Γράφει ο Κλεισθένης.
Είναι πασιφανές ότι η επιλογή του Σταύρου Δήμα για την προεδρία είναι επιλογή ήττας.
Ο Δήμας διετέλεσε επί πολλά χρόνια βασικό στέλεχος της Ν.Δ και των κυβερνήσεών της. Σήμερα είναι «παροπλισμένος».
Η επιλογή του Κώστα Καραμανλή δεν έγινε γιατί δεν υπάρχουν τα «κουκιά» για την εκλογή του. Ο Καραμανλής δεν θα δεχόταν με τίποτε να μπει σε «χαμένο» παιγνίδι. Έχει πολιτικές βλέψεις και φιλοδοξίες, δεν είναι «απόστρατος».
Το τι θα γίνει τελικά με την εκλογή προέδρου θα το μάθουμε σε λίγες εβδομάδες.
Το βασικό θέμα όμως που με «σπρώχνει» να γράψω αυτό το σχόλιο, είναι άλλο. Είναι η επιμονή του οικονομικοπολιτικού κατεστημένου ο πρόεδρος να ‘ναι πολιτικός, δλδ απ’ το «συνάφι».
Γιατί επιμένουν τόσο πολύ σε πολιτικό πρόσωπο στην θέση του προέδρου;
Υπάρχουν σοβαροί λόγοι.
Μερικούς, όχι όλους, θα προσπαθήσω να τους ανακαλύψω.
Για το κατεστημένο ο πολιτικός έχει δεσμεύσεις, έχει κομματικές αγκυλώσεις, έχει δώσει δείγματα γραφής, είναι απ’ το «συνάφι».
Οι αντιδράσεις του δεν θα είναι ενάντια στις πολιτικές που εφαρμόζει η εκάστοτε κυβέρνηση, μακρύ χέρι των εξουσιαστών, έστω και αν είναι καταστροφικές για τον λαό και την χώρα, ίδε Παπούλιας.
Το πολιτικό πρόσωπο έχοντας διατελέσει σε υπουργικές ή άλλες σοβαρές θέσεις ευθύνης κάπου θα «στραβοπάτησε», κάποιο μελανό σημείο θα υπάρχει, από κάπου το «κρατάνε».
Είναι ελεγχόμενο και διαχειρίσημο. Ξέρει καλά πως δουλεύει το σύστημα και όντας μέρος του δεν πρόκειται να στραφεί εναντίον του, είναι «σάρκα εκ της σαρκός του».
Αντίθετα ένα μη πολιτικό πρόσωπο, καταξιωμένο στο πεδίο δράσης του δεν είναι πρώτη επιλογή. Ένα τέτοιο πρόσωπο δεν είναι του συναφιού, δεν είναι απόλυτα ελεγχόμενο, δεν είναι διαχειρίσημο.
Μπορεί να «ξεφύγει» απ’ τα καθιερωμένα και να δημιουργήσει προβλήματα στο σύστημα. Αν γίνει και αγαπητό στον λαό τότε μπορεί να γκρεμιστεί το σύστημα ή τουλάχιστον να ταρακουνηθεί συθέμελα.
Ένα μη πολιτικό πρόσωπο είναι επικίνδυνο για την θέση του προέδρου της δημοκρατίας γιατί, αν και δεν έχει ουσιαστικές εξουσίες, είναι πρόσωπο που ο λόγος του βαρύνει, άσε που μπορεί να αγαπηθεί πολύ απ’ τους πολίτες και οι ισχυρές πιέσεις που θα του γίνονται να πέφτουν στο κενό. Η αγάπη του λαού είναι η πρώτη και ισχυρότερη εξουσία.
Πάμε με Δήμα λοιπόν και ότι θέλει ας γίνει.
Θα διακινδυνεύσω μία πρόβλεψη, μετά την πρώτη ψηφοφορία θα φανεί ότι δεν πρόκειται να εκλεγεί πρόεδρος απ’ την σημερινή βουλή και θα προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές.
Φυσικά είναι πρόβλεψη και σαν τέτοια μπορεί να μην επαληθευτεί.
