Με κατάρρευση τύπου Lehman κινδυνεύουν οι κινεζικές τράπεζες
Αυτός είναι ο φόβος πλειάδας αναλυτών και επενδυτών, που
προειδοποιούν για τους κινδύνους που ενέχει η αυξημένη εξάρτηση των κινεζικών τραπεζών από τις διάφορες πηγές χρηματοδότησης.
Μάλιστα, τα αυξημένα επίπεδα εξάρτησής τους από την πληθώρα χρηματοδοτικών πηγών θυμίζουν την εικόνα που παρουσίαζαν οι τράπεζες των χωρών της Δύσης, ακριβώς πριν το ξέσπασμα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Μεγάλη μερίδα αναλυτών προειδοποιεί πως οι κινεζικές τράπεζες, μέσω του διαρκούς δανεισμού τους, κινδυνεύουν να χάσουν τη σταθερότητα μιας ευρείας καταθετικής βάσης, ενώ είναι εξαιρετικά πιθανό, να φτάσει εκείνη η στιγμή, κατά την οποία τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Κίνας δεν θα είναι σε θέση να αντλήσουν νέα κεφάλαια, όταν τα χρειαστούν.
Οι ανησυχίες για το αυξανόμενο χρέος των κινεζικών τραπεζών έχουν αρχίσει να προβληματίζουν έντονα όχι μόνο επενδυτές και αναλυτές, αλλά και τις ίδιες τις κινεζικές αρχές.
Πρόκειται για ανησυχίες που εστιάζουν στη διαρκή μείωση της ποιότητας των περιουσιακών στοιχείων (assets) των τραπεζών, καθώς και στην εικόνα που παρουσιάζουν, στην τρέχουσα συγκυρία, οι ισολογισμοί των πιστωτικών ιδρυμάτων της Κίνας.
«Εάν υπάρχει κίνδυνος να ξεσπάσει μια χρηματοπιστωτική κρίση στην Κίνα, αυτή θα προέλθει από τον όγκο του χρέους που κουβαλούν οι τράπεζες της χώρας», δηλώνει ο Jonathan Anderson, αναλυτής της Emerging Advisors Group και χρόνιος… παρατηρητής των κινεζικών εξελίξεων.
Οι κινεζικές τράπεζες στηρίζονται παραδοσιακά στις καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν δάνεια και διάφορες επενδυτικές πρωτοβουλίες, με στόχο να αναπτύξουν απόθεμα – δίχτυ ασφαλείας απέναντι σε κάθε πιθανότητα αναταράξεων στις διεθνείς αγορές.
Όπως προκύπτει από τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, η αναλογία δανείων προς καταθέσεις των κινεζικών τραπεζών είχε αυξηθεί στο 117% στα τέλη του περασμένου Μαρτίου από 84% που διαμορφωνόταν στα τέλη του 2008.
Παρά το γεγονός πως η αναλογία αυτή κινείται σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα από την αντίστοιχη αναλογία που εντοπίζεται στις τράπεζες των χωρών της Δύσης, οι αναλυτές προειδοποιούν πως η αυξητική τάση που παρατηρείται, κρίνεται εξαιρετικά ανησυχητική.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως στις αμερικανικές τράπεζες η αναλογία δανείων προς καταθέσεις ανέρχεται στο 181%, ενώ στα ευρωπαϊκά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, η αναλογία διαμορφώνεται στο 178%.
«Δεν μπορούμε να μιλήσουμε ακόμη για πραγματικό κίνδυνο να ξεσπάσει κρίση. Τα προβλήματα δεν είναι τεράστια. Αλλά, αν η τάση αυτή συνεχιστεί με τους ίδιους – αυξητικούς – ρυθμούς τα επόμενα χρόνια, τότε ο κίνδυνος να ξεσπάσει κρίση στο κινεζικό τραπεζικό σύστημα θα καταστεί πιο ρεαλιστικός», σημειώνει ο Anderson.
Σοβαρή εστία κινδύνου για τις κινεζικές τράπεζες αποτελούν οι ολοένα και λιγότερο σταθερές χρηματοδοτικές πηγές. Μια από αυτές είναι ο διατραπεζικός δανεισμός, με τις μεγαλύτερες τράπεζες να προσφέρουν οικονομική «χείρα βοηθείας» στις μικρότερες.
Πέραν όμως αυτής της παραδοσιακής πηγής χρηματοδότησης, υπάρχει και μια νεότερη χρηματοδοτική πηγή, η οποία προκαλεί ανησυχία.
Πρόκειται για τα προϊόντα διαχείρισης πλούτου (wealth management products, WMPs), ήτοι δομημένα χρηματοπιστωτικά προϊόντα τα οποία δύνανται να προσφέρουν στους επενδυτές υψηλότερες αποδόσεις από εκείνες που μπορούν να προσφέρουν οι τραπεζικές καταθέσεις.
Για την προώθηση των WMPs, οι τράπεζες συνάπτουν συμφωνίες συνεργασίας με μη τραπεζικά ιδρύματα, όπως ασφαλιστικές εταιρείες και διάφορα funds.
Tα περισσότερα από τα WMPs επενδύονται στις αγορές χρήματος.
«Από το 2009 και έπειτα, έχουμε γίνει μάρτυρες μιας μεγάλης αλλαγής. Σε ό,τι αφορά κυρίως τις μικρότερες τράπεζες, η εξάρτησή τους από τον δανεισμό άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, με στόχο τη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων τους, ολοένα και αυξάνεται», σχολιάζει ο Charlene Chu, επικεφαλής αναλυτής της Autonomous Research, αρμόδιος αποκλειστικά για ζητήματα που αφορούν στο κινεζικό τραπεζικό σύστημα. «Πρόκειται για μια σοβαρή πηγή αστάθειας», σημειώνει ο ίδιος.
Το σενάριο τρόμου, προειδοποιούν οι αναλυτές, προβλέπει χρεοκοπία των WMPs, γεγονός που, αν συμβεί, θα έχει πολλαπλές αρνητικές συνέπειες στο τραπεζικό σύστημα και τις αγορές. Αυτόματα, η ρευστότητα στις αγορές θα «εξατμιστεί» και οι τράπεζες θα βρεθούν σε τόσο δεινή θέση, καθώς δεν θα μπορούν να διαχειριστούν τις όποιες εκροές καταθέσεων.
Ο Anderson προειδοποιεί για μια κατάσταση κατά την οποία «μεμονωμένες κρίσεις στους κόλπους μη τραπεζικών ιδρυμάτων θα αρχίσουν να παραλύουν σταδιακά το κινεζικό τραπεζικό σύστημα στο σύνολό του».
Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως τα περισσότερα WMPs δεν παρέχουν καμία εγγύηση.
Καθαρά σε θεωρητική βάση, οι νέοι κανόνες κεφαλαιακής επάρκειας που υιοθετούνται διεθνώς, στο πλαίσιο της Βασιλείας ΙΙΙ, θα πρέπει να είναι σε θέση να αποτρέψουν τις κινεζικές τράπεζες από την υπερβολική εξάρτησή τους από πηγές βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης.
Όμως, οι κανόνες της Βασιλείας III δεν πρόκειται να εφαρμοστούν πλήρως στο κινεζικό τραπεζικό σύστημα πριν το 2018.
insider.gr
προειδοποιούν για τους κινδύνους που ενέχει η αυξημένη εξάρτηση των κινεζικών τραπεζών από τις διάφορες πηγές χρηματοδότησης.
Μάλιστα, τα αυξημένα επίπεδα εξάρτησής τους από την πληθώρα χρηματοδοτικών πηγών θυμίζουν την εικόνα που παρουσίαζαν οι τράπεζες των χωρών της Δύσης, ακριβώς πριν το ξέσπασμα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Μεγάλη μερίδα αναλυτών προειδοποιεί πως οι κινεζικές τράπεζες, μέσω του διαρκούς δανεισμού τους, κινδυνεύουν να χάσουν τη σταθερότητα μιας ευρείας καταθετικής βάσης, ενώ είναι εξαιρετικά πιθανό, να φτάσει εκείνη η στιγμή, κατά την οποία τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα της Κίνας δεν θα είναι σε θέση να αντλήσουν νέα κεφάλαια, όταν τα χρειαστούν.
Οι ανησυχίες για το αυξανόμενο χρέος των κινεζικών τραπεζών έχουν αρχίσει να προβληματίζουν έντονα όχι μόνο επενδυτές και αναλυτές, αλλά και τις ίδιες τις κινεζικές αρχές.
Πρόκειται για ανησυχίες που εστιάζουν στη διαρκή μείωση της ποιότητας των περιουσιακών στοιχείων (assets) των τραπεζών, καθώς και στην εικόνα που παρουσιάζουν, στην τρέχουσα συγκυρία, οι ισολογισμοί των πιστωτικών ιδρυμάτων της Κίνας.
«Εάν υπάρχει κίνδυνος να ξεσπάσει μια χρηματοπιστωτική κρίση στην Κίνα, αυτή θα προέλθει από τον όγκο του χρέους που κουβαλούν οι τράπεζες της χώρας», δηλώνει ο Jonathan Anderson, αναλυτής της Emerging Advisors Group και χρόνιος… παρατηρητής των κινεζικών εξελίξεων.
Οι κινεζικές τράπεζες στηρίζονται παραδοσιακά στις καταθέσεις νοικοκυριών και επιχειρήσεων, προκειμένου να χρηματοδοτήσουν δάνεια και διάφορες επενδυτικές πρωτοβουλίες, με στόχο να αναπτύξουν απόθεμα – δίχτυ ασφαλείας απέναντι σε κάθε πιθανότητα αναταράξεων στις διεθνείς αγορές.
Όπως προκύπτει από τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, η αναλογία δανείων προς καταθέσεις των κινεζικών τραπεζών είχε αυξηθεί στο 117% στα τέλη του περασμένου Μαρτίου από 84% που διαμορφωνόταν στα τέλη του 2008.
Παρά το γεγονός πως η αναλογία αυτή κινείται σε πολύ χαμηλότερα επίπεδα από την αντίστοιχη αναλογία που εντοπίζεται στις τράπεζες των χωρών της Δύσης, οι αναλυτές προειδοποιούν πως η αυξητική τάση που παρατηρείται, κρίνεται εξαιρετικά ανησυχητική.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως στις αμερικανικές τράπεζες η αναλογία δανείων προς καταθέσεις ανέρχεται στο 181%, ενώ στα ευρωπαϊκά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, η αναλογία διαμορφώνεται στο 178%.
«Δεν μπορούμε να μιλήσουμε ακόμη για πραγματικό κίνδυνο να ξεσπάσει κρίση. Τα προβλήματα δεν είναι τεράστια. Αλλά, αν η τάση αυτή συνεχιστεί με τους ίδιους – αυξητικούς – ρυθμούς τα επόμενα χρόνια, τότε ο κίνδυνος να ξεσπάσει κρίση στο κινεζικό τραπεζικό σύστημα θα καταστεί πιο ρεαλιστικός», σημειώνει ο Anderson.
Σοβαρή εστία κινδύνου για τις κινεζικές τράπεζες αποτελούν οι ολοένα και λιγότερο σταθερές χρηματοδοτικές πηγές. Μια από αυτές είναι ο διατραπεζικός δανεισμός, με τις μεγαλύτερες τράπεζες να προσφέρουν οικονομική «χείρα βοηθείας» στις μικρότερες.
Πέραν όμως αυτής της παραδοσιακής πηγής χρηματοδότησης, υπάρχει και μια νεότερη χρηματοδοτική πηγή, η οποία προκαλεί ανησυχία.
Πρόκειται για τα προϊόντα διαχείρισης πλούτου (wealth management products, WMPs), ήτοι δομημένα χρηματοπιστωτικά προϊόντα τα οποία δύνανται να προσφέρουν στους επενδυτές υψηλότερες αποδόσεις από εκείνες που μπορούν να προσφέρουν οι τραπεζικές καταθέσεις.
Για την προώθηση των WMPs, οι τράπεζες συνάπτουν συμφωνίες συνεργασίας με μη τραπεζικά ιδρύματα, όπως ασφαλιστικές εταιρείες και διάφορα funds.
Tα περισσότερα από τα WMPs επενδύονται στις αγορές χρήματος.
«Από το 2009 και έπειτα, έχουμε γίνει μάρτυρες μιας μεγάλης αλλαγής. Σε ό,τι αφορά κυρίως τις μικρότερες τράπεζες, η εξάρτησή τους από τον δανεισμό άλλων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, με στόχο τη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων τους, ολοένα και αυξάνεται», σχολιάζει ο Charlene Chu, επικεφαλής αναλυτής της Autonomous Research, αρμόδιος αποκλειστικά για ζητήματα που αφορούν στο κινεζικό τραπεζικό σύστημα. «Πρόκειται για μια σοβαρή πηγή αστάθειας», σημειώνει ο ίδιος.
Το σενάριο τρόμου, προειδοποιούν οι αναλυτές, προβλέπει χρεοκοπία των WMPs, γεγονός που, αν συμβεί, θα έχει πολλαπλές αρνητικές συνέπειες στο τραπεζικό σύστημα και τις αγορές. Αυτόματα, η ρευστότητα στις αγορές θα «εξατμιστεί» και οι τράπεζες θα βρεθούν σε τόσο δεινή θέση, καθώς δεν θα μπορούν να διαχειριστούν τις όποιες εκροές καταθέσεων.
Ο Anderson προειδοποιεί για μια κατάσταση κατά την οποία «μεμονωμένες κρίσεις στους κόλπους μη τραπεζικών ιδρυμάτων θα αρχίσουν να παραλύουν σταδιακά το κινεζικό τραπεζικό σύστημα στο σύνολό του».
Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως τα περισσότερα WMPs δεν παρέχουν καμία εγγύηση.
Καθαρά σε θεωρητική βάση, οι νέοι κανόνες κεφαλαιακής επάρκειας που υιοθετούνται διεθνώς, στο πλαίσιο της Βασιλείας ΙΙΙ, θα πρέπει να είναι σε θέση να αποτρέψουν τις κινεζικές τράπεζες από την υπερβολική εξάρτησή τους από πηγές βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης.
Όμως, οι κανόνες της Βασιλείας III δεν πρόκειται να εφαρμοστούν πλήρως στο κινεζικό τραπεζικό σύστημα πριν το 2018.
insider.gr
