Σοβαρούς προβληματισμούς για την μελλοντική πορεία της χώρας έθεσε ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής κατά την διάρκεια ομιλίας του σε εκδήλωση προς τιμήν της πρώην πρόεδρο της Βουλής Άννας Ψαρούδα-Μπενάκη στην παλιά Βουλή.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει όμως εδώ πλέον τίθενται ερωτήματα σε ό,τι αφορά το «δια ταύτα». Αρκεί πλέον η διαπίστωση;
Γιατί ο Κώστας Καραμανλής ήταν και εξακολουθεί να μένει λαοφιλής αλλά μένει εκεί.
Από το 2009 και έπειτα, όταν ουσιαστικά παρέδωσε την εξουσία και άφησε την χώρα να ριφθεί στα «σκυλιά» από την κυβέρνηση Παπανδρέου είναι απών από τις πολιτικές εξελίξεις.
Το μόνο που κάνει είναι να δημοσιοποιεί τις διαπιστώσεις του και αυτό ξεκίνησε να το κάνει περίπου από το 2018 και μετά.
Πριν ούτε αυτό έκανε…
Αυτό που βλέπει ο κόσμος είναι έναν πρώην πρωθυπουργό να διακριβώνει ότι υπάρχει κρίση «απαξίωσης και αμφισβήτησης», αλλά και «απόρριψης του θεσμικού πλαισίου και του πολιτικού συστήματος θέτοντας ζήτημα για την Δικαιοσύνη στην χώρα.
Σοβαρές διαπιστώσεις αλλά μετά από αυτό τι γίνεται;
Είναι πρώην ηγέτης της παράταξης, πρώην πρωθυπουργός και πολλά χρόνια βουλευτής.
Τι σκοπεύει να κάνει ο ίδιος για να μη συμβεί αυτή η θεσμική κρίση στην χώρα;
Είναι σαφές ότι αυτά που λέει απευθύνονται στην κυβέρνηση Μητσοτάκη καθώς αυτή είναι υπεύθυνη για ότι συμβαίνει στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, είτε θετικό, είτε αρνητικό.
Αν ο ίδιος δεν προχωράς σε ενέργειες, τότε τι να κάνουν οι απλοί πολίτες; Που να στραφούν; Σε ποιον να εναποθέσουν τις ελπίδες τους για μία ριζική αλλαγή;
Να υπενθυμιστεί ότι ο θείος του Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε αυτοεξοριστεί από την χώρα για 11 ολόκληρα χρόνια διαβιώντας στο Παρίσι.
Όταν επέστρεψε αυτό έγινε αφού επήλθε η εθνική καταστροφή με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο και την εδραίωση της κατοχής του 33% του νησιού.
Έφυγε εγκαταλείποντας την εξουσία το 1963 και επέστρεψε στα τέλη Ιουλίου του 1974.
Παρομοίως και ο Κώστας Καραμανλής, παρά το γεγονός ότι είχε 151 βουλευτές πήγε σε εκλογές, τις οποίες γνώριζε ότι θα έχανε την δεδομένη στιγμή και ουσιαστικά παραιτήθηκε από δύο χρόνια εξουσίας, που απέμεναν μέχρι το 2011.
Μετά την παραίτηση του αποσύρθηκε στην Ραφήνα για να ξεκινήσει να εκτοξεύει «πυροτεχνήματα» τεκμηριωμένα και δικαιολογημένα αλλά χωρίς να προσφέρει το επόμενο «βήμα».
Αν ένας άνθρωπος αυτού του status εκφράζεται και μιλάει ως «καφενόβιος», δηλαδή μιλάει αλλά δεν έχει καμιά ευθύνη για τα τεκταινόμενα στην χώρα, τότε κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.
Τι εννοούμε με αυτό; Περιμένει ο Κώστας Καραμανλής να επέλθει μία δεύτερη «Μικρασιατική Καταστροφή» για να κάνει κάτι ουσιαστικό;
Να ηγηθεί δηλαδή μίας προσπάθειας ανάταξης της χώρας;
Γιατί όποιος δεν πράττει ενώ είναι ευθύνη του να το κάνει, έχει και ευθύνη για τα κακά που θα έρθουν αλλά και για αυτά που ήδη γίνονται.
