεις για την συρρίκνωση των πόρων μεταξύ των ομάδων που
διαφέρουν ως προς τον παραδοσιακό πολιτισμό και τις πολιτικές
προτιμήσεις τους, αλλά είναι δεμένες μαζί νομικά και διοικητικά.
Αυτές
οι τριβές είναι ιδιαίτερα οξείες όταν υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα πλούτου
μεταξύ των περιφερειών, όπως αυτό μεταξύ της Καταλονίας και της
υπόλοιπης Ισπανίας.
Ωστόσο, αν και η κρίση του ευρώ σίγουρα τροφοδοτεί αλυτρωτικές
φιλοδοξίες, η επιδείνωση των περιφερειακών εντάσεων είναι διαρθρωτικού
χαρακτήρα και καθοδηγείται από την παγκοσμιοποίηση και την ίδια την
διαδικασία της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Στην πρωτοχρονιάτικη ομιλία του , ο Καταλανός πρόεδρος Carles
Puigdemont υποσχέθηκε να διεξαγάγει τον Σεπτέμβριο ένα «νόμιμο και
δεσμευτικό» δημοψήφισμα για την απόσχιση της επικράτειας από την
Ισπανία. Εν τω μεταξύ, η Nicola Sturgeon , η πρώτη υπουργός της Σκωτίας,
έχει καταστήσει σαφές ότι ένα σκληρό Brexit, που περιλαμβάνει μια
ολοκληρωτική απόσυρση του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και
την ενιαία αγορά, θα προκαλέσει ένα δεύτερο δημοψήφισμα για την
ανεξαρτησία της Σκωτίας.
Παρά το γεγονός ότι μια σειρά από νομικά και
πολιτικά εμπόδια είναι πιθανόν να ματαιώσουν τα αλυτρωτικά σχέδια της
Βαρκελώνης και του Εδιμβούργου, η απόσχιση θα παραμείνει μια σημαντική
απειλή για την ευρωπαϊκή ακεραιότητα στα χρόνια που έρχονται. Και εδώ
είναι η παγίδα: Όσο περισσότερο η Ευρώπη εναρμονίζεται, τόσο περισσότερο
διασπώνται τα έθνη μέσα σε αυτήν.
Στην πραγματικότητα η πολιτική και οικονομική διαχείριση τηςΕυρώπης
απο την Γερμανία διαλύει την Ευρώπη απο τα κάτω. Ο φόβος της διάλυσης
πάντοτε ελλόχευε και για αυτό οι ιδρυτές του ευρωπαϊκού σχεδίου πίστευαν
ότι η δημιουργία μιας κοινής αγοράς, ενός κοινού νομίσματος και μιας
κοινής ταυτότητας θα αποδυνάμωνε την εθνική κυριαρχία από πάνω προς τα
κάτω. Ο Charles de Gaulle αλλά και οι Βρετανοί πρώην πρωθυπουργοί
Μάργκαρετ Θάτσερ και Ντέιβιντ Κάμερον παρεμπόδιζαν πάντα την διαδικασία
της οικονομικής ολοκλήρωσης. Αλλά δεν συνειδητοποιούσαν ότι η διαδικασία
της οικονομικής ολοκλήρωσης θα έφθανε να απειλήσει το έθνος-κράτος και
από κάτω προς τα πάνω, με την αναβίωση των περιφερειακών ταυτοτήτων με
πρωτοφανείς τρόπους.
paratiritis.gr
Βοηθήστε την "Ιδεοπηγή", γράψτε ένα σχόλιο, διαδώστε τις αναρτήσεις...
