Το θέμα με τις συλλήψεις και τα σημερινά επισόδεια στην Ιερισσό κυριάρχησε σχεδόν σε όλα τα δελτία ειδήσεων αλλά και στις συζητήσεις των απλών ανθρώπων.
Το να πάρει κάποιος θέση για το αν καλώς ή κακώς συνελήφθησαν οι δύο κάτοικοι της Ιερισσού είναι τουλάχιστον ηλίθιο.
Εκείνο που μπορεί κάποιος να σχολιάσει είναι ο τρόπος που έγιναν οι συλλήψεις. Το ακατάλληλο της ώρας και ο τρόπος. Και τα δύο είναι επιεικώς απαράδεκτα.
Εκείνο που προσωπικά βγάζω σαν συμπέρασμα είναι ότι η μεθοδολογία δεν είναι τυχαία. Η απώτερη σκέψη όσων οργάνωσαν την επιχείρηση είναι: Πρέπει να φανεί ότι το κράτος έχει την δύναμη να επιβάλλει την θέλησή του. Οι κάτοικοι των περιοχών που αντιδρούν πρέπει να τρομοκρατηθούν. Ο "νόμος" θα επιβληθεί με κάθε τρόπο και κάθε κόστος. Το είπε ξεκάθαρα και ο Δένδιας "Γαλατικό χωριό δεν μπορεί να υπάρχει στην Ελλάδα". Όποιος διαμαρτύρεται και αντιδρά θα αντιμετωπίζεται σαν κακοποιός και εγκληματίας.
Προχώρησε όμως ο "υπουργός" και σε ένα επιπλέον ατόπημα. Χαρακτήρισε τους συλληφθέντες "υπόδικους". Αυτά είναι γεγονότα που συνέβαιναν σε άλλες εποχές.
Το άλλο μεγάλο θέμα που απασχόλησε σχεδόν όλους είναι ο απ' τις στάχτες του αναδυόμενος φοίνικας. Πρόκειται για το ΠΑΣΟΚ που με τον νέο του μανδύα μας παρουσιάστηκε χθες στην συνέντευξη του Τσίπρα. Μου θύμισε τον συγχωρεμένο Αντρέα με τα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", "έξω οι βάσεις του θανάτου", "η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες" κτλ. Απορώ γιατί δεν προσχωρούν στον ΣΥΡΙΖΑ και όσοι βρίσκονται σήμερα στο ΠΑΣΟΚ, τι θα χάσουν; Έτσι κι αλλιώς έμειναν ελάχιστοι, στον ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν προοπτική εξουσίας.
Κατά τα άλλα είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα.
