Φορο-σοκ στην Ελλάδα: Οι
έμμεσοι φόροι αγγίζουν υψηλά δεκαετίας, επιβαρύνοντας δυσανάλογα τα
νοικοκυριά, ενώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει να στηρίζει κυρίως τους
ισχυρούς.
Σε μια φορολογική πολιτική που βαραίνει δυσανάλογα τα
νοικοκυριά εξακολουθούν να βρίσκονται παγιδευμένοι οι Έλληνες πολίτες, παρά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης του Κυριάκου Μητσοτάκη για… ελαφρύνσεις, με τους έμμεσους φόρους, τον πιο άδικο μηχανισμό είσπραξης εσόδων, να οργιάζουν και σε απόλυτα νούμερα και σε ποσοστό επί του ΑΕΠ.Τα διαθέσιμα στοιχεία από μόνα τους είναι αποκαλυπτικά: Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ (από την έκθεση Taxation Trends in the European Union 2021 / DG Taxation and Customs Union), το 2023 –επί ΥΠΟΙΚ Χατζηδάκη– οι έμμεσοι φόροι άγγιξαν υψηλό δεκαετίας και βάλε… καθώς αντιστοιχούσαν στο 17,3% του ΑΕΠ, φέρνοντας την Ελλάδα στην 4η θέση στην ΕΕ.
Από τα 38,9 δισ. ευρώ που εισπράχθηκαν, σχεδόν τα μισά προέρχονται από τον ΦΠΑ (19,8 δισ.), ενώ οι φόροι σε προϊόντα και παραγωγή συμπληρώνουν την εξοντωτική εικόνα.
Μικρή βελτίωση σημειώθηκε το 2024, με τους έμμεσους φόρους να μειώνονται ελάχιστα στα 37,5 δισ. ευρώ ή στο 15,8% επί του ΑΕΠ.
Υπενθυμίζεται πως το 2014, μια δεκαετία πριν, οι έμμεσοι φόροι ανέρχονταν σε περίπου 28 δισ. ευρώ ή 13,8% επί του ΑΕΠ, όπερ σημαίνει περίπου 9 δισ. ευρώ αύξηση, μετά από επίπονα προγράμματα προσαρμογής, μνημόνια αλλά και τελευταία… φοροελαφρύνσεις.
Όλα τα βάρη στους πολίτες
Την
ίδια στιγμή, οι άμεσοι φόροι (προσωπικό εισόδημα, εταιρικοί φόροι)
παραμένουν σε χαμηλότερα επίπεδα, με τις εταιρείες να αποδίδουν μόλις 2,9% του ΑΕΠ (6,5 δισ.), ενώ οι πολίτες σηκώνουν το βάρος με φόρους εισοδήματος ύψους 13,4 δισ. ευρώ.
Είναι
χαρακτηριστικό ότι το ελληνικό κράτος συγκεντρώνει περισσότερα από
έμμεσους φόρους παρά από την ίδια την άμεση φορολόγηση του πλούτου και
των επιχειρήσεων.
Η εικόνα ολοκληρώνεται με τις κοινωνικές εισφορές, που αντιστοιχούν στο 25,2% του ΑΕΠ (σχεδόν 26 δισ. ευρώ).
Ουσιαστικά, η Ελλάδα συγκαταλέγεται στις χώρες με το υψηλότερο συνολικό φορολογικό βάρος.
Η φορολογική πολιτική δεν είναι απλώς αριθμοί: είναι ο καθρέφτης της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Και
όταν το κράτος στηρίζεται κυρίως σε έμμεσους φόρους, στην ουσία
επιβάλλει μια αντίστροφη αναδιανομή: παίρνει από τους φτωχούς για να
συντηρήσει ένα αναποτελεσματικό δημόσιο τομέα, αφήνοντας ανέγγιχτους
τους πραγματικούς φορολογικούς «πρωταθλητές».
Η Ελλάδα έχει
μετατραπεί σε μια χώρα όπου η υπερφορολόγηση είναι ο κανόνας, η
κοινωνική αδικία το αποτέλεσμα και η ανάπτυξη το θύμα.
Την ίδια στιγμή οι ημέτεροι θησαυρίζουν…
Χωρίς
μια γενναία στροφή προς ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, που θα
επιβαρύνει τους ισχυρούς και όχι τους αδύναμους, η παγίδα της
υπερφορολόγησης θα συνεχίσει να κρατά τη χώρα δέσμια της στασιμότητας.
Chevalier Noir
www.bankingnews.gr
