Σε
μια δυσοίωνη ανάλυση προχώρησε ο αρθρογράφος της βρετανικής εφημερίδας
The Telegraph, Francis Dearnley, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για
την επιβίωση της Ευρώπης όπως τη γνωρίζουμε.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της 26ης Δεκεμβρίου, η Γηραιά
Ήπειρος βρίσκεται σε μια ιστορικά ευάλωτη θέση, στερούμενη στρατηγικής βάθους και εξαρτώμενη από τις απρόβλεπτες διαθέσεις του Λευκού Οίκου υπό τον Ντόναλντ Τραμπ.Ο Dearnley υποστηρίζει ότι το 2025 ενδέχεται να καταγραφεί στην ιστορία ως το έτος που η «Δύση» έπαψε να υφίσταται ως ενιαία πολιτική οντότητα. Η ανάλυση προειδοποιεί ότι το 2026 θα είναι ακόμη «πιο σκοτεινό», καθώς η ευρωπαϊκή αναποφασιστικότητα και η στρατηγική ατολμία αφήνουν το πεδίο ελεύθερο σε αναθεωρητικές δυνάμεις.
Μετά την επίσκεψη του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Αλάσκα, το Κρεμλίνο εμφανίζεται πιο τολμηρό από ποτέ, «κλιμακώνοντας τις υβριδικές επιθέσεις κατά ευρωπαϊκών στόχων», σύμφωνα με τον αρθρογράφο.
Την ίδια στιγμή, ο Dearnley επισημαίνει μια ανησυχητική μετατόπιση στην Ουάσινγκτον:
Στρατηγική Απομόνωση: Ο Λευκός Οίκος φαίνεται να ταπεινώνει συστηματικά τους παραδοσιακούς συμμάχους του στην Ευρώπη.
Προσέγγιση με τη Μόσχα: Καταγράφονται σαφή μηνύματα επιθυμίας του Τραμπ για στενότερη ευθυγράμμιση με το Κρεμλίνο, εγκαταλείποντας τον ρόλο του εγγυητή της ευρωπαϊκής ασφάλειας.
Ο αρθρογράφος επικρίνει δριμύτατα τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες που ελπίζουν σε έναν σύντομο τερματισμό του πολέμου. Χαρακτηρίζει «ευσεβή πόθο» την πεποίθηση ότι μια ειρηνευτική συμφωνία θα σταματήσει τη Ρωσία.
«Τα καθεστώτα που έχουν μετατραπεί σε οικονομίες εμπόλεμης περιόδου σπάνια σταματούν από μόνα τους», σημειώνει χαρακτηριστικά, υποστηρίζοντας ότι η Μόσχα δεν έχει καμία πρόθεση αποκλιμάκωσης, αλλά στοχεύει στην πλήρη αποδυνάμωση της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφαλείας.
Στο διπλωματικό πεδίο, ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελενσκι παρουσίασε πρόσφατα ένα αναθεωρημένο σχέδιο ειρήνης 20 σημείων
ζητώντας εγγυήσεις ασφαλείας και αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων.
Ωστόσο, οι προοπτικές παραμένουν δυσοίωνες:
Απόρριψη από τη Μόσχα: Η Ρωσία απέρριψε το σχέδιο, απαιτώντας περαιτέρω περιορισμούς στις αμυντικές ικανότητες της Ουκρανίας.
Απαιτήσεις: Το Κρεμλίνο επιμένει στον πλήρη έλεγχο ολόκληρου του Ντονμπάς, συμπεριλαμβανομένων εδαφών που δεν έχει καν καταλάβει στρατιωτικά.
Ο Dearnley μετά τις σημαντικές διαπιστώσεις του, καταλήγει στην καταστροφολογία που καλλιεργεί τις πολεμικές κραυγές στην Ευρώπη: η ιδεολογική μετατόπιση των ΗΠΑ είναι πλέον δεδομένη και η Ευρώπη δεν μπορεί να περιμένει βοήθεια από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Η παραίτηση από τις αρχές και η αδράνεια δεν θα πλήξουν κάποια μακρινή περιοχή, αλλά θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στις μελλοντικές γενιές των ίδιων των Ευρωπαίων, μεταφραζόμενες σε απώλεια εδαφών και ανθρώπινων ζωών.
