Η
αδικαιολόγητη, αν όχι ύποπτη όπως αποδεικνύεται από τις εξελίξεις,
αδράνεια του υπουργείου Περιβάλλοντος να πράξει τα δέοντα ρυθμίζοντας
άμεσα νομικά το ζήτημα της αδειοδότησης αιολικών σταθμών στον Εβρο και
στη Ροδόπη μετά την πυρκαγιά
Τάσος Σαραντής απο την efsyn.gr
Τον εξωφρενικό αριθμό των 217 ανεμογεννητριών προς εγκατάσταση σχεδιάζει η δανέζικη εταιρεία αιολικής ενέργειας EUROPEAN WIND FARMS στον Εβρο, με τις μισές σχεδόν, 91 ανεμογεννήτριες, να είναι μέσα στην περιοχή που κάηκε από την καταστροφική πυρκαγιά του 2023. Οι υπόλοιπες 126 σχεδιάζονται σε περιοχές που είναι κρίσιμες για τη διατήρηση των προστατευόμενων ειδών και οικοτόπων, ειδικότερα μετά την καταστροφή που επέφερε η πυρκαγιά. Το σχέδιο της εταιρείας αψηφά ακόμη και την εγκεκριμένη Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη Εβρου και Ροδόπης, αφού έχει σχεδιάσει την εγκατάσταση των περισσότερων ανεμογεννητριών εντός Ζωνών Προστασίας της Φύσης, στις οποίες δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση ανεμογεννητριών.
Ξέφραγα… αμπέλια
Και το… καλύτερο; Η ίδια εταιρεία ζητά αδειοδότηση για αιολικό σταθμό στη θέση «ΑΜΠΕΛΙΑ 2», κοντά στον οικισμό της Μελίας του Δήμου Αλεξανδρούπολης, ακριβώς επάνω στην περιοχή που από τον χειμώνα του 2024 υλοποιείται αναδάσωση και έχουν φυτευτεί 48.000 δενδρύλλια! Πρόκειται για τη μοναδική περιοχή που, έπειτα από τη μελέτη για την αποκατάσταση των καμένων περιοχών του Εβρου, προκρίθηκε για άμεση αναδάσωση επειδή κάηκε πολλαπλές φορές στο παρελθόν.
Συγκεκριμένα τον Ιούλιο 2024 η Γενική Διεύθυνση Δασών και Δασικού περιβάλλοντος του ΥΠΕΝ ανακήρυξε ανάδοχο αποκατάστασης και αναδάσωσης της περιοχής που σχεδιάζεται ο αιολικός σταθμός την Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας της Θράκης, η οποία βάσει εγκεκριμένης μελέτης υλοποιεί την αναδάσωση με ιδίους πόρους. Το έργο ξεκίνησε το 2024 και θα ολοκληρωθεί το 2027 πραγματοποιώντας φυτεύσεις δέντρων σε μια έκταση 1.146 στρεμμάτων. Το έργο αποσκοπεί στη δημιουργία ενός «ψηλού δάσους» στο μέλλον με μίξη διαφορετικών ειδών δέντρων (δρύες, πεύκα, γαύροι, φράξοι, σφενδάμια και αγριοκερασιές), που θα συμβάλει στις παράλληλες δράσεις αποκατάστασης των καμένων περιοχών, στη μακροπρόθεσμη ανθεκτικότητα των δασικών οικοσυστημάτων και στη διατήρηση των σπάνιων αρπακτικών πουλιών της περιοχής.
«Κι όμως, αυτή η περιοχή απειλείται να καταστραφεί από την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, οι οποίες τελικά, αντί της πράσινης ανάπτυξης, αποτελούν τροχοπέδη στην αποκατάσταση των οικοσυστημάτων της καμένης περιοχής, ακυρώνοντας στην ουσία τις δράσεις που γίνονται γι’ αυτό το σκοπό» τονίζει η Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας της Θράκης.
Κωλυσιεργία
Αυτές οι απαράδεκτες καταστάσεις θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν το ΥΠΕΝ δεν κωλυσιεργούσε και προχωρούσε στις δέουσες νομοθετικές ρυθμίσεις για την αδειοδότηση των αιολικών σταθμών στον Εβρο και στη Ροδόπη. Αντ’ αυτού το υπουργείο έχει περιοριστεί σε προφορικές ανακοινώσεις χωρίς καμία νομική βάση.
Στις 26 Σεπτεμβρίου 2023 ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας ανακοίνωσε την αναστολή των οικονομικών δραστηριοτήτων στην πληγείσα από την πυρκαγιά περιοχή του Εβρου, ωστόσο σχεδόν δύο χρόνια μετά δεν έχουν ακόμη ληφθεί κατάλληλα και επαρκή μέτρα σχετικά με αυτό το ζήτημα. Κι αυτό παρά την πρόταση των εννέα περιβαλλοντικών οργανώσεων που κοινοποιήθηκε στο υπουργείο ήδη από τον Οκτώβριο του 2023 (που παραμένει αναπάντητη), στην οποία ζητούσαν την αναστολή με νομοθετική ρύθμιση για τουλάχιστον τρία χρόνια των δυνητικά επιβλαβών έργων (όχι των ωφέλιμων) και των δραστηριοτήτων εντός των καμένων εκτάσεων και ειδικότερα για τα έργα αιολικής ενέργειας την αναστολή τους και στις παρακείμενες, κρίσιμες για τα πουλιά, περιοχές του Εβρου και της Ροδόπης.
Νομική ρύθμιση
Αλλά και παρά το γεγονός ότι το υπουργείο έχει ήδη στα χέρια του όλη την πληροφορία που χρειάζεται για τη νομική ρύθμιση που θα διασφαλίσει την αποκατάσταση των καμένων φυσικών οικοσυστημάτων από απειλές όπως οι αιολικοί σταθμοί και συγκεκριμένα τη μελέτη που ανατέθηκε από τον ΟΦΥΠΕΚΑ στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης του Πανεπιστημίου Κρήτης και ολοκληρώθηκε τον Ιούλιο του 2024. Στη μελέτη προτείνεται η αναστολή των αιολικών σταθμών (καθώς και άλλων έργων) στην καμένη έκταση και στις γειτονικές άκαυτες περιοχές που όμως αποτελούν κατάλληλα ενδιαιτήματα για τα αρπακτικά πουλιά. Οσο κι αν είναι αδιανόητο, έως και σήμερα η μελέτη δεν έχει αναρτηθεί δημόσια και δεν έχει κοινοποιηθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες που γνωμοδοτούν ή αποφασίζουν για την αδειοδότηση των αιολικών σταθμών.
«Εν τω μεταξύ οι επενδυτές συνεχίζουν να σχεδιάζουν τα έργα τους και να συσσωρεύουν δεκάδες αιτήσεις για περιβαλλοντική αδειοδότηση για τις οποίες η διοίκηση και οι αρμόδιες υπηρεσίες πρέπει να αποφανθούν, χωρίς όμως να έχουν καμία κατεύθυνση από το υπουργείο» επισημαίνει η Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας της Θράκης.
Το δυστύχημα είναι ότι οι προαναφερόμενες καταστάσεις ενισχύουν το αφήγημα που συνδέει τις πυρκαγιές με την εγκατάσταση ανεμογεννητριών, κάτι που οι εκπρόσωποι του αιολικού λόμπι της χώρας χαρακτηρίζουν «μύθο», ενώ κυβερνητικά στελέχη το έχουν αποδώσει σε θεωρίες των ψεκασμένων.
