Σχολιάζει ο Κλεισθένης.
Με αφορμή την σύλληψη του Σώκρατες, πρώην πρωθυπουργού της Πορτογαλίας, θα προσπαθήσω με την λογική να διαγνώσω ομοιότητες και διαφορές.
Ομοιότητες:
Και στις δύο χώρες συλλαμβάνονται "παροπλισμένοι" πολιτικοί, ίδε Τσοχατζόπουλος.
Όταν οι πολιτικοί είναι ενεργοί και κατέχουν πόστα εξουσίας κανείς δεν διανοείται να τους απαγγείλει κατηγορίες και πολύ περισσότερο να τους συλλάβει.
Οι πολιτικοί και στις δύο χώρες καταθέτουν "πόθεν έσχες".
Κανείς όμως δεν εμβαθύνει στο πόθεν αλλά αρκείται στο έσχες.
Διαφορές:
Στην Πορτογαλία συνέλαβαν πρώην πρωθυπουργό! Εδώ, στην Ελλάδα οι πρώην πρωθυπουργοί δεν καλούνται ούτε ως μάρτυρες σε περιπτώσεις διαφθοράς επί πρωθυπουργίας των.
Ο Σώκρατες ήταν στο εξωτερικό και τον συνέλαβαν όταν επέστρεψε στην Πορτογαλία. Αν και υπήρχε πρόθεση σύλληψης κανείς δεν διανοήθηκε να τον προειδοποιήσει.
Αντίθετα εδώ μέχρι και με συνοδεία αστυνομικών γίνονται οι διαφυγές των ενόχων για διαφθορά. Ίδε Καραβέλας, Χριστοφοράκος κτλ.
Στην Πορτογαλία όταν οι δικαιοσύνη "σκοντάψει" σε πολιτικό πρόσωπο, δεν ενημερώνει την βουλή περιμένοντας την έγκρισή της για τα περαιτέρω, δρα αυτόνομα και συλλαμβάνει όποιον κρίνει.
Αντίθετα εδώ με τους κατάπτυστους νόμους που προστατεύουν τους διεφθαρμένους πολιτικούς, η βουλή λειτουργεί σαν "πλυντήριο" μην επιτρέποντας στους δικαστές να οδηγήσουν τις υποθέσεις των επίορκων πολιτικών σε δίκη. Ο δικαστής για να εκτελέσει το λειτούργημά του πρέπει να πάρει "άδεια" απ' την βουλή.
Υπάρχουν σίγουρα και άλλες ομοιότητες και εξ ίσου άλλες διαφορές.
Η βασικότερη διαφορά πάντως είναι ότι στην Πορτογαλία οι αλλαγές "τρέχουν" ενώ εδώ το σάπιο οικονομικοπολιτικό σύστημα "φρενάρει" επιτυχώς κάθε αλλαγή.
Να το χαιρόμαστε...
