Η Κίνα τοποθετείται ανοιχτά εναντίον των Η.Π.Α. και της Ε.Ε., προειδοποιώντας πως θα υιοθετήσει τα κατάλληλα μέτρα για να κερδίσει τον ενδεχόμενο εμπορικό πόλεμο – διαμαρτυρόμενη για την υπαναχώρηση τους, όσον αφορά το καθεστώς της οικονομίας της αγοράς.
.
Άρθρο
Σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις του υφυπουργού οικονομικών της Κίνας, ελπίζει πως δεν θα ξεσπάσει εμπορικός πόλεμος με τις Η.Π.Α., ο οποίος θα προκαλούσε μεγάλες ζημίες και στις δύο χώρες – αν και έχει ήδη δρομολογήσει εκείνα τα μέτρα, με τη βοήθεια των οποίων θα κατάφερνε να κερδίσει.
Έχοντας αναφερθεί ήδη στο θέμα (ανάλυση), τελικά δεν δόθηκε η έγκριση του καθεστώτος της «οικονομίας της αγοράς» στην Κίνα – την οποία δικαιούται ακριβώς 15 χρόνια (Νοέμβριος 2016) μετά τη συμμετοχή της στον παγκόσμιο οργανισμό εμπορίου (ΠΟΕ).
Την ίδια στιγμή ο νέος πρόεδρος των Η.Π.Α. δήλωσε ότι, θα επιβάλλει δασμούς έως και 45% στα κινεζικά προϊόντα,
ισχυριζόμενος πως η χώρα χειραγωγεί το νόμισμα της – κάτι που όμως έχει
πάψει να ισχύει μετά το 2014. Παράλληλα ξεκίνησε επαφές με την Ταιβάν
μετά από 40 χρόνια, παρά το ότι η Κίνα είναι εναντίον – θεωρώντας την ως
δική της περιφέρεια και όχι ανεξάρτητο κράτος.
Περαιτέρω, ο υπουργός εμπορίου της Κίνας
κατηγόρησε τόσο τις Η.Π.Α., όσο και την ΕΕ για την υπαναχώρηση τους,
όσον αφορά το χαρακτηρισμό της χώρας του ως «οικονομία της αγοράς» –
αναφέροντας πως θα υπερασπίσει το εν λόγω δικαίωμα, το οποίο δεν θα επέτρεπε σε άλλες χώρες να υιοθετήσουν δασμούς, στα πλαίσια της προστασίας των τιμών των προϊόντων τους (anti-dumping κανόνες), ενώπιον του ΠΟΕ.
Πόσο μάλλον όταν την Παρασκευή οι Η.Π.Α. επέβαλλαν δασμολογικές κυρώσεις στα εισαγόμενα πλυντήρια από την Κίνα
– οι πωλήσεις των οποίων το περασμένο έτος ήταν της τάξης του 1,1 δις
$. Υπενθυμίζουμε εδώ πως το εμπορικό έλλειμμα των Η.Π.Α. με την Κίνα το
2015 ήταν στα επίπεδα ρεκόρ των 365,7 δις $ – επειδή η υπερδύναμη εξάγει
μόλις 116,2 δις $ στην Κίνα, εισάγοντας 481,9 δις $ (πηγή).
Ως βασική αιτία θεωρείται το πολύ χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο της Κίνας, το οποίο επιτρέπει τις χαμηλότερες αμοιβές των εργαζομένων της,
καθώς επίσης το υποτιμημένο της νόμισμα – μέσω του οποίου επιδοτούνται
οι εξαγωγές της. Στο γράφημα που ακολουθεί φαίνεται η τεράστια διαφορά
μεταξύ των δύο χωρών, με κριτήριο το κατά κεφαλήν εισόδημα.
Επεξήγηση γραφήματος:
Εξέλιξη του κατά κεφαλήν εισοδήματος σε όρους αγοραστικής δύναμης των
Η.Π.Α. (διακεκομμένη καμπύλη, δεξιά κάθετος) και της Κίνας (γαλάζιες
στήλες, αριστερή κάθετος).
.
Περαιτέρω, η Κίνα κατηγορεί τη Δύση για δύο μέτρα και δύο σταθμά, δηλώνοντας πως οι αντιδράσεις της θα είναι πολύ σκληρές – ενώ οι 28 χώρες της ΕΕ συμφώνησαν την Τρίτη στην επιβολή δασμών στα φθηνά εισαγόμενα κινεζικά προϊόντα,
γεγονός που θα προκαλέσει τη σύγκρουση τους με τον κίτρινο γίγαντα.
Ενδιαφέρουσα είναι εν προκειμένω η στάση της Ελλάδας, στην οποία η Κίνα
διευρύνει την παρουσία της με την εξαγορά και άλλων επιχειρήσεων.
Με τους νέους κανόνες πάντως που
υιοθέτησε η ΕΕ, δεν θα καθορίζει πλέον τους δασμούς με βάση τις
εμπορικές τιμές των κινεζικών προϊόντων – οι οποίες διατηρούνται τεχνητά
χαμηλά από την Κίνα με τη βοήθεια των επιδοτήσεων.
Αντί αυτών θα
λαμβάνει υπ’ όψιν τις διεθνείς τιμές, οι οποίες επιτρέπουν τους δασμούς στα προϊόντα χάλυβα, ακόμη και όταν στην Κίνα εγκριθεί το καθεστώς της οικονομίας της αγοράς
– κάτι που ασφαλώς συμφέρει κυρίως τη Γερμανία, η οποία ως συνήθως
κινεί τα νήματα από το παρασκήνιο, λαμβάνοντας επίσημα ουδέτερη στάση
για να μην διακινδυνεύσει τις εξαγωγές της στην Κίνα.
Γενικότερα βέβαια η Γερμανία «κρύβεται»,
όσον αφορά τα τεράστια πλεονάσματα της, αφού παρουσιάζεται στις
στατιστικές της ΕΕ μαζί με τα άλλα κράτη – ενώ με τη βοήθεια του ευρώ διατηρεί υποτιμημένη την ισοτιμία του νομίσματος της, γεγονός που τεκμηριώνει πόσο σημαντικές είναι για τη χώρα τόσο η ΕΕ, όσο και η Ευρωζώνη.
Για παράδειγμα τώρα, στις Η.Π.Α. οι εισαγωγικοί δασμοί ύψους άνω του 200% για τον ψυχρής έλασης χάλυβα, είναι πάνω από δέκα φορές μεγαλύτεροι σε σχέση με την ΕΕ – οπότε η ωφέλεια για τη Γερμανία, καθώς επίσης οι ζημίες για την Κίνα εφόσον υιοθετηθούν ανάλογοι από την ΕΕ, είναι προφανείς.
Συνεχίζοντας, η Κίνα απειλεί ήδη μία αμερικανική αυτοκινητοβιομηχανία που δραστηριοποιείται εκεί με την επιβολή κυρώσεων,
λόγω των συνεννοημένων τιμών πώλησης με τους ανταγωνιστές της (καρτέλ) –
κάτι που έχει συμβεί στο παρελθόν με τη θυγατρική της Volkswagen
(Audi), στην οποία επιβλήθηκε πρόστιμο 30 εκ. $ το 2014 για την ίδια
παράβαση. Λογικά λοιπόν συμπεραίνεται πως ο εμπορικός πόλεμος μεταξύ της
Δύσης και της Κίνας ευρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη – αν και δεν γίνεται
αντιληπτός από τους απλούς ανθρώπους.
Από την άλλη πλευρά, η Κίνα συνεχίζει
τις μαζικές πωλήσεις αμερικανικών ομολόγων για έκτο μήνα κατά σειρά –
συνολικά 41,3 δις $ τον Οκτώβριο. Ως εκ τούτου έχει αντικατασταθεί από
την Ιαπωνία, η οποία πούλησε όμως επίσης ομόλογα τον Οκτώβριο (4,4 δις $) όπως πολλές άλλες κεντρικές τράπεζες (γράφημα), ως κυριότερος δανειστής της υπερδύναμης – με 1.131 δις $, έναντι 1.115 δις $ της Κίνας.
Επεξήγηση γραφήματος: Εξέλιξη των αγοραπωλησιών αμερικανικών ομολόγων από τις ξένες κεντρικές τράπεζες.
.
Θεωρείται πάντως πως οι πωλήσεις της
Κίνας τον Οκτώβριο ήταν ακόμη μεγαλύτερες (67,1 δις $), εάν συμπεριλάβει
κανείς τα ομόλογα που πουλάει μέσω του Βελγίου – ενώ πιστεύεται πως
ανήκουν στα πλαίσια της άμυνας της απέναντι στο δολάριο, λόγω της αύξησης της ισοτιμίας του οποίου προκαλούνται εκροές από την οικονομία της, καθώς επίσης από τις υπόλοιπες αναπτυσσόμενες χώρες, δημιουργώντας τους τεράστια προβλήματα.
Περαιτέρω, οι Η.Π.Α. δεν αυξάνουν τα
επιτόκια τους ανατιμώντας το δολάριο που επιδεινώνει το εμπορικό τους
ισοζύγιο, στραγγαλίζει τη βιομηχανία και κλιμακώνει την ανεργία επειδή η
οικονομία τους είναι υγιής, αλλά λόγω του ότι είναι εξαρτημένες από τη συνεχή εισροή κεφαλαίων στο εσωτερικό τους
– εξαιτίας της τρομακτικής τους υπερχρέωσης.
Εάν συνεχίσουν δε οι
πωλήσεις των ομολόγων τους από τις ξένες κεντρικές τράπεζες, θα αυξηθούν
επί πλέον τα επιτόκια – οπότε θα έχουν προβλήματα, όσον αφορά την
εξυπηρέτηση των χρεών τους.
Τέτοιου είδους προβλήματα όμως επιλύονται μόνο με τη διεξαγωγή πολέμων – εν πρώτοις νομισματικών, στη συνέχεια εμπορικών και στο τέλος στρατιωτικών.
Στα
πλαίσια αυτά φαίνεται πως κερδισμένη από τη σύγκρουση της υπερδύναμης
με την Κίνα θα είναι η Ρωσία – η οποία έχει ήδη αναλάβει τη γεωπολιτική
πρωτοβουλία στη Μέση Ανατολή, αφού προγραμματίζει τη συζήτηση του
θέματος της Συρίας με την Τουρκία και με το Ιράν στη Μόσχα, χωρίς τη
συμμετοχή των Η.Π.Α.
Βοηθείστε την "Ιδεοπηγή", διαδώστε τις αναρτήσεις...
