Μία εικόνα φτωχοποιημένου λαού που δεν μπορεί να απολαύσει ούτε τις ομορφιές του τόπου του εμφανίζεται σε δημοσίευμα-κόλαφο του Guardian.
Η Ελλάδα περιγράφεται με έναν θλιβερό και συνάμα αληθινό χαρακτηρισμό ως «Ταϊλάνδη της Ευρώπης», δηλαδή παραλληλίζεται
με μια χώρα που διακρίνεται παγκοσμίως για την ακραία ανισότητα των ντόπιων πολιτών σε σχέση με τους πλούσιους τουρίστες που την επισκέπτονται.H Eurostat έχει αναδείξει με πρόσφατα στοιχεία της ότι ο 1 στους 2 Έλληνες (το 46% συγκεκριμένα) δεν μπορεί φέτος να καλύψει τα έξοδα ούτε για μια εβδομάδα διακοπών.
Την ίδια στιγμή η Ελλάδα προσελκύει πάνω από 36 εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο, οδηγώντας τις τιμές σε ένα «ράλι» ζήτησης και αυξήσεων που οι Έλληνες αδυνατούν να ακολουθήσουν.
Η ακραία ανισότητα των μισθών μεταξύ των χωρών της ΕΕ, φανερώνει όλη την ταξική της αδικία στα ελληνικά καλοκαίρια.
Οι εύποροι ξένοι ζουν τον… μύθο τους στην Ελλάδα, ενώ οι Έλληνες βλέπουν τα νησιά από την… τηλεόραση.
Ο Gurdian σε ένα εκτενές ρεπορτάζ περιγράφει τη θλιβερή πραγματικότητα ενός λαού που θεωρεί πλέον απλησίαστα τα ελληνικά νησιά και πολλές φορές τον συμφέρει περισσότερο να πάει για διακοπές στο εξωτερικό παρά στην ίδια του τη χώρα.
Ακόμα και τα νησιά του Αργοσαρωνικού που λόγω εγγύτητας στην Αθήνα αποτελούσαν οικονομικές λύσεις, εμφανίζουν μειωμένη προσέλευση Ελλήνων.
Οι άδειες που κάποτε έφταναν ως και τον ένα μήνα, τώρα συνήθως με το ζόρι διαρκούν 1-2 εβδομάδες.
Και από αυτήν την άδεια, είναι ζήτημα αν θα καταφέρει ο μέσος Έλληνας να καλύψει λίγες μέρες διακοπών.
Οι εποχές που η Αθήνα άδειαζε από κόσμο τον Αύγουστο φαίνεται να περνούν στο παρελθόν.
Ο Guardian τονίζει πως η Αθήνα τον Αύγουστο είναι γεμάτη κόσμο στα ΜΜΜ, στα εστιατόρια και στα θερινά σινεμά, καθώς οι Έλληνες που δεν μπόρεσαν να φύγουν παραμένουν στην πόλη.
Η παραδοσιακή γιορτή του Δεκαπενταύγουστου εξελίσσεται σε «απαγορευτική» περίοδο για τους Έλληνες, αφού για την αγορά του τουρισμού θεωρείται η κορύφωση της θερινής σεζόν και οι τιμές εκτοξεύονται παντού.
Διαμονή, εστίαση και ακτοπλοϊκά γίνονται εντελώς ασύμφορα για το μέσο ελληνικό πορτοφόλι, ειδικά όταν πρόκειται για οικογένειες.
«Οι Έλληνες αποκλείονται από την απόλαυση της πολιτιστικής και θρησκευτικής παράδοσης του Αυγούστου», αναφέρει ο καθηγητής Χρήστος Πιτέλης από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον.
«Η μείωση των διαθέσιμων εισοδημάτων καθιστά αυτή την εμπειρία οικονομικά ανέφικτη για πολλούς».
Οι Έλληνες είναι αποδεδειγμένα από τους πιο σκληρά εργαζόμενους λαούς όλης της ΕΕ, αλλά έχει φτάσει σε σημείο ανέχειας να μην μπορεί να ικανοποιήσει τη ζωτική ανάγκη των διακοπών, ενώ το δικαιούται περισσότερο βάσει εργατοωρών.
Η αδυναμία ακόμα και για ολιγοήμερες διακοπές είναι ένας χαρακτηριστικός δείκτης της φτωχοποίησης στην Ελλάδα, με τον παραθερισμό να γίνεται ένα πανάκριβο και απλησίαστο «εμπόρευμα» που η πολιτική και επιχειρηματική ελίτ απευθύνει κυρίως στους ξένους, ενώ αδιαφορούν για τον αποκλεισμό που υφίσταται ο μέσος Έλληνας.
«Είμαστε η Ταϊλάνδη της Ευρώπης· προσφέρουμε υπηρεσίες για να χαρούν οι άλλοι», λέει ο Άρης Απικιάν, κοιτάζοντας τους τουρίστες που περνούν μπροστά από το μαγαζί με χαλιά όπου εργάζεται στο κέντρο της Αθήνας.
«Ενώ οι ξένοι ζουν το όνειρό τους στην Ελλάδα, εμείς βιώνουμε ό,τι χειρότερο έχει να προσφέρει.
»Ποιος θέλει να πάει διακοπές όταν του λένε ότι θα αυξηθούν οι λογαριασμοί ενέργειας και όλα τα υπόλοιπα;
»Νομίζω ότι τώρα αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε, καθώς δεν μπορούμε να αντέξουμε ούτε μια εβδομάδα άδεια, ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε οι πραγματικοί χαμένοι», καταλήγει.
