ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΜΒΟΥΚΑΣ
Παρακολουθώντας από το κανάλι της Βουλής, τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και
των ΑΝΕΛ, καθώς επίσης και των βουλευτές των κομμάτων της Νέας
Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ, κ.λπ., να συζητούν και να σχολιάζουν στην
αρμόδια Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων τον
Γενικό Κρατικό Προϋπολογισμό (ΓΚΠ) του 2017, διαπίστωσα ότι όλοι τους
και μηδενός εξαιρουμένου, δεν είχαν μελετήσει σε βάθος τα φλέγοντα
δημοσιονομικά θέματα που απασχολούν τη χώρα. Προχειρολογία και
ανευθυνότητα.
Ο καθένας από τους 300σίους εθνοπατέρες, κοστίζει στον
έλληνα φορολογούμενο σχεδόν 44.000 ευρώ (€) κάθε μήνα και ουδείς εξ
αυτών γνωρίζει τα κομβικής σημασίας σημεία του κρατικού προϋπολογισμού.
Και ο χαρατσωμένος πολίτης εύλογα θα ρωτούσε: Μα είναι δυνατόν ο κάθε
βουλευτής να κοστίζει στον έλληνα φορολογούμενο 44.000 € κάθε μήνα και
μάλιστα σε εποχές διευρυνόμενης φτωχοποίησης της ελληνικής κοινωνίας;
Η ακόλουθη συλλογιστική πιστοποιεί του λόγου το αληθές. Σύμφωνα με τον
κωδικό του ΓΚΠ 0120, το 2016 το σύνολο των βουλευτικών αποζημιώσεων και
των επιδομάτων εκτιμάται σε 28.000.000 €, που σημαίνει ότι έκαστος εκ
των 300σίων εισπράττει ετησίως 93.333 € ή 7.778 € κάθε μήνα.
Οι 1.500
περίπου μετακλητοί και αποσπασμένοι υπάλληλοι, σε βουλευτές, νυν και
πρώην πρωθυπουργούς, νυν και πρώην προέδρους και αντιπροέδρους της
Βουλής, κ.λπ., εκτιμάται ότι κοστίζουν άλλα 25.000.000 €. Δεν θα πρέπει
να μας διαφεύγει ότι οι νυν πρόεδροι και αντιπρόεδροι της Βουλής
προέρχονται από τα κόμματα που εκπροσωπούν τον ελληνικό λαό στο
Κοινοβούλιο.
Άρα, αν στο ποσό των 28.000.000 προστεθεί και το ποσό των
25.000.000 €, προκύπτει ότι έκαστος βουλευτής κοστίζει στους
χαρατσωμένους πολίτες ετησίως 176.667 € ή 14.722 € το μήνα.
Ωστόσο, στο ναό της Βουλής των Ελλήνων απασχολούνται αρκετές εκατοντάδες
μόνιμοι και έκτακτοι υπάλληλοι, οι οποίοι βοηθούν και συνδράμουν στον
κοινοβουλευτικό έλεγχο και το νομοθετικό έργο των 300σίων εθνοπατέρων.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι απασχολούμενοι στη Βουλή των Ελλήνων
εκτιμώνται σε 1.450 άτομα, έχοντας ως κύριο αντικείμενο απασχόλησης τη
στήριξη των 300σίων βουλευτών στο νομοθετικό και το κοινοβουλευτικό τους
έργο.
Με κριτήριο τα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού, που αφορούν
το κόστος λειτουργίας της Βουλής των Ελλήνων, εκτιμάται ότι ποσό της
τάξης των 105.000.000 € επιβάρυνε τον ΓΚΠ του 2016 για μισθούς των
εργαζομένων στη Βουλή, υπερωρίες, ταξίδια βουλευτών στο εσωτερικό και
στο εξωτερικό, κάλυψη βουλευτικών ασφαλιστικών εισφορών, μισθώματα
κτηρίων για τους βουλευτές, προμήθεια διαφόρων υλικών για τους
βουλευτές, ταχυδρομικά τέλη και λοιπά των βουλευτών, κ.λπ.
Συνεπώς, η
συνολική ετήσια κρατική δαπάνη για τους 300σίους της Βουλής εκτιμάται το
2016 σε 158.000.000 € ή 43.889 € μηνιαίως για έκαστο εξ αυτών.
Δεν θα
πρέπει να μας διαφεύγει ότι στα γραφεία των κομμάτων εντός και εκτός
Βουλής απασχολούνται δεκάδες άτομα, τα περισσότερα των οποίων
μισθοδοτούνται με τα χρήματα των επιχορηγήσεων που τα κόμματα λαμβάνουν
από τον ΓΚΠ. Όλοι οι κομματικοί εγκάθετοι στα γραφεία των κομμάτων εντός
και εκτός Βουλής, εννοείται ότι υποστηρίζουν το κοινοβουλευτικό έργο
των 300σίων.
Ενδεχομένως, το ποσό των 43.899 €, που κάθε μήνα εκτιμάται ότι πληρώνει ο
έλληνας φορολογούμενος για έκαστο εκ των πατέρων της Βουλής, να είναι
υποεκτιμημένο. Ωστόσο, δεν είναι εξωφρενικό κάθε βουλευτής, να μας
κοστίζει μηνιαίως 43.899 € και στην αρμόδια Επιτροπή Οικονομικών
Υποθέσεων της Βουλής, να επιδεικνύουν προκλητική άγνοια και να
εκστομίζουν αρλούμπες για την δημοσιονομική κατάσταση της χώρας;
Αντί να
προσλαμβάνουν για τις θέσεις των μετακλητών υπαλλήλων, συγγενικά τους
πρόσωπα, συμβίους και φιλενάδες, γιατί δεν παίρνουν κάποιους από τις
πολλές χιλιάδες ανέργους επιστήμονες με διδακτορικά διπλώματα, ώστε να
εκτελούν καλύτερα τα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα; Ως επίλογο θέτουμε
τα εξής τρία βασικά ερωτήματα στους εθνοπατέρες και τις εθνομητέρες της
Βουλής:
1) Ποιο ήταν το απόλυτο επίπεδο των πραγματικών δαπανών και των
εσόδων της γενικής κυβέρνησης τα έτη 2015 και 2016;
2) Κατά την περίοδο
2015-2016, ποια ήταν η εξέλιξη του πραγματικού συνολικού δημοσίου
χρέους της Ελλάδας; Και
3) Γιατί τη μνημονιακή περίοδο 2010-2016, το
βραχυπρόθεσμο δημόσιο χρέος της Ελλάδας από μόλις 22,6 εξακοντίστηκε στο
ιλιγγιώδες ποσό των 541 δις €;
