Η Γαλλία δεν είναι... Ελλάδα, το καλοκαίρι της οργής στο Παρίσι...

 Η «δημοσιονομική βόμβα» του Γάλλου πρωθυπουργού François Bayrou την Τρίτη 25 Ιουλίου 2025δεν ήταν απλώς ένα σήμα αφύπνισης για τη Γαλλία.
Αντίθετα, ήταν η πιο σαφής και επιτακτική απόδειξη μέχρι στιγμής ότι μια γηράσκουσα και ολοένα και πιο ανίσχυρη

Ευρώπη οδεύει προς συνολική πτώχευση, εκτός υποστεί έναν βαθύ οικονομικό μετασχηματισμό ενάντια σε ένα σκηνικό δημογραφικής παρακμής.
Τα σχέδια για ψηφιοποίηση της οικονομίας, απανθρακοποίησης της ενέργειας καθώς και για την εφαρμογή ενός τεράστιου προγράμματος αμυντικών δαπανών με τη μορφή ενός πολεμικού κεϋνσιανισμού θέλουν τεράστια χρηματοδότηση και το παρακράτος των Βρυξελλών θέλει να πετύχει τους στόχους του μέσω της αναστολής της οικονομικής κυριαρχίας των κρατών μελών.

Πολεμικός κεϋνσιανισμός και δικτατορία των Βρυξελλών 

Ωστόσο, τα κράτη έχουν μικρά ή καθόλου περιθώρια ελιγμών εξαιτίας του χρέους και ελλειμμάτων.
Σε μια προσπάθεια ανταποκριθεί πολιτικά την πίεση από την διογκούμενη κρίση χρέους της Γαλλίας, η Marine Le Pen, ηγέτης του κόμματος «Εθνική Συσπείρωση» , έριξε μια βόμβα στα ευρωπαϊκά θεμέλια: ζήτησε μείωση της συνεισφοράς της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Αυτή η κυβέρνηση προτιμά να επιτίθεται στον Γαλλικό λαό, στους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, παρά να κυνηγήσει τη σπατάλη», δήλωσε η ακροδεξιά ηγέτης Marine Le Pen μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ορκισμένη να ανατρέψει την κυβέρνηση μειοψηφίας του Bayrou εάν επιμείνει στα σχέδιά της.
Την ίδια ακριβώς ημέρα, οι Βρυξέλλες αποκάλυψαν τον κολοσσιαίο τους μεγα-προϋπολογισμό των 2 τρισεκατομμυρίων ευρώ.
Το timing δεν θα μπορούσε να είναι πιο ενδεικτικό

Ήταν απλώς μια ανάρτηση στη πλατφόρμα “X” – ένα tweet της Marine Le Pen που απαντούσε στην έντονη Γαλλική συζήτηση για την επιδείνωση της δημοσιονομικής θέσης της χώρας.
Λίγες γραμμές που κανονικά θα εξαφανίζονταν στην ταχέως κινούμενη ροή ειδήσεων και τον θόρυβο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης χωρίς ποτέ να χαραχτούν στη δημόσια συνείδηση.
Η Le Pen επισήμανε στις 16 Ιουλίου:
«Ο François Bayrou θέλει να εφαρμόσει ένα ‘‘λευκό έτος’’ – με άλλα λόγια, ένα δρακόντειο δημοσιονομικό και κοινωνικό πρόγραμμα λιτότητας – για να εξοικονομήσει επτά δισεκατομμύρια ευρώ.
Αυτό είναι ακριβώς το ποσό κατά το οποίο έχει αυξηθεί η συνεισφορά της Γαλλίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Πώς μπορεί να γίνει ανεκτή τέτοια σπατάλη, όταν οι Γάλλοι ψήφισαν συντριπτικά στις Ευρωεκλογές υπέρ του ‘‘παγώματος’’ αυτής της δαπάνης υποστηρίζοντας τη λίστα του Jordan Bardella;», σημειώνει με νόημα...

François Bayrou veut imposer une « année blanche », c’est-à-dire une purge fiscale et sociale, pour sept milliards d’euros.

C’est exactement le coût de la hausse de la contribution de la France à l’Union européenne.

Comment accepter une telle gabegie alors que les Français…

— Marine Le Pen (@MLP_officiel) July 16, 2025

Οι Βρυξέλλες και η βαλβίδα δημοσιονομικής εκτόνωσης;

Η Γαλλία θα είναι καθαρός εισφέρων (εκροές μείον εισροές) κατά 14 δισεκατομμύρια ευρώ στον προϋπολογισμό της ΕΕ φέτος.
Αλλά αυτό που έχει σημασία εδώ είναι ο συγχρονισμός του tweet της Le Pen.
Οι αντιπαραθέσεις της με τις Βρυξέλλες εδώ και μεγάλο διάστημα είναι γνωστές – ειδικά μετά τον αποκλεισμό της από τις επερχόμενες Γαλλικές εκλογές.
Η έκκλησή της για περικοπές στον προϋπολογισμό δεν είναι νέα.
Αλλά η νέα απαίτηση αποκτά βαρύτητα συμπίπτοντας με την δημοσιοποίηση του νέου προϋπολογισμού της Επιτροπής της ΕΕ υπό την Πρόεδρο Ursula von der Leyen.
Σε κατάσταση δημοσιονομικού εκτροχιασμού, τα οικονομικά της Γαλλίας βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση από οποιαδήποτε άλλη μεγάλη οικονομία στην περιοχή. Οι οίκοι αξιολόγησης συστηματικά επισημαίνουν την επιδείνωση της τροχιάς του χρέους της.
Το έλλειμμα έφτασε σχεδόν το 9% του ΑΕΠ το 2020 και δεν έχει βρεθεί κάτω από τον στόχο του 3% της ΕΕ από το 2019. Ακόμη και σύμφωνα με τις προβλέψεις του Bayrou, δεν θα επιστρέψει εκεί πριν από το 2029.
Και το κόστος εξυπηρέτησης αυτού του χρέους δεν μπορεί παρά να αυξηθεί τα επόμενα δύο χρόνια, καθώς οι κυβερνήσεις σε όλη την Ευρώπη αναχρηματοδοτούν με πολύ υψηλότερα επιτόκια τα χρήματα που δανείστηκαν σχεδόν με μηδενικά επιτόκια μεταξύ 2014 και 2022.
Αλλά άλλες πρωτεύουσες πρέπει να αντιμετωπίσουν πολλές από τις ίδιες πιέσεις που απασχολούν το Παρίσι — ειδικά όσον αφορά τη δημογραφία και την μοιραία μείωση της αναλογίας εργαζομένων προς συνταξιούχους: η κεντρική τράπεζα της Γερμανίας εκτιμά ότι το εργατικό δυναμικό θα αρχίσει να συρρικνώνεται σε απόλυτους όρους, ακριβώς τη στιγμή που τα τεράστια σχέδια δαπανών του καγκελάριου Friedrich Merz που χρηματοδοτούνται από χρέος τίθενται σε ισχύ.

Κατάργηση των κοινωνικών δαπανών και δημογραφική κατάρρευση 

Μια έκθεση νωρίτερα αυτό το μήνα από τον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ - ΟECD) διαπίστωσε ότι οι συνολικές κοινωνικές δαπάνες που συνδέονται με τη δημογραφία θα αυξήσουν τις δημόσιες δαπάνες κατά περίπου 3 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ εντός 25 ετών.
«Αυτό θα αφήσει ολοένα και λιγότερο δημοσιονομικό χώρο για παροχές που στοχεύουν στον μετριασμό της φτώχειας, στην ασφάλιση έναντι εισοδηματικών κλυδωνισμών και στην υποστήριξη της ανακατανομής της αγοράς εργασίας», προειδοποίησε ο ΟΟΣΑ.
Σε πολλές περιπτώσεις, το πιο πιεστικό ζήτημα είναι το κόστος του συστήματος Ευρύτερα, η τελευταία προσπάθεια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ποσοτικοποίηση του προβλήματος το 2021 ανέφερε ότι το συνολικό κόστος της γήρανσης —συμπεριλαμβανομένων των δαπανών για συντάξεις, υγεία και περίθαλψη— θα αυξηθεί από 24% του ΑΕΠ το 2019 σε 25,9% έως το 2070.

Πραγματικότητα vs. Φιλοδοξία

Ο κεντρικός μηχανισμός των Βρυξελλών έχει καταρτίσει έναν προϋπολογισμό 2 τρισεκατομμυρίων ευρώ για τα έτη 2028 έως 2034 – μια συγκλονιστική επίδειξη δημοσιονομικού γιγαντισμού.
Είναι ένας αναχρονισμός, μη λαμβάνοντας υπόψη την οικονομικά δεινή κατάσταση για πολλά κράτη μέλη της ΕΕ, όχι λιγότερο για τη Γαλλία, η οποία οδεύει προς ένα έλλειμμα που ξεπερνά το έξι%.
Δεδομένης της κατάστασης του χρέους στη Νότια Ευρώπη, είναι ολοένα και πιο δύσκολο να συμβιβαστούν οι δημοσιονομικές φιλοδοξίες των Βρυξελλών με τις οικονομικές πραγματικότητες των περιφερειακών κρατών.
Είναι εντυπωσιακό ότι η αντίδραση στην κριτική της Le Pen ήταν σιωπηρή.
Τόσο οι Βρυξέλλες όσο και ο Γαλλικός κυβερνητικός συνασπισμός παρέμειναν σιωπηλοί – αναμφισβήτητα μια έξυπνη στρατηγική μέσων ενημέρωσης. Μια δημόσια συζήτηση για τον προϋπολογισμό σε αυτό το σημείο θα αναστάτωνε μόνο μια «το τέρας στο δωμάτιο» που καλύτερα να μείνει ανενόχλητο.

Η γενικευμένη κοινωνική δυσαρέσκεια

Η επίθεση της Le Pen στην δημοσιονομική αρχή των Βρυξελλών φέρει βαθιά ριζωμένη δυσαρέσκεια.
Ως ο δεύτερος μεγαλύτερος καθαρός συνεισφέρων στην ΕΕ, η Γαλλία είναι ένας δομικός πυλώνας του δημοσιονομικού πλαισίου της Ένωσης.
Εάν ένα βαρύ όχημα όπως η Γαλλία ή η Γερμανία παρεκκλίνει και απορρίψει το επίσημο αφήγημα των Βρυξξελλών, το εύθραυστο οικοδόμημα της ΕΕ θα αρχίσει να καταρρέει.
Ήδη παρατηρούμε μια αναζωπύρωση της επιρροής των πατριωτικών-συντηρητικών κομμάτων – το Fidesz στην Ουγγαρία, το SMER στη Σλοβακία, ο κυβερνητικός συνασπισμός στην Ιταλία, και ο Geert Wilders στις Κάτω Χώρες – όλα σχηματίζουν μια σοβαρή αντιπολίτευση στηνμ μακρονικού τύπου κεντρώα πολιτική των Βρυξελλών (όπως αυτή που εφαρμόζει στα καθ' ημάς ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Το λακωνικό tweet της Le Pen θα μπορούσε να κρύβει εκρηκτικό δυναμικό
. Μπορούν αυτά τα κόμματα να ορίσουν ένα κοινό πεδίο επίθεσης; Έχουν αναγνωρίσει τον διογκωμένο προϋπολογισμό της ΕΕ ως αδύναμο σημείο;
Είναι καιρός να αναπροσαρμοστούν οι δυναμικές εξουσίας μεταξύ των Βρυξελλών και των νόμιμων εθνικών συμφερόντων των κρατών μελών.
Ο δημοσιονομικός γιγαντισμός που επιχειρείται να επιβληθεί υπό την ηγεσία της von der Leyen οδηγεί την ΕΕ σε επικίνδυνα ύδατα.
Η συγκεντρωτική υπέρβαση, οι γκροτέσκες κλιματικές πολιτικές και ο ριζοσπαστισμός των ανοιχτών συνόρων διαβρώνουν την εσωτερική συνοχή της Ευρώπης.

Οι Βρυξέλλες επιδιώκουν αυτονομία και κατάργηση της οικονομικής κυριαρχίας των κρατών - μελών 

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παίζει πόκερ υψηλού ρίσκου.
Ο προϋπολογισμός των 2 τρισεκατομμυρίων ευρώ – περίπου 1,26% του ΑΕΠ της ΕΕ – αντικατοπτρίζει μια εκπληκτική αύξηση 58%, ή 750 δισεκατομμυρίων ευρώ. Αυτό εγείρει επείγοντα ερωτήματα σχετικά με τη χρηματοδότηση.
Οι Βρυξέλλες μεταμορφώνονται σε έναν Λεβιάθαν – αναπτύσσονται ανεξέλεγκτα, με χαοτικά δημοκρατικά ελλείμματα, και μια φιλοδοξία ηγεσίας που τώρα παραβιάζει τις κυρίαρχες σφαίρες των κρατών και των πολιτών τους.
Η αλήθεια είναι: τα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ απλά δεν μπορούν να αντέξουν αυτή τη δημοσιονομική επέκταση.
Αυτό φαίνεται να είναι μια προσπάθεια των Βρυξελλών να εξαναγκάσουν τη χρηματοπιστωτική και φορολογική κυριαρχία – ένα πολιτικό παιχνίδι εκβιασμού: «Αν δεν ανοίξετε την πόρτα στα ευρωομόλογα, θα πληρώσετε το λογαριασμό μόνοι σας!»

Το παιχνίδι με τα ευρω-ομόλογα

Η επανεμφανιζόμενη συζήτηση γύρω από τα ευρωομόλογα – πιθανώς αναδιαμορφωμένα ως «ομόλογα πολέμου» για τη χρηματοδότηση της σύγκρουσης στην Ουκρανία – καθώς και νέα εργαλεία εσόδων όπως φόροι σε πολυεθνικές εταιρείες ή διευρυμένο εμπόριο CO₂, προσφέρουν μια σαφή εικόνα του τι έχουν οι Βρυξέλλες στα σκαριά.
Περιμένετε δύο εξελίξεις: την ενοποίηση του εθνικού χρέους υπό την ομπρέλα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τη συνεχιζόμενη νομισματοποίηση του νέου χρέους μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Παράλληλα με την δημοσιονομική αρπαγή εξουσίας των Βρυξελλών, είναι πιθανό να δούμε την εισαγωγή ενός ψηφιακού ευρώ – του τέλειου μηχανισμού ελέγχου κεφαλαίων, ενός βελτιστοποιημένου νομίσματος επιτήρησης που επιτρέπει στις Βρυξέλλες να ενισχύσουν τον έλεγχό τους στην Ευρωπαϊκή οικονομική ζωή.

Καύσιμο για την πατριωτική αντιπολίτευση

Ορίστε μια πρόβλεψη: αυτή η πολιτική στρατηγική θα ενισχύσει μόνο τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης σε όλη την Ευρώπη. Δεδομένων των αναδυόμενων δημοσιονομικών κρίσεων σε πολλά κράτη, η ΕΕ οδεύει προς μεγάλες εσωτερικές μάχες σχετικά με την οικονομική της κατεύθυνση. Ένα συντονισμένο μποϊκοτάζ πληρωμών θα ήταν το ιδανικό σύνθημα για τους πατριώτες συντηρητικούς – μια επιτυχία στις δημόσιες σχέσεις εάν η σπείρα του χρέους επιταχυνθεί.
Είναι απολύτως πιθανό το tweet της Le Pen να σχεδιάστηκε – σε συντονισμό με τους επικριτές των Βρυξελλών – για να δώσει τον τόνο στις επερχόμενες εξελίξεις.
Και μια καταιγίδα μπορεί να μαζεύεται στον ορίζοντα για την Ursula von der Leyen και τους συμμάχους της. Οι μυριάδες άλυτες κρίσεις που προκλήθηκαν από τις μεταναστευτικές πολιτικές των Βρυξελλών και την καταστροφική κλιματική ατζέντα έχουν δημιουργήσει τις ιδανικές συνθήκες για πολιτικές αντεπιθέσεις υψηλής επιρροής – ειδικά εναντίον μιας Επιτροπής της οποίας η αλαζονεία εξαντλεί την υπομονή ενός αυξανόμενου μεριδίου του Ευρωπαϊκού εκλογικού σώματος.

Το καλοκαίρι της οργής ξεκινά για το Παρίσι πυροδοτώντας ενεξέλεγτες εξελίξεις όχι μόνο στη Γαλλία αλλά και σε ολοκληρη την Ευρώπη.

www.bankingnews.gr