Ένα μετεκλογικό φανταστικό αλλά όχι απίθανο σενάριο...


Γράφει ο Κλεισθένης. 

Εξετάζοντας τα πιθανά εκλογικά αποτελέσματα προκύπτουν κάποια περίεργα συμπεράσματα.
 

Υπάρχει φυσικά, αν και είναι δύσκολο, η περίπτωση αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ.

 Αυτή η εξέλιξη δίνει κυβερνητική λύση, εξακολουθεί όμως να είναι λύση χωρίς την αναγκαία δημοκρατική νομιμοποίηση γιατί η πιθανή αυτοδυναμία θα προκύψει με εκλογικό ποσοστό πολύ κάτω του 50% +1.
 

Μπορεί μία τέτοια κυβέρνηση να λύσει τα σοβαρότατα προβλήματα της Ελληνικής κοινωνίας; 

Μπορεί μία τέτοια κυβέρνηση να διαπραγματευτεί με δυνατότητες επιτυχίας το φλέγον ζήτημα του χρέους;
 

Η απάντηση είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ.
 

Η κυβερνητική σύμπραξη με άλλα κόμματα φαντάζει αδύνατη, εκτός κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ αλλάξει ρότα.
 

Αν δεχτούμε ότι οι ΑΝ.ΕΛ και το νεοσύστατο κόμμα Παπανδρέου δεν μπουν στην βουλή τότε διευκολύνεται η κατάκτηση της αυτοδυναμίας του ΣΥΡΙΖΑ πλην όμως δεν θα υπάρχουν κυβερνητικοί εταίροι.
 

Πιο περίπλοκη γίνεται η συγκρότηση κυβέρνησης αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φτάσει την αυτοδυναμία.
 

Απ' εδώ και πλέον αρχίζει η αφήγηση του φανταστικού αλλά όχι απίθανου σεναρίου που προείπα.
 


1ο) Αν δεν σχηματιστεί κυβέρνηση η βουλή δεν μπορεί να εκλέξει πρόεδρο της δημοκρατίας όπως ορίζει το σύνταγμα. Θα γίνουν επαναληπτικές εκλογές. Εδώ τονίζω ότι υπάρχει διχογνωμία. 

Άλλοι τάσσονται υπέρ της άποψης ότι ο πρόεδρος μπορεί να εκλεγεί και χωρίς να έχει σχηματιστεί κυβέρνηση. 
Κάτι τέτοιο όμως αποδυναμώνει την δημοκρατική νομιμοποίησή του.
 


2ο) Ο Σαμαράς, αφού θα έχει ηττηθεί κατά κράτος απ' τον ΣΥΡΙΖΑ, θα αναγκαστεί να αποχωρήσει απ' την αρχηγία της Ν.Δ.
 


3ο) Αν η Χ.Α είναι τρίτο κόμμα θα έχουμε το ευτράπελο ο αρχηγός της όντας προφυλακισμένος να παίρνει απ' τον Παπούλια την τρίτη εντολή για σχηματισμό κυβέρνησης.
 


4ο) Η λεγόμενη εθνική συνεννόηση δεν μπορεί να υπάρξει όσο στην ηγεσία της Ν.Δ υπάρχει ο Σαμαράς και η "παρέα" του.
 


5ο) Ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί καλές σχέσεις με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, υπάρχουν και σχετικές δηλώσεις. 

Πολλοί πιστεύουν ότι θα τον προτείνουν για πρόεδρο. Ίσως όμως να υπάρξει άλλη εξέλιξη.
 


6ο) Προ του πιθανού αδιεξόδου στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές ίσως χρειαστεί να κυβερνηθεί η Ελλάδα με τον λεγόμενο μεγάλο συνασπισμό, όπως η Γερμανία. 

Γνωρίζουν στον ΣΥΡΙΖΑ ότι μια αποτυχία στις διαπραγματεύσεις θα τον εξαϋλώσει πολιτικά.
 


Ένα τέτοιο σενάριο (συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Ν.Δ) θα ήταν αποδεκτό απ' τους δανειστές γιατί θα έσπρωχνε τον ΣΥΡΙΖΑ σε θέσεις που μπορούν να συζητηθούν απ' την σημερινή ηγεσία της Ε.Ε.  Η Ν.Δ με άλλο αρχηγό (πχ τον Αβραμόπουλο) θα μπορούσε να συγκυβερνήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ προφασιζόμενη εθνική ανάγκη. 

Ο ΣΥΡΙΖΑ προ της ακυβερνησίας και φοβούμενος την ρήξη και τις επιπτώσεις της με τους δανειστές θα συρόταν σε μία τέτοια λύση. 

Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα είχε την σφοδρή αντίδραση της πτέρυγας Λαφαζάνη. 

Οι πιθανές αντιδράσεις της αριστερής πλατφόρμας είναι δύο, η διάσπαση ή ο συμβιβασμός.
 


Η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ (κάτι πολύ δύσκολο γιατί η εξουσία ενώνει) δεν επηρεάζει το κυβερνητικό σχήμα ΣΥΡΙΖΑ-Ν.Δ. γιατί το άθροισμα των εκλογικών ποσοστών τους υπερβαίνει κατά πολύ το 50% +1.
 


Ο συμβιβασμός της αριστερής πτέρυγας και συγκυβέρνηση με την Ν.Δ μπορεί να στηριχτεί στο ότι η ακροδεξιά ομάδα Σαμαρά φεύγει και ο συνετός και κεντρογενής Αβραμόπουλος έρχεται. 
Εθνική ανάγκη επιτάσσει τον μεγάλο συνασπισμό και ο ΣΥΡΙΖΑ σαν πρώτο κόμμα έχει την πρωτοβουλία. 
Φυσικά θα απαιτηθεί η απομάκρυνση των ακροδεξιών Γεωργιάδη, Βορίδη και Πλεύρη αν τυχόν έχουν εκλεγεί καθώς και η αδρανοποίηση της ομάδας Σαμαρά.
 

Όσον αφορά το πρόσωπο του προέδρου έχουμε εφεδρεία, Κώστας Καραμανλής.
 


Τα όσα γράφω τα θεωρείτε απίθανα; Ίδωμεν.
 

Ο καιρός γαρ εγγύς...