Ο κ. Κορμάς, ο οποίος ανήκε στην ομάδα των «πασοκογενών» μαζί με τη Ζωή Καρκούλια, που είχε προηγουμένως παραιτηθεί, κοινοποίησε την επιστολή του και στον πρόεδρο του κόμματος, Σωκράτη Φάμελλο.
Στην επιστολή του, ο κ. Κορμάς καυτηριάζει την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ,
τονίζοντας ότι αντί για τη διαμόρφωση ενός συνεκτικού θεσμικού και
αξιακού πλαισίου, ικανού να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κοινωνίας και
στις προκλήσεις της εποχής, το κόμμα βυθίστηκε σε έναν «εσωστρεφή κύκλο
φθοράς».
Επισημαίνει την «αμηχανία, τον διαχειριστικό πραγματισμό και την
ατέρμονη μετάβαση χωρίς πολιτική φαντασία ή ιδεολογική τόλμη», που κατά
τη γνώμη του απαιτούνται στη σημερινή κρίσιμη ιστορική στιγμή.
«Κλειστά συστήματα που αποξενώνουν την κοινωνία»
Ο κ. Κορμάς υπογραμμίζει ότι η πολιτική δεν μπορεί να περιορίζεται σε
απλή διαχείριση, αλλά οφείλει να είναι «δημιουργία νοήματος, πράξη
ρήξης και ανάληψης ιστορικής ευθύνης».
Κατηγορεί τη σημερινή ηγεσία ότι, αντί να ανταποκριθεί στις
προσδοκίες ως «η τελευταία ελπίδα για ανασύνταξη, αξιοπιστία και
προοπτική» μετά τις πρόσφατες αποτυχίες, συνεχίζει να αναπαράγει
«κλειστά συστήματα λήψης αποφάσεων».
Αυτά, όπως λέει, απομακρύνουν την κοινωνική βάση του κόμματος και πλήττουν κάθε ζωντανή πολιτική δυναμική.
Σε προσωπικό τόνο, ο κ. Κορμάς ξεκαθαρίζει ότι η αποχώρησή του δεν
αποτελεί ρήξη με τους συντρόφους του, αλλά «πράξη συνέπειας, σεβασμού
και ευθύνης».
«Σε συνθήκες σύγχυσης, η σιωπή μπορεί να εκφράσει πιο ουσιαστικά τη
στάση ενός ανθρώπου από τη μηχανική παραμονή», αναφέρει, προσθέτοντας
ότι για τον ίδιο η πολιτική υπήρξε πάντα «χώρος αξιακής δέσμευσης και
όχι βιοπορισμού ή προσωπικής καταξίωσης».
Κλείνοντας, τονίζει με νόημα: «Δεν είναι όλες οι αποχωρήσεις
αποστασιοποίηση. Κάποιες είναι απλώς συνέπεια, χωρίς δεύτερη πράξη ή
σκηνικό αναπαράστασης».
