Γράφει ο Κλεισθένης.
Οι δημοσκοπήσεις, πειραγμένες ή μη, δίνουν σαφές προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Εκείνο που απομένει είναι πόση θα είναι η διαφορά.
Προβλέπω πάντως η διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ από την Ν/Δ να είναι μεγάλη.
Ο Σαμαράς και μόνος του να έτρεχε στην κούρσα των εκλογών θα τερμάτιζε δεύτερος.
Εκείνο που θα παιχτεί στο νήμα είναι η τρίτη θέση.
Υπάρχει περίπτωση να είναι τρίτο κόμμα το ΚΚΕ;
Διόλου απίθανο, η στροφή του ΣΥΡΙΖΑ σε συντηρητικότερες θέσεις πιθανά θα "επαναπατρίσει" ψηφοφόρους του ΚΚΕ που ήθελαν να ψηφίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κάλπη θα το δείξει στις 25 του Γενάρη.
Αν προσθέσουμε τα εκλογικά ποσοστά των κομμάτων διαπιστώνουμε ότι η Ελληνική κοινωνία είναι δεξιόστροφη, συντηρητική. Απλή αριθμητική.
Στην περίπτωση που έχουμε πρώτο τον ΣΥΡΙΖΑ και τρίτο το ΚΚΕ, η αριστερά στην Ελλάδα θα τα πάρει όλα, την κυβέρνηση, την πλειοψηφία της βουλής και την δυνατότητα εκλογής με άνεση αριστερού προέδρου της δημοκρατίας.
Αυτό είναι απ' τα παράδοξα του εκλογικού μας συστήματος, ελέω καλπονοθευτικού νόμου Παυλόπουλου.
Τι θα σημάνει για την Ελληνική κοινωνία μία έστω και κίβδηλη νίκη της αριστεράς;
Θα δώσει βελτίωση των όρων διαβίωσης στους Έλληνες;
Θα δημιουργήσει οξύτητα και ρήξη με την Ε.Ε;
Η τρίτη θέση για το ΚΚΕ θα στρίψει τον ΣΥΡΙΖΑ αριστερότερα;
Θα επανέλθουν οι μισθοί, οι συντάξεις, τα εργασιακά δικαιώματα, το κοινωνικό κράτος, η υγεία, η παιδεία κτλ στην προ μνημονίων κατάσταση;
Δυστυχώς όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν μόνο με εκλογική νίκη της αριστεράς. Εγγύηση για αλλαγές είναι μόνο η ενεργός συμμετοχή του λαού στις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις.
Ακόμη και η δεξιά να κέρδιζε τις εκλογές, αν είχαμε τον λαό σε εγρήγορση με δυναμικές κινητοποιήσεις, οποιαδήποτε αντιλαϊκή πολιτική δεν θα περνούσε και γρήγορα η δεξιόστροφη κυβέρνηση θα έχανε την δημοκρατική νομιμοποίηση.
Κάτω απ' την λαϊκή πίεση θα προσάρμοζε τις πολιτικές ανάλογα.
Τα μέχρι σήμερα πεπραγμένα δεν μας δίνουν και πολλή αισιοδοξία, δυστυχώς ο καναπές και η απραξία έχουν "καρφωθεί" στα μυαλά των Ελλήνων και δύσκολα θα ανατραπεί η κατάσταση.
Η αναγκαία και ελπιδοφόρα αλλαγή του συντάγματος παραμένει όνειρο, η απλή αναλογική που θα αποδέσμευε κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις απ' τα κομματικά "μαντριά" δεν πρόκειται να αποτελέσει το μόνιμο εκλογικό σύστημα.
Η ατιμωρησία που ευνοείται απ' τους κατάπτυστους νόμους που ψήφισαν οι καταστροφικές κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, όπως ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, θα ζει και θα βασιλεύει.
Η απαξίωση του πολιτικού συστήματος απ' την Ελληνική κοινωνία θα οξύνεται.
Θα σηκωθεί ο Έλληνας απ' τον καναπέ;
Ιδού η απορία.
