Οι πολεμικοί ήχοι της Ουάσινγκτον ηχούν ξανά δυνατά και ξεκάθαρα πάνω από την πολύπαθη Λατινική Αμερική.
Αυτή τη φορά, στόχος είναι και πάλι η Βενεζουέλα.
Οι ΗΠΑ ετοιμάζουν τη μεγαλύτερη στρατιωτική επίδειξη δύναμης
Η επίσημη αιτία; Η καταπολέμηση των ναρκωτικών και των εγκλημάτων που πηγάζουν από τη διακίνησή τους.
Η νέα λέξη-κλειδί του Λευκού Οίκου είναι narco-terroristas.
Ο στόχος, σύμφωνα με την επίσημη ρητορική, είναι η εξάλειψη των καρτέλ «Tren de Aragua» και «Cartel de los Soles», τα οποία φέρονται να έχουν δεσμούς με την κυβέρνηση της Βενεζουέλας.
Το παραμύθι των «κακών» και των «καλών»
Αν
κάποιος πιστεύει πραγματικά πως όλη αυτή η κινητοποίηση αφορά απλώς την
καταπολέμηση του λαθρεμπορίου ναρκωτικών, τότε είτε είναι υπερβολικά
αφελής, είτε ανοιχτά απολογητής της ιμπεριαλιστικής στρατηγικής των ΗΠΑ, παρατηρεί με καυστικό τρόπο ο αναλυτής και συγγραφέας Nick Corbishley.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται — όχι ως φάρσα, αλλά ως ανακυκλωμένο γεωπολιτικό σενάριο.
Η ίδια αφήγηση έχει χρησιμοποιηθεί ξανά και ξανά: από το Ιράκ και τη Λιβύη, μέχρι τη Συρία και το Αφγανιστάν.
Οι
«απειλές» ενάντια στην ελευθερία, τα «ναρκο-καρτέλ», οι «τρομοκράτες»,
είναι το περιτύλιγμα μιας βαθύτερης στρατηγικής: την επιβολή
καθεστωτικής αλλαγής και τον έλεγχο φυσικών πόρων.
Η Βενεζουέλα στο στόχαστρο εδώ και δύο δεκαετίες
Η Βενεζουέλα είναι για τις ΗΠΑ ένας αγκάθινος σύμμαχος των αντιπάλων της, γεωστρατηγικά σημαντικός, πλούσιος σε πετρέλαιο και απρόθυμος να υποταχθεί στην παγκόσμια «τάξη» που επιβάλλει η Ουάσινγκτον.
Η αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος κατά του Hugo Chavez το 2002,
οι συνεχείς κυρώσεις από το 2010 και η φαρσοκωμωδία της αναγνώρισης του
Juan Guaido ως «προέδρου» από τις ΗΠΑ και την ΕΕ δεν ήταν τίποτα άλλο
από πρόλογοι.
Η στρατιωτική αυτή επιχείρηση, αν υλοποιηθεί
πλήρως, είναι μια άμεση επιθετική ενέργεια ενάντια σε μια κυρίαρχη χώρα,
με πρόφαση την καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών — ένα έγκλημα για το οποίο ούτε η Ουάσινγκτον έχει αθώο μητρώο.
Gee I wonder why the U.S. wants to invade Venezuela pic.twitter.com/C1IFG7KTZ0
— COMBATE |?? (@upholdreality) August 20, 2025
Αντιφάσεις και υποκρισία
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Marco Rubio, αναφέρει ότι στόχος είναι το «Cartel de los Soles», το οποίο φέρεται να έχει διεισδύσει στα ανώτερα κλιμάκια της κυβέρνησης του προέδρου της Βενεζουέλας Nicolas Maduro.
Επιπλέον, η κυβέρνηση Trump διπλασίασε την αμοιβή για πληροφορίες που θα οδηγούσαν στη σύλληψη του Μaduro — από 25 σε 50 εκατομμύρια δολάρια — κατηγορώντας τον για συνεργασία με καρτέλ διακίνησης κοκαΐνης και φαιντανύλης.
Κι όμως,
οι μονάδες ναυτικού και πεζοναυτών που αναπτύσσονται (Iwo Jima ARG,
22nd MEU SOC) είναι εκπαιδευμένες για στρατιωτικές επεμβάσεις και
αλλαγές καθεστώτων, όχι για αποστολές δίωξης ναρκωτικών.
Παράλληλα, οι ίδιοι οι μηχανισμοί των ΗΠΑ ήταν, στο παρελθόν, συνεργάτες των καρτέλ όταν τους συνέφερε:
από τη συνεργασία της CIA με τους Κολομβιανούς και Μεξικανούς βαρόνους
κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων κατά των Σαντινίστας στη Νικαράγουα τη
δεκαετία του ’80, μέχρι τις σχέσεις με τρομοκρατικές ομάδες στη Συρία.
Η διγλωσσία είναι εξόφθαλμη.
Η υποκρισία, εκκωφαντική.
Ποιο είναι το πραγματικό διακύβευμα;
1. Το πετρέλαιο και ο ορυκτός πλούτος: Η Βενεζουέλα διαθέτει τα μεγαλύτερα επιβεβαιωμένα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο.
Οι επιχειρήσεις της ExxonMobil στην περιοχή του Essequibo (που διεκδικεί και η Γουιάνα) αναφέρονται ήδη από Αμερικανούς αξιωματούχους ως «ζήτημα εθνικής ασφάλειας».
2. Η γεωστρατηγική θέση:
Η Βενεζουέλα, μαζί με την Κούβα και τη Νικαράγουα, παραμένει μία από
τις τελευταίες αντι-ηγεμονικές εστίες στη Λατινική Αμερική.
Η ύπαρξή της αποτελεί πρόκληση για την «μονοπολική» επιβολή των ΗΠΑ.
3. Η πολιτική ανεξαρτησία:
Ο Chavez και ο Maduro ακολουθούν πολιτικές εθνικής κυριαρχίας,
αναδιανομής πλούτου και κοινωνικής πολιτικής που έρχονται σε ρήξη με το
νεοφιλελεύθερο υπόδειγμα που η Ουάσινγκτον προωθεί.
Η ιστορία μας
διδάσκει πως όταν οι ΗΠΑ επιστρατεύουν τον «πόλεμο κατά των ναρκωτικών» ή
της «τρομοκρατίας», ο στόχος δεν είναι ποτέ τα ναρκωτικά ή η
τρομοκρατία, αλλά η πολιτική, οικονομική και στρατιωτική κυριαρχία.
Maduro: 4,5 εκατομμύρια πολίτες θα υπερασπιστούν τη Βενεζουέλα
Σε άμεση αντίδραση στην κλιμακούμενη αμερικανική στρατιωτική παρουσία στα ανοιχτά της χώρας του, ο Maduro ανακοίνωσε στην ενεργοποίηση ενός ειδικού σχεδίου εθνικής άμυνας με τη συμμετοχή 4,5 εκατομμυρίων πολιτοφυλάκων.
«Αυτή την εβδομάδα, θα ενεργοποιήσω ένα ειδικό σχέδιο με περισσότερους από 4,5 εκατομμύρια πολιτοφύλακες για να διασφαλιστεί η κάλυψη ολόκληρης της εθνικής επικράτειας – πολιτοφύλακες έτοιμοι, ενεργοποιημένοι και οπλισμένοι», δήλωσε σε εθνικό τηλεοπτικό δίκτυο.
Ο
πρόεδρος της Βενεζουέλας στο μήνυμά του επέκρινε δριμύτατα «την
ανανέωση των υπερβολικών, παράξενων και εξωφρενικών απειλών» από τις
ΗΠΑ.
Ο Maduro ευχαρίστησε επίσης όσους εξέφρασαν την
υποστήριξή τους απέναντι σε αυτό που αποκάλεσε «σάπιο ρεφρέν» απειλών
και κάλεσε την πολιτική βάση της κυβέρνησής του να προχωρήσει με τον σχηματισμό αγροτικών και εργατικών πολιτοφυλακών «σε όλους τους κλάδους» της χώρας.
«Τυφέκια και πύραυλοι για την αγροτική δύναμη!
Για να υπερασπιστούν το έδαφος, την κυριαρχία και την ειρήνη της Βενεζουέλας», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Maduro.
Σε πλήρη ετοιμότητα 100.000 στρατιώτες
Η
Μπολιβαριανή Πολιτοφυλακή της Βενεζουέλας, δημιουργημένη από τον
Chavez, αποτελείται κυρίως από πολίτες, και λειτουργεί ως στήριγμα των
εθνικών ενόπλων δυνάμεων σε περιόδους κρίσης.
Παράλληλα, οι
Εθνικές Μπολιβαριανές Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν πάνω από 100.000
ενεργούς στρατιώτες, εκπαιδευμένους και πλήρως εξοπλισμένους.
Η
απάντηση του Maduro δεν είναι απλώς ρητορική – είναι μια ξεκάθαρη
επίδειξη εθνικής ετοιμότητας απέναντι σε έναν ιστορικό αντίπαλο που έχει
αποπειραθεί επανειλημμένως να επιβάλλει καθεστωτική αλλαγή.
«Τουφέκια και πύραυλοι στη δύναμη των αγροτών!
Για την υπεράσπιση της επικράτειας, της κυριαρχίας και της ειρήνης της Βενεζουέλας», δήλωσε χαρακτηριστικά o Maduro, καλώντας σε στρατιωτικοποίηση ακόμα και τις εργατικές και αγροτικές μονάδες της χώρας.
Εσωτερική άμυνα
Η κινητοποίηση της Βενεζουέλας — με πολιτοφυλακές, ενισχυμένη εσωτερική άμυνα και ρητορική εθνικής κυριαρχίας — δεν είναι μόνο στρατιωτική απάντηση.
Είναι ένα πολιτικό μήνυμα προς τον λαό, την ήπειρο και τον κόσμο: Η Βενεζουέλα δεν θα υποταχθεί εύκολα.
Στην αντίπερα όχθη, οι ΗΠΑ επαναφέρουν τον παλιό τους εαυτό:
μια υπερδύναμη που, όταν χάνει τον οικονομικό και πολιτικό έλεγχο,
καταφεύγει στα όπλα για να «αποκαταστήσει» τη δημοκρατία και τη
σταθερότητα — υπό τους δικούς της όρους.
Υπενθυμίζεται ότι οι ΗΠΑ δεν αναγνώρισαν τις δύο τελευταίες εκλογικές νίκες του Maduro. 
Επιπλέον, ο Trump έθεσε την ιδέα μιας στρατιωτικής επέμβασης στη Βενεζουέλα κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας.
Έτσι,
η πλούσια σε πετρέλαιο χώρα έχει κάθε δικαίωμα να είναι εξαιρετικά
προσεκτική σχετικά με την ανάπτυξη ναυτικών δυνάμεων των ΗΠΑ κοντά στις
ακτές της.
Σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές μια άμεση στρατιωτική επέμβαση των ΗΠΑ φαίνεται ένα όχι πολύ πιθανό σενάριο.
Ωστόσο,
η ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων θα μπορούσε να επιτρέψει στον
Αμερικανό πρόεδρο να πιέσει τη Βενεζουέλα με νέους τρόπους.
