Όταν ο εγκέφαλος επικοινωνεί με την ύλη...


Τον καλπασμό της Επιστήμης και της Τεχνολογίας κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει επειδή ίσως δεν ικανοποιεί τις
θεολογικές και κοινωνικές προκαταλήψεις του. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε να ελέγξουμε την χρήση τους . Η κακή όμως χρήση της Επιστήμης και της Τεχνολογίας δεν θα ελεγχθει χωρίς την κατάκτηση της «Ανθρώπινης Πνευματικότητας»και  εμμέσως της «Επιστημονικής Ηθικής»

Είναι απογοητευτικό βέβαια να ακούς λαθεμένες πληροφορίες
 ενώ εσύ ξέρεις την αλήθεια..
Κάποιοι απλά δεν γνωρίζουν…
Πολλοί όμως επιμένουν στο ψέμα …
Για να σωθούν από μιαν αλήθεια που δεν την αντέχουν

Για περισσότερες και αναλυτικότερες πληροφορίες, όσον αφορά το κείμενο που ακολουθεί, παραπέμπουμε στη διάλεξη του Μάνου Δανέζη: «‘Όταν η σκέψη δημιουργεί την αισθητή πραγματικότητα» στο σύλλογο» "ΠΑΛΑΙΧΘΩΝ" στις 15 Νοεμβρίου 2013 :  https://www.youtube.com/watch?v=lbYr3WCv7w0
Οι παρατιθέμενες παραπομπές, στο επόμενο κείμενο, αναφέρονται σε διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία η οποία αναλύει και επιβεβαιώνει την αλήθεια των όσων  γράφονται. Η παράθεση αυτής της βιβλιογραφίας είναι αναγκαία για όσους αμφισβητούν χωρίς να μελετούν και ως εκ τούτου δεν γνωρίζουν. 
 Όταν ο εγκέφαλος επικοινωνεί με την ύλη
Δρ Μάνος Δανέζης
Αστροφυσικός
 Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενες συζητήσεις μας το νέο ανθρωπιστικό πολιτισμικό ρεύμα που  ήδη γεννιέται θα στηριχθεί σε τέσσερεις βασικές και αποδεικνυόμενες πειραματικά επιστημονικές αλήθειες.
  1. Η πρώτη αλήθεια αφορά αυτό που ονομάζουμε υλική πραγματικότητα.Για τη σύγχρονη επιστημονική σκέψη η αισθητή υλική πραγματικότητα, σε οποιοδήποτε επίπεδο, αποτελεί ένα matrix, δηλαδή μια ψεύτικη εικόνα την οποία δημιουργεί η ανθρώπινη φυσιολογία μέσω των εγκεφαλικών διαδικασιών.  Εκεί έξω στο Σύμπαν υπάρχει μόνο ενέργεια η οποία, μεταφερόμενη  μέσω των αισθητηρίων οργάνων μας σε συγκεκριμένα σημεία του εγκεφάλου μας, δημιουργεί την ψευδαίσθηση της πραγματικότητας. Τις μορφές, τα σχήματα, την σκληρότητα και τα όρια των αντικειμένων, την οσμή και τη γεύση τους. 
  2. Η δεύτερη επιστημονική αλήθεια στην οποία θα στηριχθεί το νέο πολιτισμικό ρεύμα είναι ή έννοια της Ολικότητας. Το Σύμπαν της σύγχρονης επιστήμης είναι ένα ενιαίο σύστημα, το οποίο δεν μερίζεται, ούτε αποτελείται από μέρη.Τα πάντα μέσα στο Σύμπαν είναι Ένα. Μια απέραντη ενιαία, και αδιαίρετη ενότητα
  3. Η Τρίτη αλήθεια είναι ο νόμος δράσης αντίδρασης που μας διδάσκει ότι μέσα σε μια ενιαία και αδιάσπαστη συμπαντική ουσία, κάθε κακή δράση μας πάνω σε κάποιο συμπαντικό μέρος, δημιουργεί την αυτόματη και ενστικτώδη αντίδραση του συνόλου της Δημιουργίας πάνω σε μας
  4. Η τέταρτη και τελευταία επιστημονική αλήθεια αναφέρεται στο τι είναι η ύλη. Η ύλη, σύμφωνα με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας δεν είναι παρά μια καμπύλωση ενός αόρατου και φιλοσοφικού γεγονότος, που τα μαθηματικά ονομάζουν Χώρο πέραν κάποιων ορίων. Όμως επειδή ο χώρος είναι ένα αισθητό τίποτα, η ύλη δεν είναι παρά η καμπύλωση του τίποτα, την οποία αναλαμβάνει ο ανθρώπινος εγκέφαλος να μετατρέψει σε μια ψεύτικη εικόνα της πραγματικότητας
Όπως θα έγινε φανερό όλα τα προηγούμενα, μεταξύ των άλλων, αφορούν και το αισθητό υλικό υπόστρωμα του ανθρώπου, το οποίο περιγράφεται μέχρι σήμερα από την κλασική επιστημονική σκέψη. Πέρα όμως από το υλικό ανθρώπινο υπόστρωμα υπάρχει κάτι άλλο:
Μέχρι πριν λίγα χρόνια η κλασική επιστήμη θα απαντούσε ότι ένα τέτοιο ερώτημα χρήζει μόνο μιας μεταφυσικής, φιλοσοφικής ή θεολογικής απάντησης.
Σήμερα όμως η απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι καθαρά επιστημονική και τεκμηριωμένη μέσω σαφών επιστημονικών πειραμάτων και τεχνολογικών εφαρμογών.
Ας δούμε όμως και ας σχολιάσουμε κάποιες από τις παράδοξες αυτές τεχνολογικές εφαρμογές.
Όταν ο εγκέφαλος διαβιβάζει εντολές σε μηχανές
 Για μια εντελώς επιστημονική ενημέρωση  παραπέμπουμε στην ιστοσελίδα (PDF) https://www.nst.ei.tum.de/fileadmin/w00bqs/www/publications/as/2015SS-HS-ArtificialProstheticLimbs.pdf
 Όπως αναφέρει η δημοσιογράφος Θεοδώρα Τσώλη στο ΒΗΜΑ Science, η Κάθυ είναι μια 58χρονη τετραπληγική  γυναίκα η οποία το 1990, εξαιτίας ενός εγκεφαλικού επεισοδίου παρέλυσε και έμεινε ανίκανη να μιλήσει
Ο διευθυντής του Ινστιτούτου για τις Επιστήμες του Εγκεφάλου στο Πανεπιστήμιο Μπράουν στο Ρόουντ Άιλαντ, δρ Τζον Ντόνογκ*, μαζί με την ερευνητική του ομάδα πέτυχαν κάτι εκπληκτικό.
* https://vivo.brown.edu/display/jdonoghu
 Όπως αναφέρεται σε σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «Nature»*, η Κάθυ, καθοδηγώντας ένα ρομποτικό χέρι μέσω του εγκεφάλου της, κατέφερε να οδηγήσει ένα δοχείο με καφέ στα χείλη της και να πιει το ρόφημα με καλαμάκι
* https://news.brown.edu/articles/2012/05/braingate2
 
Η ίδια ερευνητική ομάδα* είχε καταφέρει στο παρελθόν να κάνει δύο παράλυτους ασθενείς να ελέγχουν κέρσορες σε οθόνη υπολογιστή με τη σκέψη τους μέσω της εμφύτευσης μικροτσίπ στον εγκέφαλό τους. Το τελευταίο πείραμα είναι το πρώτο στο οποίο ασθενείς χρησιμοποιούν τα εγκεφαλικά τους σήματα ώστε να χειριστούν καθημερινά αντικείμενα μέσω ρομποτικού χεριού. Παρόμοια καλά αποτελέσματα είχαν προκύψει από πειράματα σε πιθήκους που είχαν διεξαχθεί το 2008.
*http://www.braingate.org/our-team/research-team/
 
Τόσο η Κάθυ όσο και ο Μπομπ, ένας 66χρονος άνδρας που είχε επίσης μείνει παράλυτος εξαιτίας σοβαρού εγκεφαλικού, δέχθηκαν να εμφυτευθούν στον κινητικό φλοιό τους – στην περιοχή του εγκεφάλου που ελέγχει την κίνηση - συσκευές με μέγεθος όσο αυτό μιας ασπιρίνης που περιείχαν περί τα 100 ηλεκτρόδια η καθεμιά. Τα ηλεκτρόδια αυτά, το καθένα με πάχος ανθρώπινης τρίχας, λαμβάνουν σήματα από τους νευρώνες στον κινητικό φλοιό. Στην Κάθι η εμφύτευση έγινε πριν από πέντε χρόνια ενώ στον Μπομπ που είναι παράλυτος από το 2006 το εμφύτευμα τοποθετήθηκε πέντε μήνες πριν τη διεξαγωγή της μελέτης.
Η ερευνητική ομάδα ζήτησε από τους δύο εθελοντές στο πλαίσιο κλινικής δοκιμής με τον τίτλο Βrain Gate2* να παρακολουθήσουν ένα βίντεο στο οποίο ένας ρομποτικός βραχίονας εκτελούσε προγραμματισμένες κινήσεις και να φανταστούν ότι οι ίδιοι κινούσαν τον συγκεκριμένο βραχίονα. Μέσω της καταγραφής των εγκεφαλικών σημάτων που αντιστοιχούν σε κάθε κίνηση του ρομποτικού χεριού (όπως το επάνω, το κάτω, το δεξιά ή το αριστερά), ο υπολογιστής μπορούσε να «διδαχθεί» να κινεί τον ρομποτικό βραχίονα σύμφωνα με τα όσα όριζαν τα εγκεφαλικά σήματα των ασθενών.
* http://engineering.case.edu/groups/BrainGate2/node/7
 Στη δοκιμή χρησιμοποιούνται δύο τύποι ρομποτικών βραχιόνων: το DEKA Arm System το οποίο αναπτύσσεται σε συνεργασία με τον αμερικανικό στρατό καθώς και ένα πιο βαρύ σύστημα που αναπτύσσεται από το Γερμανικό Αεροδιαστημικό Κέντρο.
Συγκεκριμένα σε δοκιμές κατά τις οποίες ζητήθηκε από τους εθελοντές να πιάσουν ένα μπαλάκι από αφρώδες υλικό μέσα σε 30 δευτερόλεπτα, ο Μπομπ με χρήση του συστήματος DEKA, έφερε εις πέρας το καθήκον στο 62% των περιπτώσεων. Η Κάθι με χρήση του ίδιου συστήματος είχε ποσοστό επιτυχίας της τάξεως του 46%. Στη δεύτερη δοκιμή που αφορούσε το δοχείο του καφέ και στην οποία έλαβε μέρος μόνο η Κάθι, η ασθενής κατάφερε να πιει καφέ με καλαμάκι από το δοχείο τέσσερις στις έξι φορές.
Σε ένα δεύτερο πείραμα εφαρμογών Ελβετοί ερευνητές παρουσίασαν ένα ρομποτικό σύστημα που ελέγχεται μόνον από τη σκέψη παραπληγικού ασθενούς και μάλιστα από απόσταση δεκάδων χιλιομέτρων
Ο μερικώς παράλυτος ασθενής, φορώντας ένα ειδικό «καπέλο» με ηλεκτρόδια, το οποίο λαμβάνει τα εγκεφαλικά κύματα του, μεταβιβάζει τις σχετικές εντολές στο ρομποτικό σύστημα, το οποίο για τους σκοπούς της παρουσίασης του στους εκπροσώπους του Τύπου, βρισκόταν σε άλλη πόλη

Το σύστημα αναπτύχθηκε από τον καθηγητή Χοσέ Μίλαν* της Ομοσπονδιακή Πολυτεχνική Σχολή της Λοζάννης, ο οποίος ειδικεύεται στη δημιουργία ανώδυνων διεπαφών μεταξύ μηχανών και εγκεφάλου, ένα πεδίο που στην ιατρική ονομάζεται νευροπροσθετική
* https://people.epfl.ch/jose.millan/bio?lang=en&cvlang=en
 Στη σχετική επίδειξη, που έγινε σε Νοσοκομείο της Σιόν, ο ασθενής έστειλε νοητικά μία εντολή από το κρεβάτι του σε έναν φορητό υπολογιστή στο δωμάτιό του, ο οποίος τη μεταβίβασε σε έναν άλλο υπολογιστή και αυτός, με τη σειρά του, έδωσε εντολή να κινηθεί ένα μικρό ρομπότ ύψους 30 εκατοστών που βρισκόταν σε απόσταση 60 χιλιομέτρων σε εργαστήριο του Πανεπιστημίου της Λοζάννης *
* https://www.youtube.com/watch?v=cSFbOhBnf9w
 Η Σανίδα της Φαντασίας
Ένα τρίτο πείραμα που αναφέρει ο δημοσιογράφος Βαγγέλης Πρατικάκης στο ΒΗΜΑ Science, αφορά τη Σανίδα της Φαντασίας!
Αμερικανική εταιρεία παρουσίασε το πρωτότυπο ενός σκέιτμπορντ που διαβάζει τα εγκεφαλικά κύματα του χρήστη και καταλαβαίνει προς τα πού πρέπει να κινηθεί και με ποια ταχύτητα
Έπειτα από μερικούς γύρους εκπαίδευσης, στους οποίους ο υπολογιστής μαθαίνει να αντιστοιχίζει τις προθέσεις του χρήστη με τα εγκεφαλικά σήματα που λαμβάνουν τα ηλεκτρόδια του κράνους, ο οδηγός ανεβαίνει στο σκέιτμπορντ, κοιτάζει προς το σημείο όπου θέλει να κατευθυνθεί και οραματίζεται ότι κινείται προς τα εκεί με την επιθυμητή ταχύτητα, μέχρι 50 χιλιόμετρα την ώρα *
*http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-2106032/Mind-youre-going-The-skateboard-controlled-brainwaves-moves-think-should.html
Αναπαράγοντας  εικόνες
Όμως και οι σκέψεις και τα όνειρα μπορούν να καταγραφούν σε ταινία όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος Θόδωρος Λαινάς στο ΒΗΜΑ Science.
Επιστημονική ομάδα στις ΗΠΑ χρησιμοποιώντας μια επαναστατική μέθοδο κατάφερε να δει τι σκέφτονταν οι εθελοντές που έπαιρναν μέρος στα πειράματα. Πιο συγκεκριμένα εθελοντές κλήθηκαν να δουν βιντεοκλιπ από το YouTube  και οι ερευνητές κατάφεραν να αναπαράγουν σε μια οθόνη σκηνές από τα βίντεο όπως αυτές είχαν καταγραφεί στο μυαλό των εθελοντών
Φυσικά οι ερευνητές δεν έβλεπαν στην οθόνη αυτό καθεαυτό το βίντεοκλιπ αλλά θολές εικόνες σχημάτων, αντικειμένων και κίνησης οι οποίες όμως επιβεβαιώθηκε ότι συνδέονταν με το περιεχόμενο των σκηνών που παρακολουθούσαν οι εθελοντές *
 * http://www.livescience.com/16190-movies-reconstructed-brain-activity.html
Η συγκεκριμένη ερευνητική ομάδα ασχολείται εδώ και πολύ καιρό με το συγκεκριμένο αντικείμενο και μάλιστα πριν από δύο χρόνια είχε καταφέρει να πετύχει κάτι ανάλογο ανασυνθέτοντας από τον εγκέφαλο ενός ατόμου στατικές ασπρόμαυρες εικόνες που είχε μόλις δει, όχι όμως και κινούμενες, έγχρωμες εικόνες όπως συνέβη τώρα.
Επιστήμονες του Πανεπιστημίου Μπέρκλει χρησιμοποίησαν την τεχνική της λειτουργικής μαγνητικής απεικόνισης του εγκεφάλου (fMRI), που καταγράφει την εγκεφαλική δραστηριότητα, ενώ οι εθελοντές παρακολουθούσαν τα βίντεο. Συγκεκριμένα, μέτρησαν τη ροή του αίματος στον οπτικό φλοιό του εγκεφάλου, ο οποίος λαμβάνει τα νευρικά ερεθίσματα από τα δύο μάτια, ενοποιώντας τα σε μια πλήρη εικόνα και μεταφράζοντάς τα σε μεγέθη, μορφές, αντικείμενα και χρώματα. Αναλύοντας τα δεδομένα αυτά, οι ερευνητές ανέπτυξαν ένα λογισμικό που μπορούσε να αποκωδικοποιεί τα σήματα στον οπτικό φλοιό και να τα ανακατασκευάζει σε εικόνες.
Αν και οι ειδικοί τονίζουν ότι η ανάπτυξη ενός συστήματος που θα μπορεί να αναπαράγει τις συνειδητές ή ακόμη και τις υποσυνείδητες σκέψεις είναι υπόθεση του απώτερου μέλλοντος, εντούτοις ομολογούν ότι η νέα έρευνα είναι ένα πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Αν τελικά κάνει την εμφάνισή του ένα τέτοιο σύστημα θα μπορούμε να δούμε τις σκέψεις, τις αναμνήσεις, ίσως ακόμη και τα όνειρα των ανθρώπων.
Σε πρακτικό επίπεδο ένα τέτοιο σύστημα θα μπορεί να βοηθήσει στην επικοινωνία ατόμων που δεν μπορούν να εκφραστούν, π.χ ασθενών που έχουν υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο ή βρίσκονται σε κώμα.
Βλέποντας τις λέξεις
Τέλος η δημοσιογράφος Θεοδώρα Τσιώλη αναφέρει σε άρθρο της στο ΒΗΜΑ Science ότι Αμερικανοί ερευνητές επέτυχαν να «δουν» τις λέξεις να σχηματίζονται μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο*! Το νέο επίτευγμα «ανάγνωσης» του μυαλού αναμένεται να επιτρέψει κάποτε σε άτομα που σήμερα ζουν μέσα στη «σιωπή» λόγω παθήσεων ή τραυματισμών του εγκεφάλου να …μιλήσουν
* http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-1392139/Reading-mind-New-research-finds-words-formed-brain.html
Οι επιστήμονες από το Κέντρο για την Καινοτομία στην Επιστήμη και στην Τεχνολογία του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον τοποθέτησαν μια συστοιχία 64 ηλεκτροδίων στο κρανίο τεσσάρων ατόμων που έπασχαν από σοβαρής μορφής επιληψία. Αρχικός σκοπός της μελέτης ήταν να εξεταστεί τι ακριβώς συμβαίνει στον εγκέφαλο αυτών των ασθενών με αποτέλεσμα να προκαλούνται επιληπτικές κρίσεις. Ωστόσο τα ηλεκτρόδια ήλεγχαν παράλληλα τις περιοχές του εγκεφάλου οι οποίες θεωρείται ότι παράγουν την ομιλία. Πρόκειται για τον κινητικό φλοιό, την περιοχή του Wernicke καθώς και την περιοχή Broca.
Οι συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου παράγουν τα 40 φωνήματα (πρόκειται για τους ξεχωριστούς φωνητικούς φθόγγους στην ομιλία) από τα οποία «δομείται» η αγγλική γλώσσα.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν, όπως αναφέρουν στο επιστημονικό περιοδικό «Journal of Neural Engineering», ότι το καθένα από αυτά τα φωνήματα συνδέεται με ένα μοναδικό σήμα στον εγκέφαλο. Τα σήματα αυτά μπορούν να εντοπιστούν κατά τη διάρκεια της δημιουργίας τους ενόσω το άτομο εκφράζει τα φωνήματα είτε μιλώντας δυνατά είτε «μιλώντας» στον εαυτό του χωρίς να βγαίνει ήχος.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης ότι ο εγκέφαλος παράγει διαφορετικό σήμα όταν το άτομο σκέφτεται μια λέξη αλλά δεν την εκφράζει – όταν δηλαδή μιλά η εσωτερική φωνή του – από όταν την εκφράζει φωναχτά.
Το εύρημα αυτό μαρτυρεί ωστόσο ότι κάποια ημέρα οι ειδικοί θα είναι σε θέση να «διαβάζουν» ακόμη και τις πιο μύχιες σκέψεις ενός ανθρώπου και να τις αντιπαραβάλλουν με αυτά που τελικώς λέει.
Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που στο άκουσμα της νέας μελέτης μίλησαν για οργουελικά σενάρια σύμφωνα με τα οποία θα χαθεί κάθε ίχνος ιδιωτικότητας της ανθρώπινης σκέψης. Ωστόσο ο δρ Λούθχαρτ εκτιμά ότι αυτού του είδους οι προσεγγίσεις θα καταφέρουν να δώσουν «φωνή» σε άτομα που σήμερα δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τον περίγυρό τους όπως οι ασθενείς με σύνδρομο εγκλεισμού (locked – in syndrome). Ισως κάποια ημέρα θεωρητικώς οι μελέτες του είδους οδηγήσουν και σε μορφές επικοινωνίας οι οποίες θα βασίζονται αποκλειστικώς στη σκέψη (χωρίς τα λόγια να είναι απαραίτητα…)
 Όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος Θοδωρής Λαινάς στο ΒΗΜΑ Science, Πόρισμα της Βασιλικής Εταιρείας της Βρετανίας αναφέρει ότι η πρόοδος που έχει σημειωθεί στον τομέα της νευρολογίας και οι διάφορες επαναστατικές μέθοδοι και τεχνολογίες που έχουν αναπτυχθεί για την αντιμετώπιση πολύ σοβαρών νευρολογικών προβλημάτων υγείας μπορούν να βρουν εφαρμογή στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου αλλά και στον στρατιωτικό τομέα.
Το πόρισμα κάνει λόγο για συστήματα που θα επιτρέπουν σε στρατιώτες να εντοπίζουν γρήγορα και έγκαιρα αυτοσχέδιες βόμβες, ελεύθερους σκοπευτές και άλλους κινδύνους. Αναφέρει επίσης τεχνολογίες που θα επιτρέπουν στους στρατιώτες να ελέγχουν οπλικά συστήματα  ή ακόμη και ρομποτικά σκάφη με την σκέψη.  
Σύμφωνα με το πόρισμα η μέθοδος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη τεχνολογίας που θα επιτρέπει σε ένα στρατιώτη να ελέγχει με τη σκέψη οπλικά συστήματα ή ακόμη και ένα ρομποτικό σκάφος
Κάποιες προσωπικές σκέψεις
 Σήμερα λοιπόν βρισκόμαστε μπροστά σε δύο νέα, αποδεικνυόμενα πειραματικά. επιστημονικά δεδομένα
Το πρώτο δεδομένο είναι ότι ο άνθρωπος είναι δέκτης και επεξεργαστής ενεργειακών σημάτων τα οποία μετασχηματίζει σε υλική πραγματικότητα και
Δεύτερον, ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει τη δυνατότητα, μέσω της σκέψης να εκπέμπει σήματα ικανά να επικοινωνούν με μηχανικές κατασκευές και να τις κινούν.

Τα δύο προηγούμενα γεγονότα μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η επικοινωνία μέσω της σκέψης μεταξύ των ανθρώπων δεν είναι μία μεταφυσική, φιλοσοφική ή θεολογική ενόραση αλλά μια υπαρκτή επιστημονική πραγματικότητα.
Μέσω της σκέψης ο άνθρωπος επικοινωνεί με μεταλλικά αντικείμενα και μπορεί να επικοινωνήσει με έναν άλλο εγκέφαλο ο οποίος αποδεδειγμένα μπορεί να λαμβάνει και να επεξεργάζεται ενεργειακά σήματα;
Μια τέτοια όμως δυνατότητα επαναφέρει στο επιστημονικό πλέον προσκήνιο το μεταφυσικό μέχρι πρότινος φαινόμενο της τηλεπάθειας. 
Τηλεπάθεια ονομάζουμε την «η άμεση μεταβίβαση σκέψης από ένα άτομο-πομπό σε ένα άλλο άτομο-δέκτη, χωρίς τη χρησιμοποίηση των συνηθισμένων αισθητηριακών καναλιών επικοινωνίας». Είναι ένας ορισμός που δόθηκε το 1882 κι έμελλε να χρησιμοποιηθεί στο μέλλον και από άλλα σημαίνοντα πρόσωπα στον χώρο της ψυχιατρικής, όπως από τον Carl Young, τον Sigmund Freud και άλλους
Είναι δυνατόν να "νιώσουμε" τις επιθυμίες κάποιου, να καταλάβουμε την στενοχώρια ή την χαρά του, να "δούμε " τον κίνδυνο που μπορεί να αντιμετωπίζει, χωρίς να μιλήσουμε μαζί του, ακόμη κι αν βρίσκεται εκατοντάδες μίλια μακριά μας?
Η απάντηση είναι "ναι", αρκεί να αγαπιόμαστε δυνατά και αληθινά. Ο Rupert Sheldrake* - βιολόγος που ερευνά πειραματικά την τηλεπάθεια μιλώντας στο δημοσιογράφο  Γιάννη Μούτσο, αναφέρει: η Αγάπη είναι η μεγαλύτερη δύναμη επικοινωνίας. Η τηλεπάθεια βασίζεται, κατά μεγάλο βαθμό, στη δύναμη του δεσμού. Εξαρτάται από το δέσιμο που υπάρχει μεταξύ των ανθρώπων.
 * http://occupylove.org/rupert-sheldrake/
https://www.youtube.com/watch?v=8Kfa4cl1muU
 Ολόκληρος λοιπόν ο χώρος γύρω μας είναι γεμάτος από την ενέργεια των πυκνών εγκεφαλικών ενεργειακών κυματισμών των ανθρώπων
Το πρόβλημα είναι το πως θα προσανατολίσουμε την εγκεφαλική μας ενέργεια σε κάποιο συγκεκριμένο στόχο.
Μέχρι σήμερα, όπως είδαμε στα προηγούμενα, μια τέτοια στόχευση επιτυγχάνεται σήμερα από ελάχιστους ανθρώπους. Γενικότερα επιτυγχάνεται μέσω μικροτσίπς που εμφυτεύονται στον εγκέφαλο
Στοχευμένη όμως και προσανατολισμένη ενέργεια, σημαίνει αύξηση της πυκνότητας της, άρα και αύξηση της καμπυλότητας του χώρου μέσα στον οποίο διαδίδεται. Όμως αν η καμπυλότητα, όπως ήδη αναφέραμε, ξεπεράσει κάποιο, όριο, τότε την αντιλαμβανόμαστε ως αισθητή ύλη, εξωτερικευόμενη σε υλικές μορφές και σχήματα.
Ο άνθρωπος μέσω της εγκεφαλικής ενεργειακής στόχευσής του, είναι ο δημιουργός της μελλοντικής υλικής του πραγματικότητας
Είμαστε ότι σκεφτόμαστε, γι΄ αυτό ας βελτιώσουμε την ποιότητα της σκέψης μας για να βελτιωθεί το μελλοντικό υλικό matrix της ζωής μας.
Η Νέα Επιστημονική Σκέψη δίνει μια νέα υπόσταση σ’ αυτό που ονομάζουμε
Άνθρωπος
Μια κοινωνία ανθρώπων που θα έχουν πλήρη επίγνωση της ανώτερης φύσης της θα αναζητήσει κάτι νέο σε κάθε επίπεδο
Θα δημιουργήσει ειρηνικά ένα νέο Πολιτισμικό ρεύμα
Ζούμε τις οδύνες του τοκετού της γέννηση του Νέου αυτού Πολιτισμικού Ρεύματος
Ας το καλωσορίσουμε μέσα από την κατανόηση μιας νέας επιστημονικής γνώσης και ας το προστατέψουμε

 manosdanezis